Οι διακοπές είναι συνώνυμες με την χαλάρωση.
Δεν ισχύει το ίδιο όμως για την γενιά των millennials.
Χιλιάδες άνθρωποι της εν λόγω γενιάς ταξιδεύουν σήμερα σε όλο τον κόσμο με την βαλίτσα τους να κλείνει μόνο όταν χωρέσουν μέσα μια ρακέτα τένις, ένα ζευγάρι παπούτσια pickleball (άθλημα ρακέτας που συνδυάζει στοιχεία από το τένις, το μπάντμιντον και το πινγκ πονγκ) ή μια σανίδα του σέρφινγκ.
Αυτοί οι ταξιδιώτες δεν ξεκινούν ένα ταξίδι για να «ξεκουραστούν» – και ξεκουράζονται μόνο όταν ιδρώσουν.
Η γενιά που κάποτε κατηγορήθηκε για… εσωστρέφεια αποδεικνύεται η πιο ανήσυχη, κινητική και πρόθυμη να ξοδέψει για να ζήσει το πάθος της όπου κι αν βρίσκεται.
Η έκρηξη μιας απρόσμενης τάσης που δημιουργούν οι millennials
Η παγκόσμια τουριστική βιομηχανία έχει αποκτήσει έναν απρόσμενο σύμμαχο: τους Millennials που ταξιδεύουν όχι για να επισκεφθούν μουσεία ή παραλίες, αλλά για αγώνες, προπονήσεις και αθλητικές εμπειρίες.
Από το pickleball μέχρι το σέρφινγκ και το τένις, μια ολόκληρη γενιά επενδύει χρόνο και χρήμα στο να μεταφέρει τα χόμπι της από χώρα σε χώρα.
Οι αριθμοί δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας, αναφέρει το CNBC στο ρεπορτάζ του. Έρευνες διεθνών ταξιδιωτικών εταιρειών δείχνουν ότι οι millennials είναι πολύ πιο πιθανό από άλλες ηλικιακές ομάδες να σχεδιάσουν ένα ταξίδι αποκλειστικά γύρω από ένα άθλημα ή μια αθλητική εκδήλωση.
Το αποτέλεσμα; Ένας κλάδος που ήδη αποτιμάται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια και προβλέπεται να τριπλασιαστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Pickleball στα σύνορα: Όταν το χόμπι γίνεται τρόπος ζωής
Ο 39χρονος επιχειρηματίας Vince Nguyen από το Βιετνάμ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της νέας αυτής κουλτούρας. Ένα τραύμα από το ποδόσφαιρο τον έστρεψε στο pickleball – και σήμερα ταξιδεύει σχεδόν κάθε μήνα για να παίξει.
Με καθημερινή προπόνηση 2-4 ώρες, ο Vince έχει ήδη δοκιμάσει τα γήπεδα της Μαλαισίας, της Ταϊβάν, του Βιετνάμ και του Καναδά, ενώ τώρα ετοιμάζει βαλίτσες για την Κίνα.
Οι δαπάνες του; Από 386 έως 772 δολάρια ανά ταξίδι εντός Ασίας, ενώ όταν ο προορισμός είναι ο Καναδάς η τιμή φτάνει τα 1.000 δολάρια.
Για εκείνον, κάθε χώρα έχει τον δικό της ρυθμό στο παιχνίδι – και αυτό είναι που τον μαγνητίζει. «Παίζω σε διαφορετικά γήπεδα, δοκιμάζω φαγητά, γνωρίζω νέους παίκτες. Είναι όλη η εμπειρία μαζί», λέει στο CNBC.
Το τένις ως θεραπεία – και εισιτήριο για νέους προορισμούς
O 35χρονος Nirbhay Handa από την Σιγκαπούρη έχει δώσει στο τένις μια ιδιαίτερη θέση στη ζωή του – και στο ημερολόγιο των πτήσεών του.
Πηγαίνει σε camps στο Πουκέτ, έχει προπονητή στο Ντουμπάι και στο Αμπού Ντάμπι, και δεν χάνει ευκαιρία να χτυπήσει λίγες μπάλες όπου κι αν ταξιδεύει για δουλειά.
Περίπου έξι ταξίδια τον χρόνο έχουν ως κεντρικό θέμα το τένις, με το εβδομαδιαίο κόστος να ξεπερνά τα 200 δολάρια μόνο για προπονήσεις.
Για τον ίδιο, όμως, το όφελος είναι πολλαπλό: καλύτερη διάθεση, λιγότερο στρες και πιο υγιεινές συνήθειες.
«Για άλλους είναι μια παμπ. Για μένα είναι το γήπεδο», λέει. Εκεί κοινωνικοποιείται, εκεί εκτονώνεται και —όπως υποστηρίζει— εκεί βρίσκει «λίγη ηρεμία στην ψυχή».
Το κυνήγι κυμάτων: Ο millennial που καταγράφει surf parks σε όλο τον κόσμο
O 39χρονος Mike Goldys από την Φλόριντα έχει διαφορετική εμμονή: να δοκιμάσει όσο το δυνατόν περισσότερα surf parks ανά τον κόσμο.
Με 140 ώρες σε 26 πόλεις και 10 χώρες, ο στόχος του είναι σαφής: να «τσεκάρει» όσα περισσότερα wave pools μπορεί, χωρίς να επιστρέφει ποτέ δύο φορές στο ίδιο.
Μέχρι τώρα έχει ξοδέψει 18.500 δολάρια μόνο σε ώρες surfing, ενώ κάθε ταξίδι κοστίζει μεταξύ 6.000 και 10.000 δολαρία. Φροντίζει επίσης να διαθέτει επιπλέον χρήματα για φωτογραφίες και βίντεο, που ανεβάζει στα social media.
Για εκείνον, τα τεχνητά κύματα προσφέρουν κάτι που το φυσικό περιβάλλον δεν μπορεί πάντα να εγγυηθεί: συνέπεια. «Πληρώνεις, μπαίνεις στο νερό και ξέρεις ότι θα έχεις τέλειο κύμα. Μαθαίνεις πιο γρήγορα», εξηγεί.
Η οικονομική πλευρά: Ένας κλάδος που καλπάζει
Η παγκόσμια αγορά αθλητικού τουρισμού εκτιμάται ήδη στα 707,29 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Ευρώπη ηγείται, ενώ Ασία και Ειρηνικός εμφανίζουν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, με προβλέψεις για αξία άνω των 149,5 δισ. δολαρίων μέχρι το 2025 και εκρηκτική ετήσια αύξηση έως το 2032.
Ο λόγος; Οι millennials δεν αντιμετωπίζουν τον αθλητισμό ως χόμπι, αλλά ως τρόπο ζωής – και κυρίως, ως τρόπο να ταξιδεύουν.
Μια γενιά που κυνηγά εμπειρίες
Από τα γήπεδα του pickleball μέχρι τα κυματιστά νερά των wave pools, τα ταξίδια αυτά έχουν κάτι κοινό: δεν είναι απλώς «διακοπές».
Είναι μια προσπάθεια αυτοβελτίωσης, κοινωνικότητας, ευεξίας και προσωπικής πρόκλησης.
Και όσο οι Millennials εξακολουθούν να επιλέγουν εμπειρίες αντί για υλικά αγαθά, ο αθλητικός τουρισμός δεν δείχνει να επιβραδύνει.
Ίσα ίσα — τώρα παίρνει πραγματική φόρα.
