Η τσέπη ρυθμιστής των εκλογών!

Η οικονομία ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις. Η «τσέπη» των πολιτών, το πορτοφόλι τους καθορίζει τη στάση τους έναντι των κυβερνήσεων. Επί της ουσίας διαμορφώνει εκλογική συμπεριφορά.

Τα όσα πολωτικά ακούγονται από διάφορες πλευρές του Κοινοβουλίου δεν αφορούν τους πολίτες που έχουν την έγνοια της επιβίωσης και της αντιμετώπισης των πολλών προβλημάτων τους.

Αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η μάχη της επιβίωσης. Και τον λυπεί ίσως και τον εξοργίζει όταν σε άλλες χώρες τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα. Π.χ. ποιος δεν θα προβληματίζεται όταν η βενζίνη ή το πετρέλαιο κίνησης είναι πολύ χαμηλότερα σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες από την Ελλάδα ή όταν βλέπει πως εκτός της ελληνικής επικράτειας αποφασίζεται ακόμα και η μείωση του ειδικού φόρου στα καύσιμα;

Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά που μας οδηγούν σε ευρύτερο προβληματισμό για το τι οικονομία θέλουμε, τι λάθη έχουν γίνει και τι μπορεί να αλλάξει άμεσα ώστε και η υγιής επιχειρηματικότητα να στηριχθεί, ακόμα και οι αγρότες που διαμαρτύρονται, αλλά και ο πολίτης να δει να αντιμετωπίζονται διάφορες στρεβλώσεις.

Κυρίως να δει ο πολίτης ότι γίνονται παρεμβάσεις προς όφελός του, όπως π.χ. με τη ρήτρα αναπροσαρμογής, τη μείωση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, κ.α. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση ενοχλείται όταν ακούει ότι εάν αφαιρεθούν οι φόροι στα καύσιμα είμαστε στα ίδια ή καλύτερα επίπεδα με άλλα κράτη της Ε.Ε. ή ενισχύονται τα δημόσια έσοδα με τις αυξημένες τιμές.

Πολύ μεγάλη συζήτηση γίνεται για τους εξωγενείς παράγοντες και λησμονούμε ή κάνουμε πως δεν βλέπουμε και τις εγχώριες στρεβλώσεις. Ας δούμε τα στοιχεία της ΑΑΔΕ που είναι αποκαρδιωτικά για τις οφειλές των πολιτών και ας μην συζητήσουμε για το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος συνολικά ή για τα κόκκινα δάνεια.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ζόρικη και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις, ενώ ακόμα και η συζήτηση για τον ρυθμό της ανάπτυξης εάν δεν τον δει ο πολίτης στην τσέπη του είναι χωρίς αντίκρισμα.

Οι πολίτες θέλουν λύσεις και απαντήσεις τα προβλήματά τους, αδιαφορώντας πολλές φορές για τις ανούσιες «κοκορομαχίες» των κομμάτων. Προφανώς μετά από την Οδύσσεια του μνημονίου και όσα ζήσαμε με την κρίση της πανδημίας, κανείς δεν περιμένει να υπάρχουν… λεφτόδεντρα και ούτε μαγικά ραβδιά. Υπάρχουν όμως λύσεις που είναι συμβατές με την οικονομική μας κατάσταση και άλλες χώρες δείχνουν το δρόμο, όπως π.χ. στην γειτονική Ιταλία ο Μάριο Ντράγκι. Όλο και κάτι περισσότερο θα ξέρει ο Ιταλός Πρωθυπουργός και άλλοτε κεντρικός ευρωπαίος τραπεζίτης.

Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι δύσκολος και αυτό το ξέρουν όλοι οι πολιτικοί μας που κινούνται ήδη σε προεκλογικούς ρυθμούς με το βλέμμα στις κάλπες που εικάζουμε ότι θα στηθούν τέλη Σεπτεμβρίου ή αρχές Οκτωβρίου και σε κάθε περίπτωση πριν από την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού.

Σε αυτές τις αναμετρήσεις, όλοι έχουν στο νου τους πως διαμορφώνεται η εκλογική συμπεριφορά. Και όταν έρχεται η ώρα του λογαριασμού ενώπιον της κάλπης ο πολίτης κοιτάζει και τι έχει στην τσέπη του.

Πως το έλεγαν στην προεκλογική καμπάνια του Μπιλ Κλίντον στις ΗΠΑ; «Είναι η οικονομία, ηλίθιε».