Φορολογικές δηλώσεις: Ειδική εισφορά αλληλεγγύης – Tέλος επιτηδεύματος (ΣΤ’ Μέρος)

3.7. Ειδική εισφορά αλληλεγγύης 

α) Στο εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή των φυσικών προσώπων που έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του άρθρου 5Β του Κ.Φ.Ε. δεν επιβάλλεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης, (σχετική η απόφαση Α.1217/2020).

 β) Ειδικά για το φορολογικό έτος 2021 απαλλάσσονται από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του Κ.Φ.Ε. τα εισοδήματα που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, με εξαίρεση τα εισοδήματα από μισθωτή εργασία στο δημόσιο τομέα και τις συντάξεις.

Αν το εισόδημα προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 34 του Κ.Φ.Ε. (σ.σ. αφορά τη διαφορά που προκύπτει μεταξύ του τεκμαρτού και του συνολικού εισοδήματος η οποία προστίθεται στο φορολογητέο εισόδημα), η απαλλαγή από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης παρέχεται εφόσον για τα 2 προηγούμενα φορολογικά έτη δεν έτυχε εφαρμογής ο εναλλακτικός τρόπος υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας, σύμφωνα με τα άρθρα 30, 31, 32, 33 και 34, (τεκμήρια διαβίωσης και τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων). Συνεπώς, αν στο φορολογικό έτος 2021 προκύψει προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων που φορολογείται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα ή μισθωτή εργασία, προκειμένου να μην επιβληθεί η ειδική εισφορά αλληλεγγύης, πρέπει για τα δύο προηγούμενα φορολογικά έτη (2019 και 2020), είτε να μην υπάρχει προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων είτε αυτή να έχει καλυφθεί έστω και με εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση, (σχετική η εγκύκλιος Ε.2204/2020).

Επισήμανση : Η απαλλαγή από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης στην προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων που φορολογείται ως μισθωτή εργασία, χορηγείται μόνο εφόσον ο φορολογούμενος αποκτά πραγματικό εισόδημα από μισθωτή εργασία εκτός δημοσίου τομέα και συντάξεων.

Διαβάστε επίσης: Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης για τα έτη 2021 και 2022

3.8. Τέλος επιτηδεύματος 

 α) Εξαιρούνται από τις υποχρεώσεις καταβολής του τέλους επιτηδεύματος, εκτός εάν πρόκειται για τουριστικούς τόπους, οι εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν τη δραστηριότητα τους σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά κάτω από 3.100 κατοίκους, (σχετική η παράγραφος 3 του άρθρου 31 του Ν.3986/2011). Για τη διαπίστωση των πληθυσμιακών εξαιρέσεων από την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος ή την επιβολή μειωμένου τέλους, λαμβάνεται υπόψη η τελευταία επίσημη Απογραφή Μόνιμου Πληθυσμού της Χώρας. Στην περίπτωση που η δραστηριότητα δεν ασκείται ολόκληρο το φορολογικό έτος σε περιοχή που απαλλάσσεται, αλλά λόγω μεταφοράς έδρας ασκείται κάποιους μήνες και σε περιοχή που δεν υπάρχει η πληθυσμιακή εξαίρεση, το τέλος επιτηδεύματος επιβάλλεται αναλογικά για τους μήνες λειτουργίας στη μη απαλλασσόμενη περιοχή. 

 β) Με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν.4484/2017 (Α’ 110) τροποποιήθηκε η παράγραφος 1 του άρθρου 31 του Ν.3986/2011, ως προς την έννοια του υποκαταστήματος για την εφαρμογή των διατάξεων επιβολής του τέλους επιτηδεύματος, (σχετικές οι εγκύκλιοι ΠΟΛ.1156/2017 και Ε.2229/2021). Συνεπώς, για τις εγκαταστάσεις που δεν νοούνται ως υποκαταστήματα για τις ανάγκες επιβολής του τέλους επιτηδεύματος και οι οποίες δηλώνονται στον κωδικό 008 του εντύπου Ε3, δεν υπολογίζεται τέλος επιτηδεύματος. 

 γ) Εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής τέλους επιτηδεύματος, οι αγρότες – μέλη αγροτικών συνεταιρισμών που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 8 του Ν.4384/2016 «Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, μορφές συλλογικής οργάνωσης του αγροτικού χώρου και άλλες διατάξεις», καθώς και όσοι έχουν πραγματοποιήσει έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας αλλά βρίσκονται σε κατάσταση πτώχευσης ή αδράνειας, (σχετική η παράγραφος 3 του άρθρου 31 του Ν.3986/2011 όπως ισχύει). Σε περίπτωση που η αδράνεια δεν καταλαμβάνει ολόκληρο το φορολογικό έτος, το τέλος επιτηδεύματος περιορίζεται ανάλογα με τους μήνες λειτουργίας. 

 Επισήμανση : Τα άρθρα 1 έως 34, 36 και 39 έως 41 του Ν.4384/2016 έχουν καταργηθεί. Για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς πλέον ισχύει ο Ν.4673/2020, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το Ν.4691/2020, (σ.σ. δείτε και το άρθρο 36 του Ν.4673/2020 «μεταβατικές διατάξεις»). 

 δ) Απαλλάσσονται από το τέλος επιτηδεύματος οι πλοιοκτήτες των υπό Ελληνική σημαία αλιευτικών πλοίων και πλοιαρίων, καθώς και των ρυμουλκών των οποίων ο χρόνος δραστηριοποίησης σε υπηρεσίες θαλασσίων μεταφορών δεν υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) του συνολικού χρόνου δραστηριοποίησής τους, (σχετική η παράγραφος 12 του άρθρου 57 του Ν.4646/2019 και η εγκύκλιος Ε.2115/2021). 

 Επισήμανση : Τα φυσικά πρόσωπα που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 57 του Ν.4646/2019, ήτοι είναι πλοιοκτήτες αποκλειστικά ρυμουλκών ή κατ’ εντολή του πλοιοκτήτη ή οποιασδήποτε αρχής ή από οποιαδήποτε άλλη αιτία, διαχειρίζονται το ρυμουλκό πλοίο και εισπράττουν ναύλους υποβάλουν τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος με επιφύλαξη, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 20 του Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (Κ.Φ.Δ.) και προσκομίζουν στην αρμόδια για τη φορολογία τους Δ.Ο.Υ., εντός προθεσμίας 30 ημερών, τα απαραίτητα δικαιολογητικά έγγραφα και στοιχεία, ώστε η Δ.Ο.Υ. να αποφανθεί για τη σχετική επιφύλαξη περί μη επιβολής τέλους επιτηδεύματος. 

Γιώργος Α. Κορομηλάς 

Φορολογικός σύμβουλος – Συγγραφέας φορολογικών βιβλίων

Διευθυντής Φορολογικού τμήματος Tax Advisors I.K.E.

Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών