Η ανάλυση του ΟΟΣΑ αναφορικά με τα μέτρα στήριξης για την ψηφιακή και την πράσινη μετάβαση δείχνει ξεκάθαρα ότι οι δημόσιες αρχές υστερούν όσον αφορά την υποστήριξη των ΜμΕ, αφού μόνο το 3% των μέτρων στήριξης επενδύονται για να γίνουν πράσινες οι ΜμΕ και το 23% για να ψηφιοποιηθούν. Οι ΜμΕ είναι οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν τη δίδυμη μετάβαση και διασφαλίζουν μια ανθεκτική οικονομία. Για να μπορέσουν όμως να παίξουν πλήρως τον ρόλο τους, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ θα πρέπει να αναλάβουν διάφορες πρωτοβουλίες ώστε να προχωρήσουν μέσω Ταμείου Ανάκαμψης και νέου ΕΣΠΑ σε στοχευμένες ενέργειες και συγκεκριμένα πέντε δράσεις.
Πρώτον, πρέπει να δημιουργήσουμε στην ΕΕ έναν πιο διαφοροποιημένο, ασφαλή και λιγότερο εξαρτημένο ενεργειακό εφοδιασμό. Πρέπει να προωθήσουμε την ανανεώσιμη ενέργεια, να διασφαλίσουμε τη διασύνδεση, να αναπτύξουμε λύσεις αποθήκευσης ενέργειας και να τονώσουμε την ενεργειακή απόδοση. Δεύτερον, πρέπει να επενδύσουμε και να αναπτύξουμε τις απαραίτητες δεξιότητες. Με αυτές τις δεξιότητες, οι ΜμΕ θα είναι σε θέση να καινοτομούν, να προσαρμοστούν και να εφαρμόσουν νέες τεχνολογίες. Τρίτον, οι δημόσιοι πόροι θα πρέπει να επενδύονται με σύνεση, ιδιαίτερα στις πολύ απαραίτητες υποδομές και στα μέτρα στήριξης των ΜμΕ. Τέταρτον, επιμένουμε στην ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας για την ανάπτυξη και την εμπορευματοποίηση των τεχνολογιών που απαιτούνται για τη δίδυμη μετάβαση. Τέλος πέμπτον, οι ΜμΕ ζητάμε ένα χρηματοδοτικό περιβάλλον που να τονώνει τις ιδιωτικές επενδύσεις και να προωθεί τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Εν κατακλείδι, τονίζεται ότι οι πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ανησυχούν όλο και περισσότερο από την αύξηση του διοικητικού φόρτου, όπως την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας και την δέουσα επιμέλεια. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να γνωρίζουν ότι οι επιχειρήσεις κατακλύζονται από τις πολλαπλές προκλήσεις. Πριν λοιπόν εγκρίνουν μια νέα νομοθετική πρόταση ή πρόταση πολιτικής, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων θα πρέπει να σκεφτούν εάν, στη θέση του επιχειρηματία, θα ένιωθαν αφενός ότι υποστηρίζονται από την πρωτοβουλία πολιτικής για να αναπτύξουν η επιχείρησή τους και αφετέρου εάν θα μπορούσαν να συμμορφωθούν πλήρως με τους προτεινόμενους κανόνες. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να ψηφίσουν υπέρ εάν απαντήσουν θετικά και κατά, εάν καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στην εφαρμογή των προτεινόμενων κανόνων στη δική τους επιχείρηση.
Οι ΜμΕ απαιτούν ένα απλό και προβλέψιμο ρυθμιστικό περιβάλλον και ζητάνε από τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς να σκεφτούν πρώτα σε μικρή κλίμακα και μετά να πράξουν ανάλογα. Όσο γρηγορότερα η ΕΕ δημιουργήσει ένα περιβάλλον φιλικό προς τις Μμε, τόσο περισσότερο οι ΜμΕ θα προσφέρουν στις εθνικές οικονομίες. Ωστόσο οι οδοί μετάβασης του οικοσυστήματος των ΜμΕ δυσκολεύουν, αφού πρέπει να ανταποκρίνονται στις επιπτώσεις του πολέμου και των κυρώσεων. Μόνο λοιπόν εάν ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των ΜμΕ, τότε θα έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν τη μετάβαση τους σε ένα κερδοφόρο περιβάλλον.
Κλείνοντας σημειώνω ότι η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη να προσελκύσει ΜμΕ από την ΕΕ να τοποθετηθούν σε τομείς της ελληνικής οικονομίας, ώστε το εγχώριο «micro» επιχειρείν να γίνει μικρομεσαίο επιχειρείν. Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας μας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στις αυξημένες τουριστικές ροές, αλλά και στην περίοδο των θερινών εκπτώσεων όπου εγχώριοι καταναλωτές και τουρίστες θα έχουν την ευκαιρία σε συμφέρουσες αγορές. Βρισκόμαστε σε μια ιδιάζουσα περίοδο, το πέρας της οποίας εξακολουθεί δυσδιάκριτο. Από την αρχή του έτους, «αυξήσεις, καθυστερήσεις και ελλείψεις» είναι οι λέξεις της χρονιάς. Ο πληθωρισμός έχει ενισχυθεί, απομυζώντας την ικμάδα των επιχειρήσεων, αλλά και τα διαθέσιμα των νοικοκυριών. Ωστόσο οι ΜμΕ στην Ελλάδα διατηρούμε την αισιοδοξία ανάληψης δράσεων για την διατήρηση και ενίσχυση μας.
