Πιο κοντά Ιταλία και Γαλλία μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Κυρηνάλιου

Στην υπογραφή συνθήκης για την ενίσχυση των διμερών σχέσεων Ιταλίας και Γαλλίας προχώρησαν σήμερα ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή διπλωματία δοκιμάζεται από την αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ.

Η Συνθήκη τοιυ Κυρηνάλιου, που πήρε το όνομά της από την κατοικία του Ιταλού προέδρου, στοχεύει στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ του Παρισιού και της Ρώμης σε τομείς όπως η άμυνα, η μετανάστευση, η οικονομία, ο πολιτισμός και το εμπόριο.

Η τελετή υπογραφής έρχεται λίγο μετά τη συμφωνία του τρικομματικού συνασπισμού στη Γερμανία για νέα κυβέρνηση, δίνοντας τέλος στα 16 χρόνια διακυβέρνησης της Μέρκελ, η οποία ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ευρώπης και σφυρηλάτησε ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με διαδοχικούς Γάλλους ηγέτες.

Η νέα κυβέρνηση του Βερολίνου αναμένεται να είναι πιο εσωστρεφής, ειδικά στην αρχή της θητείας της, και τόσο το Παρίσι όσο και η Ρώμη επιθυμούν να εμβαθύνουν τις σχέσεις τους σε μια γκρίζα οικονομικά και κοινωνικά περίοδο, λόγω της αβεβαιότητας που σπέρνει η πανδημία, αλλά και λόγω της πιο διεκδικητικής γραμμής της Ρωσίας, της ανερχόμενης Κίνας και μιας πιο αποστασιοποιημένης στάσης που τηρούν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

«Η πρόθεση του Μακρόν είναι να δημιουργήσει έναν νέο άξονα με την Ιταλία, ενώ είναι προς το συμφέρον της Ιταλίας να συνδεθεί με το δίδυμο Γαλλίας-Γερμανίας», δήλωσε ανώτερη ιταλική διπλωματική πηγή, στο Reuters.

Αναγέννηση των σχέσεων των δύο κρατών

H υπογραφή σχετικής συνθήκες αρχικά προβλεπόταν το 2017, αλλά οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν το 2018 επί διακυβέρνησης Κόντι-Σαλβίνι στην Ιταλία, που συγκρούστηκε με τον Μακρόν για τη μετανάστευση.

Οι σχέσεις των δύο χωρών έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο το 2019 όταν ο Μακρόν ανακάλεσε για λίγο τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Ιταλία, αλλά υπήρξε μια «αναγέννηση» φέτος μετά τον διορισμό του πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ως επικεφαλής μιας ιταλικής κυβέρνησης ενότητας.

Γαλλική διπλωματική πηγή απέρριψε τις προτάσεις ότι ο νέος άξονας μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιπροσωπεύει οποιαδήποτε αναπροσαρμογή των διπλωματικών προτεραιοτήτων του Παρισιού.

«Δεν παίξαμε ποτέ ένα τρίγωνο ζήλιας με τους Ευρωπαίους εταίρους. Αυτές οι διμερείς σχέσεις, όταν είναι ισχυρές… αλληλοσυμπληρώνονται», τόνισε η πηγή.

Η Συνθήκη του Κυρηνάλιου, χαλαρά διαμορφωμένη με βάση ένα γαλλογερμανικό σύμφωνο του 1963, αναμένεται να οδηγήσει το Παρίσι και τη Ρώμη να αναζητήσουν κοινό έδαφος πριν από τις συνόδους κορυφής της ΕΕ, όπως η Γαλλία ήδη συντονίζει βασικές κινήσεις ευρωπαϊκής πολιτικής με τη Γερμανία.

Οι πλήρεις λεπτομέρειες του συμφώνου δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, αλλά θα υπάρξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τμήματα που καλύπτουν τους οικονομικούς δεσμούς και τη συνεργασία σε στρατηγικούς τομείς.

Γαλλικό επενδυτικό ενδιαφέρον

Οι γαλλικές εταιρείες έχουν επενδύσει πολλά στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια, αλλά οι Ιταλοί πολιτικοί κατηγόρησαν το Παρίσι ότι είναι λιγότερο ανερχόμενο όταν οι ιταλικές επιχειρήσεις αναζητούν διασυνοριακές συμφωνίες.

Νωρίτερα αυτό το έτος, η προσπάθεια της κρατικής ναυπηγικής εταιρείας Fincantieri να αναλάβει τη γαλλική εταιρεία Chantiers de l’Atlantique κατέρρευσε, καθώς ματαιώθηκε από την ΕΕ λόγω ανταγωνισμού. Ωστόσο, σύμφωνα με το Reuters, Ιταλοί αξιωματούχοι υποψιάστηκαν ότι το Παρίσι προσπάθησε παρασκηνιακά να υπονομεύσει τη συμφωνία.