Σαν σήμερα το 1933 θεσπίζεται ο νόμος περί κινητών αξιών από το Κογκρέσο των ΗΠΑ

Ο νόμος περί κινητών αξιών του 1933 θεσπίστηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 27 Μαΐου 1933, κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Κραχ και μετά τη συντριβή του χρηματιστηρίου του 1929. Είναι αναπόσπαστο μέρος του κανονισμού για τις κινητές αξίες των ΗΠΑ. Νομοθετείται σύμφωνα με τη Διαπολιτειακή Ρήτρα Εμπορίου του Αμερικανικού Συντάγματος.

Ο νόμος απαιτεί κάθε προσφορά ή πώληση κινητών αξιών που χρησιμοποιεί τα μέσα και όργανα του διαπολιτειακού εμπορίου να εγγραφεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC), εκτός εάν υπάρχει απαλλαγή από την εγγραφή σύμφωνα με το νόμο. Ο όρος “μέσα και όργανα του διακρατικού εμπορίου” είναι εξαιρετικά ευρύς και είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθεί η λειτουργία του καταστατικού προσπαθώντας να προσφέρει ή να πουλήσει μια μετοχή χωρίς τη χρήση ενός “οργάνου” του διακρατικού εμπορίου. Οποιαδήποτε χρήση ενός τηλεφώνου, για παράδειγμα, ή ταχυδρομείου θα ήταν πιθανώς αρκετή για την υπαγωγή της συναλλαγής στο καταστατικό.

Ο νόμος του 1933 ήταν η πρώτη μεγάλη ομοσπονδιακή νομοθεσία που διέπει την προσφορά και την πώληση κινητών αξιών. Πριν από τον νόμο, η ρύθμιση των κινητών αξιών διέπεται κυρίως από πολιτειακούς νόμους, που συνήθως αναφέρονται ως νόμοι του γαλάζιου ουρανού (blue sky laws). Όταν το Κογκρέσο θέσπισε τον νόμο του 1933, δεν ανέτρεψε τους ισχύοντες πολιτειακούς νόμους περί τίτλων. Αρχικά επιβλήθηκε από το Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου FTC, έως ότου δημιουργήθηκε η SEC από τον νόμο περί ανταλλαγής κινητών αξιών του 1934.

Ο νόμος του ’33 βασίζεται σε μια φιλοσοφία αποκάλυψης, που σημαίνει ότι ο στόχος του νόμου είναι να απαιτήσει από τους εκδότες να αποκαλύψουν πλήρως όλες τις σημαντικές πληροφορίες που ένας λογικός μέτοχος θα χρειαζόταν για να αποφασίσει σχετικά με την πιθανή επένδυση. Αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά, δεν είναι παράνομο να πωλείται μια κακή επένδυση, αρκεί να αποκαλύπτονται με ακρίβεια όλα τα γεγονότα. Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από τη φιλοσοφία των νόμων «γαλάζιου ουρανού», οι οποίοι γενικά επιβάλλουν τους λεγόμενους «ελέγχους αξίας». Οι νόμοι «γαλάζιου ουρανού» συχνά επιβάλλουν πολύ συγκεκριμένες, ποιοτικές απαιτήσεις στις προσφορές, και εάν μια εταιρεία δεν πληροί τις απαιτήσεις, τότε απλά δεν θα της επιτρέπεται να κάνει μια καταχωρισμένη προσφορά, ανεξάρτητα από το πόσο πλήρως τα σφάλματα της αποκαλύπτονται στο ενημερωτικό δελτίο.

Μέρος της νέας συμφωνίας, ο νόμος εκπονήθηκε από τους Benjamin V. Cohen, Thomas Corcoran και James M. Landis, και υπογράφηκε σε νόμο από τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt.