Ο Βλαδίμηρος Πούτιν είναι σκληρός δικτάτορας και η Ρωσία αυταρχικό καθεστώς, δεν υπάρχει αμφιβολία – έχει όμως αποφασίσει ο Τζο Μπάιντεν να τον ανατρέψει για να εγκαθιδρύσει στη Ρωσία πλέρια δημοκρατία, όπως έπραξε προ εικοσαετίας ο μεγάλος πρόεδρος Τζωρτζ Μπους στο Ιράκ;
Αν όχι, τότε τι νόημα έχει η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία; Γίνεται ασφαλέστερη η ίδια η Αμερική και οι σύμμαχοί της στην Γηραιά Ήπειρο όταν η ελίτ της Ρωσίας νιώθει την ανάσα των Αμερικανών στον σβέρκο της;
Ο Βλαδίμηρος Πούτιν παρομοίασε τη σχέση της Ουκρανίας-Ρωσίας με αυτή μεταξύ Καναδά-ΗΠΑ. Παραβλέποντας τις προσχηματικές πολιτιστικό-ιστορικές αναφορές, η παρομοίωση παραπέμπει στην πολιτική σχέση ΗΠΑ-Καναδά: πώς θα αντιδρούσε η πολιτική ελίτ των ΗΠΑ αν ο Καναδάς αποχωρούσε από τον ΝΑΤΟ για να συμμετάσχει σε αντι-AUKUS στρατιωτική συμμαχία;
Μου φαίνεται πως δεν θα προλάβαιναν καν να κηρύξουν επιστράτευση οι Καναδοί, οι ΗΠΑ θα είχαν εισβάλλει εντός δευτερολέπτων. Υπάρχει εξάλλου το προηγούμενο της Κούβας: όταν η σοβιετική απειλή έφθασε στην αυλή των ΗΠΑ, το US Navy την απέκλεισε, ο πρόεδρος Κένεντι απείλησε με πυρηνικό πόλεμο.
Η λογική της δικής τους ασφάλειας και ισχύος είναι η μόνη που χρησιμοποιούν οι αυτοκρατορίες, παλιές, καινούργιες και μέλλουσες· ο πόλεμος είναι η κανονική κατάστασή τους. Οι ΗΠΑ τα γνωρίζουν εξ ιδίας πείρας, άρα κατανοούν και την αντίδραση της Ρωσίας, η οποία απειλεί με πόλεμο την Ουκρανία για να μη συνάψει στρατιωτική συμμαχία με τις ΗΠΑ.
Θύμα όμως του πολέμου θα είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση: διότι θα οδηγήσει σε κατατεμαχισμό της Ουκρανίας και η Ευρώπη θα βρεθεί στην κατάσταση που έχει φέρει τη Μέση Ανατολή η Αμερικανο-βρετανική εισβολή στο Ιράκ – που μπορεί κανείς να υποπτευθεί πια πως έγινε ακριβώς για να δημιουργηθεί χάος.
Έχει αλλάξει η επί Τραμπ η πολιτική «εγκάρδιας συνεννόησης» με τον Πούτιν και αδιαφορίας έως εχθρότητας προς την ΕΕ ή απλώς έχει αλλάξει πρόεδρος αλλά το «βαθύ κράτος» των αναλυτών του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενεργεί με βάση τον ουσιώδη τραμπικό στόχο, την εξασφάλιση της συμμαχίας της Ρωσίας στην αναμέτρηση με την Κίνα;
Κάποιος συνωμοσιολόγος θα υποστήριζε πως όλα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία αποτελούν καλά οργανωμένη συνωμοσία κατά της ΕΕ – η οποία αποδεικνύεται έρμαιο των αποφάσεων Πούτιν-Μπάιντεν. Αλλά δεν χρειάζονται πάντα συνωμοσίες· συχνά αρκεί φιλικό κλείσιμο του ματιού, που ακολουθείται από κλείσιμο και των δύο και νίψιμο των χειρών για όσα ακολουθήσουν.
Latest News
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης
Και όμως υπάρχει άλλος δρόμος
Με την παρουσία του στο OT Forum ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι σε πείσμα μιας διάχυτης ρητορικής δεν υπάρχουν μονόδρομοι
Με τη Γαλλία ή την Ιταλία;
Τα προβλήματα στον περίγυρό μας πολλαπλασιάζονται