Κρήτη – «Υπέροχος προορισμός» για σκι την άνοιξη – Η αποθέωση των ΝΥΤ

Το νησί της Κρήτης ως θέρετρο του… σκι παρουσίασαν πρόσφατα σε ρεπορτάζ τους οι New York Times παρακινώντας τους φίλους του χειμερινού αθλήματος να επισκεφτούν τις χιονισμένες κρητικές βουνοπλαγιές την περίοδο της Ανοιξης. Στο σχετικό αφιέρωμα παρατίθενται εμπειρίες Ελλήνων και ξένων σκιέρ οι οποίοι εξυμνούν το κρητικό τοπίο και την απόλαυση του σκι σε αυτό.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τον γράφοντα, από το κατάστρωμα του πλοίου στο νυχτερινό του δρομολόγιο από την Αθήνα, το θέαμα της τεράστιας χιονισμένης οροσειράς των Λευκών Ορέων που υψώνεται απότομα πίσω από την αρχαία πόλη-λιμάνι των Χανίων στο νησί της Κρήτης, ήταν εκπληκτικό και παράξενα απροσδόκητο. Ηταν Φεβρουάριος του 2020 και, συνοδευόμενος από την σύζυγό μου, έναν μακροχρόνιο φίλο Ελληνα, και τον κινηματογραφιστή Κωνσταντίνο Παπανικολάου, είχα έρθει στην Κρήτη για σκι. Αυτό ξάφνιασε ακόμη και μερικούς Κρητικούς, που έμοιαζαν να αγνοούν τις χιονισμένες κορυφές που ήταν σε κοινή θέα.

«Θα κάνεις σκι; Υπάρχει σκι εδώ;» ρώτησε ο Αντώνης Μιχαήλ, ο διευθυντής στο «Domus Renier», ένα προσεκτικά ανακαινισμένο ξενοδοχείο πέντε αιώνων στο λιμάνι που πήρε το όνομά του από τους αρχικούς βασιλικούς ιδιοκτήτες του, καθώς είδε τον εξοπλισμό μας όταν κάναμε check in.

Οπως ένας αυξανόμενος αριθμός χιονοδρόμων, όταν κάνω σκι αυτές τις μέρες είναι ως επί το πλείστον υπό τη δική μου δύναμη, σε αναζήτηση ησυχίας, αερόβιας άσκησης και της συναρπαστικής ανταμοιβής μιας κατάβασης σε ανέγγιχτο χιόνι.

Πριν από αρκετά χρόνια άρχισα να ακούω ιστορίες που μου ήταν δύσκολο να πιστέψω – ότι μπορούσα να βρω το καλύτερο από αυτού του είδους το σκι στην Κρήτη. Οι συνθήκες του ανοιξιάτικου χιονιού λέγεται ότι είναι αξιόπιστες, το τοπίο καταπληκτικό, και μπορείτε να κάνετε μεγάλες καταβάσεις με θέα τη θάλασσα, ενώ περνάτε τις νύχτες σας σε γραφικές παραθαλάσσιες πόλεις της Μεσογείου.

Δε μοιάζει με κανένα άλλο μέρος για σκι

«Η Κρήτη δεν μοιάζει με κανένα μέρος που έχω κάνει σκι», είπε ο ορειβάτης και οδηγός σκι με έδρα την Verbier της Ελβετίας, John Falkiner, όταν τον ρώτησα γι’ αυτό.

Ο κ. Falkiner είναι κάτι σαν ειδικός σε αυτό το πεδίο. Μαντείο του σκι, έχει αφιερώσει την καθοδηγητική του καριέρα στην αναζήτηση των πιο ενδιαφέροντων και αξιόλογων προορισμών για σκι στον Κόσμο. Καθοδηγώντας ευκατάστατους πελάτες του σκι σε «σαφάρι» αντίστοιχου τουρισμού, ήταν από τους πρωτοπόρους του σκι στην Ισλανδία, τα φιόρδ της Νορβηγίας, το Λίβανο, την Ιαπωνία, την Τουρκία και το Κασμίρ. Στη συνέχεια, πριν από μια δεκαετία, «ανακάλυψε» την Κρήτη και έκτοτε ξεναγεί σκιέρ από το αρχαίο κρητικό λιμάνι των Χανίων την περίοδο της Ανοιξης.

«Εκεί θέλω να είμαι τον Μάρτιο», μου είπε. «Η καλύτερη ανοιξιάτικη εμπειρία σκι από οπουδήποτε».

Το σκι στην Κρήτη μπορεί να είναι ελάχιστα γνωστό, αλλά η τοπική ευλάβεια και ο σεβασμός για τα βουνά είναι βαθιά. Το καλοκαίρι, οι βραχώδεις κοιλάδες, οι χαράδρες και οι κορυφές σχηματίζουν απέραντες, φλεγόμενες καυτές ερήμους. Το χειμώνα, το χιόνι έχει συχνά μέτρα βάθος. Τα βουνά της Κρήτης είναι τόσο η γενέτειρα όσο και ο τόπος ταφής του σπουδαιότερου θεού της ελληνικής αρχαιότητας, του Δία, και στις τρεις οροσειρές του νησιού βρίσκονται διάσπαρτες στα ερείπια, τα ιερά, τα παρεκκλήσια και τις σπηλιές μορφές της ελληνικής μυθολογίας.

«Κάθε Κρητικός ζει με τα βουνά πάντα στο μάτι, χιονισμένα τον χειμώνα», μου είπε ο Κρητικός πρωτοπόρος του σκι Νικηφόρος Στειακάκης. «Αλλά το σκι πάνω τους δεν ήταν κάτι που σκεφτήκαμε».