Πληθωρισμός στην Ελλάδα: Τα 4,5 χρόνια ακρίβειας – Ποιοι κλάδοι χτύπησαν «κόκκινο» [πίνακας]

Μεγάλες είναι οι ανατιμήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπο το καταναλωτικό κοινό στην  Ελλάδα, με την κυβέρνηση να δείχνει παντελώς ανίκανη να διαχειριστεί την κατάσταση, για αυτό και ο πληθωρισμός παραμένει στις…επάλξεις. Τόσο τα τρόφιμα όσο και η στέγαση παραμένουν οι βασικοί επιβαρυντικοί παράγοντες για τα νοικοκυριά στην Ελλάδα, μετά από περίπου 4,5 χρόνια ακρίβειας στη χώρα μας. Το παραπάνω δεν είναι μόνο διαισθητικό, αλλά καταγράφεται και από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, τα οποία δείχνουν την ανοδική πορεία των τιμών από τον Μάιο του 2021, οπότε και ξεκίνησαν οι πληθωριστικές πιέσεις μέχρι και τον Νοέμβριο του 2025, όπως έδειξαν και τα στοιχεία που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα.

Με βάση επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που επεξεργάστηκε ΟΤ, η κατηγορία «Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» ανατιμήθηκε κατά 34,38% από τον Μάιο του 2021 μέχρι τον Νοέμβριο του 2025, οπότε και υπάρχουν τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μάιος του 2021 ήταν ο πρώτος μήνας πληθωρισμού, καθώς επικράτησε εν γένει αποπληθωρισμός μέσα στην πανδημία.

Από κοντά ακολούθησε και η κατηγορία «Ένδυση και Υπόδηση» με ποσοστό 31,31%, κάτι που δικαιολογεί τη μεγάλη στροφή των καταναλωτών προς μεταχειρισμένα είδη.

Πληθωρισμός και πρόβλημα στη στέγαση

Όμως δεν είναι μόνο τα παραπάνω. Μεγάλο παραμένει το πρόβλημα σχετικά με τη στεγαστική κρίση, η οποία μαστίζει την Ελλάδα και δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στους πολίτες. Και κυρίως με τα ενοίκια, οι τιμές των οποίων «καλπάζουν».

Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει ο ΟΤ, κατά την εξεταζόμενη περίοδο η κατηγορία «Στέγαση» αυξήθηκε κατά 25,85%, ενώ η αντίστοιχη «Ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια» αυξήθηκε κατά 30,16%, ενώ η «Διαρκή αγαθά, είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες» κατά 15,28%, δείγμα των υψηλών τιμών που διαμορφώνουν ένα οικονομικά ασφυκτικό περιβάλλον για τους πολίτες.

Παράλληλα, οι «Μεταφορές» αυξήθηκαν κατά 18,84% και η κατηγορία «Υγεία» κατά 13,43%. Ανατιμήσεις της τάξης του 9,27% επικράτησαν για την κατηγορία «Άλλα αγαθά και υπηρεσίες», ενώ κατά 8,02% ανατιμήθηκαν και οι κατηγορίες «Αλκοολούχα ποτά και καπνός». Ακόμη κατά 12,54% αυξήθηκε η κατηγορία «Εκπαίδευση» και κατά 7,66%η κατηγορία «Αναψυχή, πολιτιστικές δραστηριότητες».

Η μόνη κατηγορία που σημείωσε μείωση είναι εκείνη των Μεταφορών, με πτώση της τάξης του 4,35%.

Συνολικά, ο Γενικός Δείκτης, ήτοι ο γενικός πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 21,71% κατά τη διάρκεια των προαναφερθέντων μηνών, κάτι που δείχνει πως η ακρίβεια έχει «απλωθεί» παντού.

Πλήγμα στους φτωχότερους

Από εκεί και πέρα, είναι πέρα από σαφές ότι ο πληθωρισμός τροφίμων πλήττει τους φτωχότερους στην Ελλάδα, κάτι το οποίο αποτυπώνεται και σε επίσημα στοιχεία.

Ειδικότερα, το μερίδιο της μέσης ισοδύναμης δαπάνης για είδη διατροφής των νοικοκυριών του φτωχότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 33,8% των δαπανών των νοικοκυριών, ενώ το αντίστοιχο μερίδιο του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 13,5%.

Η μέση μηνιαία ισοδύναμη δαπάνη των φτωχών νοικοκυριών εκτιμάται στο 31,9% των δαπανών των μη φτωχών νοικοκυριών. Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το 33,8% του μέσου προϋπολογισμού τους σε είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά, ενώ τα μη φτωχά το 19,6%.

Στον «πάτο» οι μισθοί

Την ίδια στιγμή, οι μισθοί των πολιτών βρίσκονται στα…τάρταρα. Τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat επιβεβαιώνουν για ακόμα μια φορά ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην…πάτο των ευρωπαϊκών κρατών σε σχέση με τον μέσο μισθό, αλλά στην κορυφή όσον αφορά τις τιμές των βασικών προϊόντων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα κατέγραψε τη δεύτερη χαμηλότερη μέση ετήσια αμοιβή πλήρους απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με περίπου 18.000 ευρώ, πάνω μόνο από τη Βουλγαρία που έχει 15.400 ευρώ μέσο μισθό. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται σε 39.800 ευρώ. Παράλληλα, η Ισπανία έχει μέση ετήσια αμοιβή πλήρους απασχόλησης 40.800 ευρώ και η Ιταλία 23.500 ευρώ.

Η διαφορά είναι εντυπωσιακή, αφού ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος αμείβεται με λιγότερο από το ήμισυ του ευρωπαϊκού μέσου όρου, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, εξακολουθεί να εργάζεται από τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη.