Η χρονική σύμπτωση ανάμεσα στην εμφανώς άσκοπη, επικίνδυνη και υπερβολική χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις στο ΑΠΘ και την ανακοίνωση του νέου νόμου για τα Πανεπιστήμια, ίσως και να δείχνει τον πραγματικό κίνδυνο που αντιμετωπίζει σήμερα η Ανώτατη Εκπαίδευση.
Και αυτός είναι να μπει σε μια περίοδο οξυμένης και παρατεταμένης σύγκρουσης από την οποία χαμένη θα βγει πρώτα και κύρια η παιδεία.
Ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης δεν είναι εύκολος. Είναι ένας χώρος που κινείται με βάση δικές του δυναμικές, κουλτούρες και παραδόσεις.
Όμως, είναι και ένας χώρος ζωτικός για την κοινωνία: εκεί διαμορφώνεται το επιστημονικό δυναμικό της χώρας, εκεί παράγεται ο κύριος όγκος της έρευνας, εκεί ξεκινούν μεγάλες συζητήσεις για το αύριο.
Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι μπορεί να έχουν μεγάλα προβλήματα τα πανεπιστήμια, όμως όλα αυτά τα χρόνια και άξιους επιστήμονες βγάζουν και ερευνητές που διαπρέπουν έχουν και συνολικά συνεισφέρουν σε αρκετά από όσα μας κάνουν να είμαστε υπερήφανοι για αυτή τη χώρα.
Δεν υποτιμώ ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην ανώτατη εκπαίδευση: από τον τρόπο που λειτουργούν καθηγητικές κλίκες για να προωθούν τους «δικούς τους», μέχρι διάφορους «θερμοκέφαλους» που θεωρούν ότι είναι απλώς χώρος για «μπάχαλα».
Όμως, θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι κατά βάση τα πανεπιστήμια είναι «σε κακό χάλι».
Και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο λάθος να πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι του πανεπιστημίου, οι καθηγητές και οι φοιτητές είναι το πρόβλημα.
Πολύ φοβάμαι ότι στο υπουργείο Παιδείας έχει κυριαρχήσει αυτή ακριβώς η λογική.
Αυτή, που βλέπει με καχυποψία τις αντιρρήσεις των πανεπιστημιακών που λένε το αυτονόητο, ότι δηλαδή έχει σημασία να υπάρχει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και δεν χρειάζεται μηχανιστική μεταφορά μοντέλων διοίκησης από άλλους χώρους.
Και αυτή που θεωρεί ότι οι φοιτητές είναι γενικά «κακομαθημένα παιδιά» που κάποιος πρέπει «να τους διδάξει πειθαρχία».
Τα πανεπιστήμια δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που είναι μπροστά τους, εάν οι διοικήσεις τους δεν έχουν την πραγματική εμπιστοσύνη της ίδιας της πανεπιστημιακής κοινότητας και αντιμετωπίζονται ως «ξένο σώμα».
Ούτε πρόκειται να λειτουργήσουν με ένα διαρκή πόλεμο κατά των φοιτητών και εικόνες σαν αυτές που είδαμε σήμερα στη Θεσσαλονίκη.
Επιβάλλεται να επιστρέψει ο διάλογος με την πανεπιστημιακή κοινότητα για ρυθμίσεις που να λύνουν προβλήματα και όχι να γεννούν περισσότερα.
Latest News
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες
Μπορούμε να αλλάξουμε;
Ο κόσμος έχει αλλάξει. Νέες δυνάμεις έχουν δημιουργηθεί που δεν μπορεί κανείς να τις υποτιμήσει.
Θεσσαλία: Η επόμενη μέρα…
Ολα τα μαθηματικά μοντέλα δείχνουν ότι, ακολουθώντας την πεπατημένη, σε 10-15 χρόνια ο Θεσσαλικός κάμπος θα έχει ερημοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό