Το να ανταλλάσσουν τόσο βαριές κουβέντες η Γαλλία με τις ΗΠΑ δεν ήταν κάτι που θα το θεωρούσαμε αυτονόητο πριν από λίγο καιρό.
Για την ακρίβεια θα το θεωρούσαμε αδιανόητο εφόσον και οι δύο χώρες έχουν υπερασπιστεί την ένταξή τους στη Δύση.
Και όμως αυτό ακριβώς έγινε με την αντιπαράθεση σε σχέση με τη συμφωνία AUKUS.
Θα ήταν λάθος να πούμε ότι όλα έγιναν, επειδή η Γαλλία έχασε μια πολύ μεγάλη παραγγελία για υποβρύχια εξαιτίας αυτής της συμφωνίας, παρότι προφανώς και τέτοια ζητήματα μετράνε πολύ στη διεθνή διπλωματία.
Το βασικό ήταν ότι η Γαλλία, όπως και η Ευρώπη, αισθάνθηκε ότι πλέον οι ΗΠΑ δεν κινούνται με όρους συνεννόησης όλης της Δύσης, αλλά με όρους πιο «επιλεκτικών» συμμαχιών.
Την ίδια στιγμή το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν όπως αποχώρησαν από το Αφγανιστάν, κλείνοντας έναν εικοσαετή κύκλο ουσιαστικά με μια ήττα, αφού οι Ταλιμπάν επανήλθαν στην εξουσία, και δημιουργώντας ένα στρατηγικό κενό σε μια ευρύτερη περιοχή επίσης σημάδι κρίσης είναι.
Και όλα αυτά που έχουμε όλα τα σημάδια μιας όξυνσης ανταγωνισμών και με τη Ρωσία και με την Κίνα, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και με νέα κούρσα εξοπλισμών.
Αυτό είναι ένα τοπίο εκρηκτικών αντιφάσεων που διαμορφώνει νέες (αν)ισορροπίες και δυναμικές.
Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ κάνουν αυτές τις επιλογές και την ίδια στιγμή υπάρχουν αντιθέσεις και εντός του «δυτικού στρατοπέδου» στέλνει το μήνυμα σε διάφορες περιοχές ότι τα πράγματα δεν θα κριθούν από την επέμβαση της Δύσης.
Αυτό οδηγεί τοπικούς παίκτες να αναζητήσουν άλλες ισορροπίες και άλλες συνεννοήσεις.
Όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία και για τη χώρα μας.
Γιατί κάναμε συχνά επιλογές θεωρώντας ότι λίγο πολύ υπάρχει μια ενιαία «δυτική» γραμμή ή ότι οι δυνάμεις που θεωρούμε συμμαχικές γενικά κινούνται σε κοινή κατεύθυνση.
Τώρα βλέπουμε μια πιο αντιφατική κατεύθυνση.
Και αυτό σημαίνει ότι τώρα περισσότερο παρά ποτέ πρέπει να αναλογιστούμε ότι δεν είναι αυτονόητη η πραγματική παρέμβαση των όποιων «συμμάχων» υπέρ των συμφερόντων μας.
Ότι ο καθένας θα κάνει συγκεκριμένους υπολογισμούς και δεν θα κινείται πάντα με όρους «στρατοπέδων».
Ότι η Τουρκία έχει μια δυνατότητα σε ένα πιο αντιφατικό πεδίο και να πιέσει περισσότερο τις ΗΠΑ και να προσπαθήσει να αναζητήσει συνεννόηση με δυνάμεις με τις οποίες ήταν σε αντιπαράθεση.
Ήδη έχει ξεκινήσει να το κάνει στον Περσικό.
Αυτό σημαίνει ότι και εμείς στις συμμαχίες μας δεν πρέπει να κινούμαστε ως απλοί «στρατιώτες του δυτικού στρατοπέδου».
Αλλά με συγκεκριμένη εκτίμηση της κατάστασης να οικοδομούμε σχέσεις πάνω σε πραγματικά οφέλη και συγκεκριμένες θέσεις για τα ζητήματα που πραγματικά αφορούν τη χώρα μας.
Χωρίς να περιορίζουμε το εύρος των δυνητικών μας συμμαχιών ή συνεννοήσεων.
Latest News
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης
Και όμως υπάρχει άλλος δρόμος
Με την παρουσία του στο OT Forum ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι σε πείσμα μιας διάχυτης ρητορικής δεν υπάρχουν μονόδρομοι
Με τη Γαλλία ή την Ιταλία;
Τα προβλήματα στον περίγυρό μας πολλαπλασιάζονται
Η λάθος συζήτηση και τα προβλήματα της αγοράς
Ο Δούκας που φορολογεί ή ο Μητσοτάκης που δεν μειώνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και κάπου στο βάθος και ο Αράμπικα που ακριβαίνει.
Άκομψες παρεμβάσεις
Οι πολλοί φιλελεύθεροι που βρίσκονται εντός της κυβέρνησης θα νιώθουν μάλλον άβολα, με τις συνεχείς κυβερνητικές παρεμβάσεις σε μια σειρά από αγορές