Ο σωστός τρόπος να «ξεσπάτε» στη δουλειά

Μερικές φορές, πρέπει απλά να τα βγάλετε από μέσα σας. Είναι, όμως, πραγματικά ανάγκη να ξεσπάσετε για την κουραστική μετακίνηση, τον ανυπόφορο εργοδότη σας και την απογοητευτική αύξηση του κόστους ζωής ενώ βρίσκεστε στον χώρο εργασίας;

Υπάρχουν πολλά για να γκρινιάζετε στην εποχή μας και, ειλικρινά, με το να γκρινιάζετε μπορεί να νιώσετε κάποια ευχαρίστηση. Το να μοιράζεστε με τους συναδέλφους σας όσα σας απογοήτευσαν μπορεί να αποδειχθεί λυτρωτικό, να ενισχύσει τις σχέσεις σας μαζί τους αλλά να αυξήσει ακόμη και την παραγωγικότητά σας. Εξάλλου ποιος έχει ανάγκη την τοξική θετικότητα όταν μπορείτε να μιλήσετε για τα πάντα;

• Διαβάστε επίσης: Ευρωκοινοβούλιο: Προστασία της ψυχικής υγείας στην εργασία

Η εκτόνωση μπορεί, όμως, να αποβεί και επικίνδυνη. Δείξτε εμπιστοσύνη στο λάθος άτομο και τα πληγωμένα συναισθήματά σας ή τα ασήμαντα παράπονά σας μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε κουτσομπολιά. Ξεκινήστε να παραπονιέστε συχνά και θα «γεμίσετε» όλο το γραφείο με τα παράπονά σας, κάνοντας τους συναδέλφους σας να δυσανασχετούν για εσάς. Ξαφνικά, βρίσκεστε σε έναν φαύλο κύκλο.

Υπάρχει, όμως, ο σωστός τρόπος να ξεσπάσετε, αναφέρει η Λιάν Ντέιβι, βιομηχανική-οργανωτική ψυχολόγος, με έδρα το Τορόντο. Δεν υπάρχει λόγος να προσποιείστε συνεχώς ότι όλα είναι τέλεια, αλλά αν έχετε την ανάγκη να εκφράσετε όλα όσα σας ενοχλούν, κάντε το προσεκτικά και συνειδητά, υποστηρίζει η Δρ. Ντέιβι, η οποία προπονεί ομάδες στελεχών σε ζητήματα επίλυσης διαφορών.

Μην ξεσπάτε στο αφεντικό σας ή σε συναδέλφους που βρίσκονται σε θέσεις κατώτερες των δικών σας στην ιεραρχία, συμβουλεύει η ίδια – αυτό απλώς θα πυροδοτήσει νέους καυγάδες μεταξύ των διαφόρων ομάδων εργασίας. Κάντε τα παράπονά σας σε κάποιον που εμπιστεύεστε, ο οποίος, όμως, δεν θα εμπλέκεται σε αυτό που προκάλεσε την ενόχλησή σας.

Επικεντρωθείτε στον εαυτό σας και στο πώς αισθάνεστε. Προσπαθήστε τα σχόλια που κάνετε για τους συναδέλφους σας και τα αφεντικά σας να είναι αντικειμενικά. Για παράδειγμα, αντί να πείτε: «Ο Μπομπ ήταν αγενής», πείτε ότι ο Μπομπ σας διέκοψε και αυτό σας έκανε να νιώσετε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στη δουλειά σας. Όταν εκφράζεστε με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζετε το ότι θα φανείτε ώριμοι, συνεχίζει η Δρ. Ντέιβι, και ότι δεν θα επιρρίπτετε ευθύνες σε άλλους.

Συνεχίστε λαμβάνοντας δράση ή έχοντας ένα συγκεκριμένο πλάνο. Μήπως πρέπει να μιλήσετε με αυτόν τον συνάδελφο που εξέφρασε το σχόλιο που σας εξόργισε ή μήπως θα ήταν καλή ιδέα να «πεταχτείτε» για μια βόλτα ώστε να χαλαρώσετε;

Πέραν του ότι μας «ευλόγησαν» με επιπλέον τροφή για παράπονα, τα τελευταία χρόνια, έχουν αυξηθεί οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να τα εκφράσουμε. Γράψτε ένα νευριασμένο μήνυμα στο Slack, στείλτε ένα εκνευρισμένο ηχητικό στον σύντροφό σας, πιάστε τον συνάδελφό σας, στον οποίο έχετε εμπιστοσύνη, και «βγάζοντας καπνούς από τα αφτιά» πείτε του: «Αυτό το meeting με έκανε έξω φρενών».

Αποφύγετε το να στείλετε κάποιο μήνυμα ή email, αν μπορείτε , αφού οτιδήποτε γραπτό θα είναι πάντα επικίνδυνο, προσθέτει η Δρ. Ντέιβι. Παίξτε εκ του ασφαλούς και προσπαθήστε να ξεσπάσετε πρώτα στον εαυτό σας μέσω κάποιας ηχογράφησης.

«Φωνάξτε στο τηλέφωνό σας», συμβουλεύει η ίδια. Κρατήστε τα όσα συνέβησαν περισσότερο για εσάς. Αναρωτηθείτε: «Ακούγονται παράλογα όσα λέω;» Στη συνέχεια, πατήστε το delete.

Εργαζόμενη σε κτηματομεσιτική εταιρεία στην πόλη Μέσα, στην Αριζόνα, γκρίνιαζε για τα πάντα – από θέματα πολιτικής μέχρι και για την προσωπική της ζωή – μέσω δημοσιεύσεων στους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Απλά άνοιγα το Twitter και να το αντιμετώπιζα σαν να ήταν το ημερολόγιό μου», υποστηρίζει η 28χρονη. Αυτό, όμως, που εν τέλη συνέβαινε είναι να εμπλέκεται συνεχώς σε καυγάδες στο διαδίκτυο. Έτσι, συνειδητοποίησε ότι με το να εκθέτει τα βαθύτερα συναισθήματά της σε αγνώστους το μόνο που κατάφερνε είναι να αυξάνει τον εκνευρισμό της. Σταμάτησε να ασχολείται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πριν από περίπου ένα χρόνο, και ανακάλυψε ξανά τη χαρά του να ουρλιάζει στην ντουλάπα της και να γράφει με δυσανάγνωστο τρόπο στο ημερολόγιό της.

«Ο θυμός έπαιρνε ενστικτωδώς τη μορφή λέξεων μέσα από τα χέρια μου», προσθέτει η ίδια.

Το να ξεσπάμε σε άλλους, όμως, διαθέτει και ορισμένα θετικά στοιχεία. Υπάλληλος στον τομέα εξυπηρέτησης πελατών θυμάται ότι το να μιλάει για τα δύσκολα τηλεφωνήματα πελατών της – ο τύπος που την έπαιρνε τηλέφωνο κάθε πρωί επί τρεις μήνες, εκείνος που την απειλούσε ότι θα της σπάσει τα πόδια – την βοήθησε να νιώθει λιγότερο μόνη.

• Διαβάστε επίσης: Εργαζόμενοι: Γιατί πρέπει να παραιτηθείτε από τη δουλειά σας μετά από 10 χρόνια

Εκείνη και οι συνάδελφοί της στο τηλεφωνικό κέντρο δεν είχαν πολλά κοινά, αλλά καταλάβαιναν ο ένας τον άλλον σε θέματα που αφορούσαν τη δουλειά τους με τρόπο που κανείς άλλος δεν θα καταλάβαινε. Το να μιλάει μαζί τους για όσα άσχημα της είχαν συμβεί αποτελούσε για εκείνη ένα είδος «παρηγοριάς» , αναφέρει η ίδια. «Ένιωθες ότι αποτελούσες μέρος μιας κοινότητας».

Μπορείτε – ή και πρέπει – όμως να «βγάζετε» τα παράπονά σας «στην επιφάνεια»; Kάτοικος στο Μπέρκλεϊ, στην Καλιφόρνια, ξεκίνησε ένα νέο κανάλι Slack με την ονομασία #vent. Ορισμένοι υπάλληλοι φαίνονταν αρχικά διστακτικοί στο να μιλήσουν στο κανάλι αυτό, αλλά το να μοιράζονται τις σκέψεις τους για κάποιον προμηθευτή που άργησε ή για το τελευταίο ξέσπασμα του παιδιού τους, τους βοήθησε να συνεργάζονται περισσότερο αποτελεσματικά και να επικοινωνούν πιο ανοιχτά μεταξύ τους, υποστηρίζει η ίδια.

Ακόμη κι όταν οι εργαζόμενοι δημοσίευαν μηνύματα μέσω των οποίων διαμαρτύρονταν για κάποια απόφαση που ελήφθη κατά τη διάρκεια meeting ή για εντάσεις που προέκυψαν με κάποια άλλη ομάδα εργαζομένων, η ίδια αναφέρει ότι η πλατφόρμα αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη.

«Αυτό που λέγεται θα ειπωθεί ούτως ή άλλως», αναφέρει. «Θα προτιμούσα να το γνωρίζω και να μπορώ να το αντιμετωπίσω παρά να ειπωθεί μεταξύ δύο υπαλλήλων σε μία γωνία του δωματίου, οι οποίοι είναι θυμωμένοι με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας».

Παρόλα αυτά, το να εκφράζουμε τα παράπονά μας έχει και ορισμένες συνέπειες, υποστηρίζει η Άλισον Γκάμπριελ, καθηγήτρια διοίκησης στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, η οποία διεξάγει έρευνα σχετικά με τα συναισθήματα στον χώρο εργασίας. Σε πρόσφατη δημοσίευση, η ίδια και οι συν-συγγραφείς εξέτασαν τη συμπεριφορά 112 διευθυντών επί 10 εργάσιμες ημέρες. Όσοι ήρθαν αντιμέτωποι με παράπονα εργαζομένων ένιωσαν περισσότερα αρνητικά συναισθήματα – νευρικότητα, αναστάτωση – και είχαν περισσότερες πιθανότητες να φέρονται με αγένεια στους υπόλοιπους εργαζόμενους την ίδια ακριβώς ημέρα.

Τα αφεντικά συχνά «απορροφούν» το άγχος των εργαζομένων, λέει η Δρ,. Γκάμπριελ, και το παραλήρημα ενός συναδέλφου μπορεί να αποσπάσει και την προσοχή των υπολοίπων. Mήπως είμαι ο επόμενος που θα σαμποτάρει ο διευθυντής μου με κάποια δύσκολη αποστολή, μπορεί να αναρωτιούνται. Ακόμη και αυτοί που ξεσπούν ίσως να νιώσουν χειρότερα, επειδή «απλώς το ξαναζείτε όλο αυτό από την αρχή», προσθέτει η ίδια.

Υπάρχουν, όμως, και φορές που μόνο ένα ξέσπασμα αρκεί.

Οικονομικός διευθυντής επενδυτικής εταιρείας στο Νόξβιλ, στο Τενεσί, θυμάται ακόμη εκείνη τη φορά που κάποιος εργαζόμενος, σε προηγούμενη θέση εργασίας του, του τηλεφώνησε για να του παραπονεθεί. Ως διευθύνων σύμβουλος, συνήθως, αναλάμβανε αμέσως δράση μόλις άκουγε τα παράπονα των εργαζομένων, μιλώντας με άλλα μέλη της ομάδας ,ώστε να βρεθεί κάποια λύση.

Ο εν λόγω εργαζόμενος ξεκίνησε λέγοντας στον ίδιο:

«Σας παρακαλώ, μην κάνετε τίποτα». Ο τύπος ήθελε απλώς να ξεσπάσει.

«Μερικές φορές αυτή είναι η λύση», υποστηρίζει ο εν λόγω διευθυντής. Βγάλτε από μέσα σας όσα «σας βαραίνουν», «και μετά θα μπορείτε να συνεχίσετε τη ζωή σας».