Ιστορίες από το Αρχείο: Σαν σήμερα, τη 10η Μαΐου 1931

Σαν σήμερα, πριν 90 χρόνια, στις 10 Μαΐου 1931, ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» καταγράφοντας όσα απασχολούσαν την διεθνή και ελληνική επικαιρότητα, παρουσίαζε τις πρώτες σκέψεις για μια ενωμένη Ευρώπη, τα εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν για καθιερωθεί η τυποποίηση του ελληνικού κρασιού και πόσα έπρεπε να αλλάξουν στην ελληνική βαμβακοκαλλιέργεια.

«Οικονομικός Ταχυδρόμος», 10.5.1931, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Η ΠΑΝΕΥΡΩΠΗ

Προς ενίσχυσιν των αισιοδοξούντων εις μίαν πανευρωπαϊκήν  συνεννόησιν, οικονομικήν κατά πρώτον, πολιτικήν αργότερα, αγγέλλεται, ότι το υπουργικόν συμβούλιον της γαλλικής δημοκρατίας επελήφθη της επεξεργασίας του προγράμματος, το οποίον θα τεθή προς συζήτησιν εις την Κοινωνίαν των Εθνών διά την οικονομικήν αναδιοργάνωσιν της Ευρώπης, αφού προηγουμένως ανακοινωθή και εις τας λοιπάς κυβερνήσεις όπως επιφέρουν τας παρατηρήσεις των.

Τύχη αγαθή λοιπόν. Το εν λόγω πρόγραμμα προβλέπει την λύσιν των δύο μεγάλων προβλημάτων, πρωτίστως. Πώς θα εξασφαλισθούν ικανοποιητικαί αγοραί καταναλώσεως διά τα γεωργικά και διά τα βιομηχανικά προϊόντα.

Εάν κατορθωθή να εξευρεθή λύσις των προβλημάτων τούτων, το γεγονός ημπορεί να χαιρετισθεί ως σημαίνον τον τερματισμόν της κρίσεως, η οποία μαστίζει την Ευρώπην, αλλά και το δυτικόν έτι ημισφαίριον.

Διότι αφού επιτευχθή η συνεννόησις των ευρωπαϊκών κρατών θα επιζητηθή τοιαύτη και μετά της Αμερικής.

ΤΟ ΟΙΝΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ

Δεν δύναται παρά να έχη αγαθάς συνεπείας το κατ’ αυτάς συνελθόν συνέδριον, το ασχολούμενον με το ζήτημα της ελληνικώτατης καλλιεργείας της αμπέλου.

Θα έχη προ παντός την συνέπειαν του διαφωτισμού των πολλών απόψεων του ζητήματος. Έστω και αν εκ του διαφωτισμού πρόκειται να περισταλούν μερικοί ενθουσιασμοί ως οι γεννηθέντες με την ιδέαν της τυποποιήσεως των ελληνικών οίνων.

Η τυποποίησις δεν φαίνεται έργον εκ του παραχρήμα. Και χρόνου μακρού έχει ανάγκην και δαπάνης ου σμικράς. Η έως τώρα επιτευχθείσα εν Ελλάδι σχετική εργασία, οι τύποι των οίνων μαυροδάφνης και βότρυς Αχαΐας, είνε καρπός διά την παραγωγήν του οποίου εχρειάσθησαν πραγματικαί θυσίαι και μακρός χρόνος. Όπου φαίνεται υπάρχει έδαφος πρακτικώτερον, εκτός της ελαττώσεως του κόστους της παραγωγής, είνε η εγχώριος αγορά καταναλώσεως.

Το ελλήνικό κρασί – πρέπει να εκτιμηθή προ παντός από το ελληνικόν κοινόν. Και προς τούτο φαίνεται πως δεν απαιτούνται δύσκολοι προσπάθειαι. Η μεγαλείτέρα θα χρειασθή διά να διαμορφωθή η ελληνική ταβέρνα. Να μείνη ταβέρνα, αλλά με περισσότερην ανθρωπιά.

«Οικονομικός Ταχυδρόμος», 10.5.1931, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

 ΒΑΜΒΑΚΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

ΠΩΣ ΟΦΕΙΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ

1. Αι γαίαι έπρεπε να καλλιεργώνται με βάμβακα μόνον κάθε τρία έτη, άλλως θα εξαντληθούν και δεν θα αποδίδουν παρά ελάχιστα.
2. Ο διά την σποράν χρησιμοποιούμενος σπόρος πρέπει να είνε αρίστης ποιότητος. Να προέρχεται από έκλεκτα βαμβάκια συναχθέντα ενωρίς. Κατ’ αυτόν τον τρόπον θα βελτιωθή λίαν αισθητώς η απόδοσις ως και η ποιότης.
3. Απαραίτητος είνε η κανονική χρίσις λιπασμάτων διά την αύξησιν της αποδόσεως, την βελτίωσιν της ποιότητας ως και την ενωρίτερον ωρίμανσιν των καρύων.
4. Ανάγκη να τερματισθή ο αιγυπτιακός τρόπος σπόρας, εις αύλακας εις την γραμμήν και εις κανονικάς αποστάσεις. Όπου δεν είνε δυνατόν να εφαρμοσθή το δι’ αυλάκων σύστημα, ας εφαρμοσθή απλώς το εις γραμμάς τοιούτον.
5. Και διά το σύναγμα πρέπει να εφαρμοσθή ο αιγυπτιακός τρόπος, με παιδιά εργαζόμενα υπό διαρκή επιτήρησιν και τα οποία να πληρώνονται με ημερομίσθιον. Κατ’ αυτόν τον τρόπον θα βελτιωθή πολύ η ποιότης του βάμβακος.
6. Θα έπρεπε και εδώ να εφαρμοσθούν αυστηρώς τα εν Αιγύπτω εφαρμοζόμενα μέτρα ήτοι: α) Καταστροφή των βαμβακοδένδρων αμέσως μετά την συλλογήν του βάμβακος. β) Να ορισθή προθεσμία μέχρι της οποίας όλα τα βαμβάκια οφείλουν να εκοκκίζωνται. γ) Απολύμανσις διά του ειδικού κλιβάνου όλου εν γένει του βαμβακοσπόρου αμέσως μετά την εκκόκισιν.