
Η χρονική σύμπτωση ανάμεσα στην εμφανώς άσκοπη, επικίνδυνη και υπερβολική χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις στο ΑΠΘ και την ανακοίνωση του νέου νόμου για τα Πανεπιστήμια, ίσως και να δείχνει τον πραγματικό κίνδυνο που αντιμετωπίζει σήμερα η Ανώτατη Εκπαίδευση.
Και αυτός είναι να μπει σε μια περίοδο οξυμένης και παρατεταμένης σύγκρουσης από την οποία χαμένη θα βγει πρώτα και κύρια η παιδεία.
Ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης δεν είναι εύκολος. Είναι ένας χώρος που κινείται με βάση δικές του δυναμικές, κουλτούρες και παραδόσεις.
Όμως, είναι και ένας χώρος ζωτικός για την κοινωνία: εκεί διαμορφώνεται το επιστημονικό δυναμικό της χώρας, εκεί παράγεται ο κύριος όγκος της έρευνας, εκεί ξεκινούν μεγάλες συζητήσεις για το αύριο.
Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι μπορεί να έχουν μεγάλα προβλήματα τα πανεπιστήμια, όμως όλα αυτά τα χρόνια και άξιους επιστήμονες βγάζουν και ερευνητές που διαπρέπουν έχουν και συνολικά συνεισφέρουν σε αρκετά από όσα μας κάνουν να είμαστε υπερήφανοι για αυτή τη χώρα.
Δεν υποτιμώ ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην ανώτατη εκπαίδευση: από τον τρόπο που λειτουργούν καθηγητικές κλίκες για να προωθούν τους «δικούς τους», μέχρι διάφορους «θερμοκέφαλους» που θεωρούν ότι είναι απλώς χώρος για «μπάχαλα».
Όμως, θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι κατά βάση τα πανεπιστήμια είναι «σε κακό χάλι».
Και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο λάθος να πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι του πανεπιστημίου, οι καθηγητές και οι φοιτητές είναι το πρόβλημα.
Πολύ φοβάμαι ότι στο υπουργείο Παιδείας έχει κυριαρχήσει αυτή ακριβώς η λογική.
Αυτή, που βλέπει με καχυποψία τις αντιρρήσεις των πανεπιστημιακών που λένε το αυτονόητο, ότι δηλαδή έχει σημασία να υπάρχει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και δεν χρειάζεται μηχανιστική μεταφορά μοντέλων διοίκησης από άλλους χώρους.
Και αυτή που θεωρεί ότι οι φοιτητές είναι γενικά «κακομαθημένα παιδιά» που κάποιος πρέπει «να τους διδάξει πειθαρχία».
Τα πανεπιστήμια δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που είναι μπροστά τους, εάν οι διοικήσεις τους δεν έχουν την πραγματική εμπιστοσύνη της ίδιας της πανεπιστημιακής κοινότητας και αντιμετωπίζονται ως «ξένο σώμα».
Ούτε πρόκειται να λειτουργήσουν με ένα διαρκή πόλεμο κατά των φοιτητών και εικόνες σαν αυτές που είδαμε σήμερα στη Θεσσαλονίκη.
Επιβάλλεται να επιστρέψει ο διάλογος με την πανεπιστημιακή κοινότητα για ρυθμίσεις που να λύνουν προβλήματα και όχι να γεννούν περισσότερα.


Latest News

Η ζωή μετά την εποπτεία και το βάρος της αρνητικής κληρονομιάς
Η ευκαιρία, oι προκλήσεις και γιατί μακροπρόθεσμα παραμένουμε ευάλωτοι

Αδιανόητες δεσμεύσεις
Σουηδία και Φινλανδία στο ΝΑΤΟ

Ελλάδα 2.0: Πώς στηρίζει τις ΜμΕ με κίνητρα για συνενώσεις
Αρθρο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Θεόδωρου Σκυλακάκη στην ειδική έκδοση του ΟΤ για την οικονομία στο «Βήμα της Κυριακής»

Μπροστά στη «μαύρη» προεκλογική τρύπα
Θα υπάρξει αντιπαράθεση επί των προτάσεων στο πραγματικό πεδίο της οικονομίας;

Στο μυαλό του Κυριάκου
Θα περιμένει τις δημοσκοπήσεις του Ιουλίου, και της πρώτης εβδομάδας του Αυγούστου, θα τις διαβάσει, και μετά θα πατήσει το κουμπί. Πότε αναμένεται να το πατήσει; Στις 22 Αυγούστου, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες.

Να μάθουμε να μετράμε σωστά τον Ερντογάν
Κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε να μετράμε σωστά τις κινήσεις του Ερντογάν

Η Μογγολία πίσω από ιστορίες του κόσμου
Οι Μογγόλοι μέσω της Χρυσής Ορδής, έκοψαν στη μέση την ιστορική πορεία ενός ευρωπαϊκού λαού, των Ρους, προκαλώντας έτσι τις επιπλοκές και τις αντιπαραθέσεις που σήμερα αντικρίζουμε.

Οι ακήρυχτες εκλογές
Υποτίθεται πως οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν διαχρονικά ως ακολούθως: εθνικές εκλογές διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια, εκτός και αν ο εκάστοτε πρωθυπουργός αποφασίσει διαφορετικά και κηρύξει πρόωρες

Το μέλλον είναι τώρα
Το δεύτερο OT Forum δείχνει ότι μπορούμε να συζητήσουμε για το μέλλον με πολύ πιο δημιουργικό και ουσιαστικό τρόπο

To ζήτημα του νοήματος
Η νέα ματιά υποχρεωτικά θα περάσει από την ανυπέρθετη αναζήτηση ενός νέου νοήματος