«Ξεχάσαμε» την επιστροφή στο μετρό

Στα πρατήρια υγρών καυσίμων όπου αυτόν τον καιρό «χτυπάει η καρδιά της ελληνικής κοινωνίας», συζητιέται το πόσο αυξήθηκε μέσα στην πανδημία ο αριθμός των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους. Πόσο νέα παιδιά και μεγαλύτεροι που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον τα μέσα μεταφοράς απέκτησαν, με τη βοήθεια της οικογένειάς τους ή έσφιξαν το ζωνάρι, αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις τους. Το φαινόμενο αποδεικνύεται από την αύξηση στις τιμές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, πριν εκδηλωθούν τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα των καινούργιων.

Εξηγείται και από την… αντικαμπάνια χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς που βρισκόταν σε εξέλιξη επί σχεδόν δύο χρόνια. Για λόγους κοινωνικής αποστασιοποίησης, εξαιτίας του γεγονότος ότι μετρό και λεωφορεία αποτελούσαν χώρους υψηλής μετάδοσης και εξάπλωσης του ιού, πολλοί συμπολίτες μας άλλαξαν συνήθειες. Σταμάτησαν να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τότε το έκαναν για λόγους προστασίας της υγείας τους. Το κράτος τους παρότρυνε ανοιχτά να το κάνουν. «Ξέχασε»… όμως να τους πει ότι τώρα είναι η ώρα να επιστρέψουν στην παλιά τους συνήθεια. Παρά το μποτιλιάρισμα και τα ακριβά καύσιμα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το αυτοκινητάκι που κατάφεραν να αγοράσουν ή να θέσουν εκ νέου σε λειτουργία μέσα στην πανδημία. Εξαιτίας αυτού του λόγου το πρόβλημα των ακριβών καυσίμων αφορά περισσότερους από ό,τι πριν από δύο χρόνια.

Στην κυβέρνηση αγωνιούν μόνο για το εάν θα βρουν χρήματα για να επιδοτήσουν τη συνέχιση χρήσης του αυτοκινήτου. Δεν τα βρίσκουν και με βαριά καρδιά το ομολογούν στους πολίτες. Στη Γερμανία που έχουν πολλά λεφτά διαθέσιμα, ξεκίνησαν από την 1η Ιουνίου να επιδοτούν με μείωση του φόρου στη βενζίνη κατά 30 λεπτά και του ντίζελ με 14 λεπτά. Η «χαρά» της μείωσης της τιμής τους κράτησε λίγο. Επειτα από σχεδόν μία εβδομάδα, ήδη τα 10 λεπτά της βενζίνης έγιναν καπνός.

Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι η αγορά θα επωφεληθεί της μείωσης των φόρων, οι καταναλωτές δύσκολο… Οι Γερμανοί όμως έκαναν και κάτι άλλο, ανακοίνωσαν τη διάθεση για όλο το καλοκαίρι μιας ενιαίας κάρτας απεριορίστων διαδρομών για το μετρό, τα λεωφορεία, το τραμ, ακόμα και τον προαστιακό με κόστος μόλις 9 ευρώ τον μήνα. Αυτό το μέτρο ήδη λειτουργεί. Ελαφρύνονται σημαντικά όσοι μετακινούνται τακτικά στη Γερμανία, κυρίως για εργασία.

Ταυτόχρονα δόθηκε κίνητρο για χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς από όλους. Σημαντική είναι όμως και η οικονομική ελάφρυνση του πολίτη. Για παράδειγμα, μια μηνιαία κάρτα αστικών διαδρομών σε μεγάλες πόλεις κοστίζει περίπου από 70 έως 90 ευρώ. Με τη νέα κάρτα των 9 ευρώ, η εξοικονόμηση χρημάτων κυμαίνεται από 60 έως 80 ευρώ.

Προφανώς και αυτό το μέτρο στοιχίζει για την ελληνική οικονομία και τα χρήματα ίσως δεν υπάρχουν επί του παρόντος. Το θέμα ωστόσο είναι, επειδή καταλαβαίνω ότι πάλι θα βρεθεί… δημοσιονομικός χώρος από την υπεραπόδοση κάποιου φόρου, το πού θα πάνε αυτά τα χρήματα. Αν δοθούν στην αμφίβολης αποτελεσματικότητας επιδότηση των καυσίμων, τότε απλά θα γίνουν αγορά εισαγόμενων καυσίμων, κέρδη σε λίγους και επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της κυκλοφορίας στην πόλη.

Αν αντίθετα χρησιμοποιηθούν για την κινητροδότηση επιστροφής στα μέσα μεταφοράς, χτίζεις το περιβάλλον λειτουργίας μιας περισσότερο βιώσιμης πόλης, με λιγότερη μόλυνση και μποτιλιάρισμα και πετυχαίνεις μεγάλη ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια για να πετύχει ένα τέτοιο μέτρο είναι καλύτερα μέσα μεταφοράς και δρομολόγια με υψηλότερη συχνότητα…