Στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο που ενέκρινε η Ολομέλεια του ελληνικού κοινοβουλίου αλλά και στις απεργιακές κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν αναφέρεται δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο παρατηρεί: «Iδιαίτερα αμφιλεγόμενη είναι μια νέα διάταξη για το ωράριο εργασίας. Μελλοντικά εργοδότες θα μπορούν να απαιτούν έως και δέκα ώρες εργασίας προσφέροντας άδεια τις επόμενες μέρες, χωρίς έτσι να χρειάζεται να πληρώσουν ακριβά τις υπερωρίες. Γι αυτό ωστόσο απαιτείται εταιρική συμφωνία (…) Ταυτόχρονα σύμφωνα με τη νέα μεταρρύθμιση θα είναι πιο δύσκολο για μειοψηφίες και αντιτιθέμενα συνδικάτα να καλέσουν σε απεργία».
Όπως παρατηρεί το ρεπορτάζ: «Το ισχύον εργατικό δίκαιο στην Ελλάδα προέρχεται από την περίοδο μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών (1967-1974), κατά την οποία ενισχύθηκαν τα δικαιώματα των συνδικαλιστών και αποδυναμώθηκε η εξουσία του κράτους ως αντίδραση απέναντι στο παρελθόν. Κυρίως ο αριστερός λαϊκιστής ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου (πρωθυπουργός από το 1981 ως το 1989 και από το 1993 ως το 1996) υποχώρησε στις προσπάθειες συνδικάτων να διεκδικήσoυν εξουσία, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για μετέπειτα ανεπιθύμητες εξελίξεις. Τώρα ο φιλελεύθερος-συντηρητικός πρωθυπουργός Μητσοτάκης, ο οποίος εξελέγη το 2019 με απόλυτη πλειοψηφία, θέλει να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες που έχει για να κάνει ξανά την Ελλάδα ανταγωνιστική. Ωστόσο από το ξέσπασμα της κρίσης του 2009 στον ιδιωτικό τομέα έγιναν ελάχιστες απεργίες».
Πηγή: Deutsche Welle
