FLASHBACK: Ο Γιώργος Γεννηματάς μείωσε τις ώρες εργασίας λόγω… καύσωνα το 1988!

Αλήθεια, πώς και πόσες φορές η κομματική-λαϊκίστικη ιστορία επαναλαμβάνεται στη χώρα μας ως ιλαροτραγωδία, χωρίς ποτέ τα παθήματα και οι γραφικότητες να γίνονται μαθήματα. Διάβασα, για παράδειγμα, την πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να κηρυχθεί , λόγω .. καύσωνα, αργία η Δευτέρα!

Η πρόταση αυτή καθώς και το σχόλιο της κυβέρνησης η οποία, με χιούμορ διερωτάται, «γιατί όχι μόνο η Δευτέρα; Και με ποια καιρικά φαινόμενα θα κηρύσσονται αργίες; Μόνο με καύσωνα ή και με χιόνι ή με χαλάζι; Λαϊκισμός και γραφικότητα πάνε χέρι-χέρι», με έκαναν να θυμηθώ κι άλλες τέτοιες …»γραφικότητες».

Μείωση ωρών εργασίας λόγω … ζέστης το 1988!

Θυμήθηκα, για παράδειγμα, μιαν ίδια ακριβώς πρόταση υπουργού Εργασίας για μείωση τν ωρών εργασίας λόγω … ζέστης!

Θυμήθηκα, δηλαδή, ότι πριν από 33 χρόνια, τον Ιούλιο του 1988, ο τότε υπουργός Εργασίας Γιώργος Γεννηματάς εξέδωσε μιαν απόφαση με την οποία μειώνονταν οι ώρες εργασίας σε ημέρες ζέστης! Τότε, ο αγαπητός μου φίλος και σύμβουλος επικοινωνίας Θαλής Κουτούπης, σε σχόλιό του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (7 Ιουλίου 1988) με το χιούμορ που τον διακρίνει και με «θλιμμένη τιμή», όπως υπέγραφε, πρότεινε, επικαλούμενος τη φιλάνθρωπη μεγαθυμία του υπουργού, να επεκταθεί το μέτρο αυτό ως εξής: «Εγώ κύριε υπουργέ, και πολλοί συνέλληνες υποφέρουμε φοβερά τον χειμώνα από το κρύο. Ιδιαίτερα όταν χιονίζει. Δεν μπορείτε να φαντασθείτε πόσο!… Επίσης εγώ και πολλοί συνέλληνες υποφέρουμε φοβερά από βασανιστικές ανοιξιάτικες αλλεργίες και το φθινόπωρο από καταλυτική θλίψη. Είμαι βέβαιος, λοιπόν, Κύριε Υπουργέ, ότι η συνταγματική επιταγή της ισότητας όλων των Ελλήνων απέναντι στον Νόμο και η αποδειγμένη δική σας ψυχικιάρικη διάθεση, θα σας οδηγήσει σύντομα στην παροχή του προνομίου της «μη – δουλειάς» και σε αυτούς που κρυώνουν, που είναι αλλεργικοί και που θλίβονται. Με τέτοια εμπνευσμένα μέτρα άλλωστε προόδευσαν όλοι μοι προηγμένοι και ευτυχισμένοι σήμερα λαοί! Τέλος, επειδή εγώ προσωπικά θλίβομαι μονίμως, θα παρακαλούσα- αν δεν το παρακάνω- να γίνει μια ειδική πρόβλεψη στον σχετικό νόμο για την περίπτωσή μου».

Στάση εργασίας για την επέτειο … έναρξης του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου

Θυμήθηκα, για παράδειγμα, και μιαν άλλη σπαραξικάρδια γραφικότητα, την την πρόταση να κηρυχθεί στάση εργασίας για την επέτειο της … έναρξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Θυμήθηκα, δηλαδή, ότι πριν από 34, χρόνια, στο τεύχος Ιουλίου – Αυγούστου 1987 του Δελτίου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος, δημοσιεύθηκε μια … εξώδικη δήλωση σωματείου σε μια περίοδο κατά την οποία όλοι στην Ελλάδα οραματιζόμασταν τάχα την «Ανάπτυξη το 1992». Διάβασα τότε το εξής:

Με εξώδικη δήλωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Ιματισμού μας γνωστοποίησε ότι: «Η Εκτελεστική Επιτροπή της διοίκησης της Ομοσπονδίας μας αποφάσισε στη συνεδρίασή της 19ης Αυγούστου 1987 την προκήρυξη μιας ώρας στάσης εργασίας για την 1η Σεπτεμβρίου 1987, ημέρα Τρίτη και ώρες 11 π.μ. έως 12 μ.μ. και 6 μ.μ. έως 7 μ.μ. για την επέτειο έναρξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».

Η εξώδικη αυτή δήλωση συνοδεύθηκε από καυστικό χιούμορ του συντάκτη του προαναφερθέντος Δελτίου, το οποίο κατέληγε ως εξής:

«Προτείνουμε όπως εξετασθεί και στη συνέχεια αναληφθούν οι απαιτούμενες ενέργειες και κινητοποιήσεις για τον εορτασμό της μάχης των Θερμοπυλών, της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, της ενάρξεως και λήξεως του Πελοποννησιακού Πολέμου, της μάχης των Γαυγαμήλων, της καταλήψεως της Κωνσταντινούπολης από τους πρώτους σταυροφόρους, της μάχης των Δερβενακίων κλπ»