
Δεν χρειάζεται κανείς να διαβάσει δημοσκοπήσεις για να καταλάβει το πολιτικό κλίμα.
Αρκεί να κάνει μια βόλτα στην πόλη, να σταθεί σε μια ουρά σούπερ μάρκετ, να πάει να βάλει βενζίνη.
Στην κοινωνία υπάρχει δυσαρέσκεια.
Πυρήνας αυτής της δυσαρέσκειας είναι η οικονομία.
Γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε ένα κύμα ακρίβειας που απειλεί να ακυρώσει όσα βήματα βελτίωσης της οικονομικής τους κατάστασης έκαναν τα νοικοκυριά τα προηγούμενα χρόνια.
Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα μας δεν είναι όπως οι άλλες ευρωπαϊκές.
Η προηγούμενη δεκαετία ήταν στο μεγαλύτερο μέρος μια πολύ τραυματική εμπειρία για την ελληνική οικονομία και την κατάσταση της κοινωνίας.
Και αμέσως μετά είχαμε την πανδημία με όλες τις επιπτώσεις που είχε και στην οικονομία.
Τώρα έρχεται η έκρηξη του πληθωρισμού από τον πόλεμο στην Ουκρανία, την εκτίναξη των τιμών της ενέργειας, αλλά και τη γενικότερη οικονομική ανασφάλεια.
Όλα αυτά οι πολίτες δεν τα βλέπουν ως «στατιστικές».
Στο πετσί τους τα νιώθουν και στο πορτοφόλι τους τα μετρούν.
Και είναι προφανές ότι περιμένουν μέτρα που να έχουν άμεσο αποτέλεσμα.
Είναι πολύ μεγάλο το κόστος για να κάτσουν απλώς να αναλογιστούν ότι είναι μια «διεθνής κρίση».
Στην περίοδο της πανδημίας η κυβέρνηση, ακολουθώντας μια παγκόσμια τάση, πήρε συγκεκριμένα μέτρα που στόχο είχαν να εξασφαλίσουν ότι πλάι στην υγειονομική κρίση δεν θα είχαμε και μια κοινωνική κατάρρευση.
Και αυτό είχε αποτέλεσμα σε σημαντικό βαθμό.
Με ανάλογο τρόπο πρέπει να σκεφτούμε και τώρα.
Με μέτρα γενναία, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ούτε πρέπει να αποτελέσει η κρίση ευκαιρία για υπερκέρδη, όταν τμήματα της κοινωνίας θα φτωχοποιούνται ξανά.
Ούτε χωρούν λογικές «δημοσιονομικής σταθερότητας», γιατί αυτό που προέχει είναι να αποφύγουμε την κοινωνική έκρηξη και να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή.
Γιατί εάν αποσταθεροποιηθεί η κοινωνία, τότε η πολιτική (και όχι μόνο δημοσιονομική) αποσταθεροποίηση θα είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Γι’ αυτό και το τελευταίο που θα έπρεπε να μας απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι οι εκλογές ή εάν χρειάζεται νέα αλλαγή του εκλογικού νόμου.


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα