Δύσκολο, αν όχι αδύνατο, είναι να πάρει η Ελλάδα την πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα το πρώτο εξάμηνο του 2023. Όλα τα σημάδια αυτό δείχνουν, όλες οι αναφορές από τους ξένους οίκους, αυτό μας προδιαθέτουν.

Η Moody’s πρόσφατα δήλωσε μεν «παρών» αλλά δεν προχώρησε σε αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Όπως και τότε, έτσι και χθες ο διεθνής οίκος έριξε στο τραπέζι το ζήτημα του πολιτικού ρίσκου στην Ελλάδα λόγω των εκλογών. Οι αναλυτές φοβούνται μια παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, με δύο ή και τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, κάτι που βαραίνει στις αποφάσεις τους για αναβάθμιση της οικονομίας.

Διότι, σου λένε, οι οίκοι, πώς θα προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις εν μέσω ακυβερνησίας;

Κρίσιμη είναι η 7η Οκτωβρίου καθώς εκείνη την ημέρα θα δώσει την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας ο οίκος Fitch. Οι περισσότεροι εκτιμούν ότι θα κινηθεί στη γραμμή Moody’s, δηλαδή σιωπητήριο και μετάθεση των αποφάσεων για αργότερα. Στις 21 Οκτωβρίου έρχεται και η σειρά της S&P αλλά… μάλλον μία από τα ίδια.

Συμπέρασμα; Ονειρο εαρινής νυκτός θα μείνει η επενδυτική βαθμίδα και πάμε για μετά τις εκλογές τα καλά νέα, αν και εφόσον… Γιατί δεν αποκλείεται να «φάμε» και το 2023 χωρίς την αναβάθμιση.

Η διπλή πρόσκληση μετά τη δεύτερη κάλπη

Τα κουκιά της κάλπης μετρούν όλα τα κόμματα από τώρα. Που θα κινηθεί η ΝΔ, τι ποσοστό θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, πόσο ρυθμιστικό ρόλο θα έχει το ΠΑΣΟΚ, ποιοι θα είναι οι «πρόθυμοι» για συνεργασία από τους «μικρούς».

Και με βάση τις δημοσκοπήσεις τα σενάρια συγκλίνουν στο γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να είναι πρώτο κόμμα αλλά είτε δεν θα πάρει την αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη, είτε αν το κάνει αυτό θα συμβεί… οριακά. Χθες το Mega παρουσίασε έρευνα που δείχνει ότι η διαφορά ΝΔ από ΣΥΡΙΖΑ είναι πάνω από 10 μονάδες, όμως, η αυτοδυναμία δεν είναι εφικτή.

Από την άλλη, τι θα γίνει για παράδειγμα αν μετά τις δεύτερες εκλογές ο Κ. Μητσοτάκης κληθεί να κυβερνήσει με 151 ή 152 βουλευτές; Θα μπορέσει για την επόμενη τετραετία;

Ετσι, λοιπόν, στο τραπέζι πέφτει και αυτό το ενδεχόμενο αλλά και το λεγόμενο «διπλό άνοιγμα». Δηλαδή, έστω και με οριακή αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες, η ηγεσία της ΝΔ να απευθυνθεί και προς τη Δεξιά και προς την Κεντροαριστερά προκειμένου να εξασφαλίσει μια μίνιμουμ συνεννόηση.

Όλα αυτά είναι βεβαίως σενάρια απλά για να περνά η ώρα στα πολιτικά πηγαδάκια και στα βουλευτικά γραφεία.

Πέταγαν στο… cloud χθες στην κυβέρνηση

Όπως σας είχε ενημερώσει η στήλη, οι ανακοινώσεις της Google για το επενδυτικό της σχέδιο στην Ελλάδα, έτυχαν ευρείας προβολής. Πανηγύριζαν στην κυβέρνηση για το «δώρο» που της έκανε ο αμερικανικός κολοσσός της τεχνολογίας, «δώρο» που ήρθε σε συνέχεια σημαντικών επενδύσεων από Cosco, Amazon και Pfizer.

Στην κυριολεξία… πέταγαν στα clouds με όσα είπε τόσο η Πέγκυ Αντωνάκου, γενική διευθύντρια Νοτιοανατολικής Ευρώπης της Google, όσο και η πρόεδρος της Google Cloud International, Adaire Fox-Martin.

Δεν είναι και λίγο άλλωστε να ανακοινώνεται για την Ελλάδα μια επένδυση σε τεχνολογία αιχμής που θα φτάσει τα 2 δις την επόμενη 7ετία και θα προσθέσει 20 χιλιάδες θέσεις εργασίας και μάλιστα καλά αμειβόμενες.

Τα χαμόγελα περίσσεψαν στην εκδήλωση καθώς, η κυβέρνηση θέλει να κεφαλαιοποιήσει τις επενδυτικές κινήσεις που κάνουν στη χώρα μας ξένες εταιρείες.

Η… ανάπτυξη μπορεί να μην ήλθε ακριβώς, αλλά όπως έλεγαν στελέχη της κυβέρνησης, η Ελλάδα κάνει ένα ψηφιακό άλμα με μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες.

Η αμερικανική απόβαση

Το Μαξίμου ελπίζει ότι ο επενδυτικός «οργασμός» θα συνεχιστεί, έτσι ώστε να φτιάξει ένα προεκλογικό αφήγημα που θα βασίζεται στον τρίπτυχο: επενδύσεις – θέσεις εργασίας – καλές αμοιβές.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι κι άλλες αμερικανικές εταιρείες διερευνούν την ελληνική αγορά τις τελευταίες ημέρες. Μία περίπτωση είναι η Rose Caramicheal, της «Drive Software Solutions». Ήδη έκλεισε συνεργασία με τον ΔΕΔΔΗΕ για να του προμηθεύει οικολογικά καλώδια. Με έδρα την Αθήνα, θέλει να επενδύσει στα Βαλκάνια και την Τουρκία.

Και οι πληροφορίες λένε ότι στις συναντήσεις κομβικό ρόλο παίζει και ο νέος αμερικανός πρέσβης, Τζορτζ Τσούνης.

Ακούγεται επίσης ότι η Θεσσαλονίκη θα έχει τη χαρά να δει δύο ακόμη νέες επενδύσεις στον τομέα της τεχνολογίας.

Η μία θα είναι από έναν ασφαλιστικό κολοσσό, την Chubb Insurance που θέλει να φτιάξει στη συμπρωτεύουσα ένα νέο hub και η δεύτερη από εταιρεία που βρίσκεται στο ταμπλό του Nasdaq.

Αν προσθέσουμε και την αμερικανική επένδυση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μπορεί κανείς να πει με άνεση ότι έχουμε… αμερικανική επενδυτική «απόβαση» στην Ελλάδα.

Μια «απόβαση» που θα έλεγε κανείς, ακυρώνει την όποια… απόβαση θα ήθελαν να κάνουν οι Τούρκοι στη χώρα μας. Δεν θα επένδυαν δισεκατομμύρια οι Αμερικανοί αν πίστευαν ότι μπαίνουν σε μια χώρα στα πρόθυρα πολέμου…

Ο Θύμιος ζει, τους ταξιτζήδες οδηγεί

Κι εκεί που λες ότι κάτι αλλάζει στη χώρα, έρχεται μια ανακοίνωση από τον γνωστό… Θύμιο Λυμπερόπουλο των ταξιτζήδων για να σε προσγειώσει στην ελληνική πραγματικότητα.

Η ανακοίνωση από το Σ.Α.Τ.Α., αφού λέει ότι η αύξηση στο κόμιστρο που δόθηκε πρόσφατα, δεν θα τους φιμώσει αρχίζει τα γνωστά συνδικαλιστικά. Αλλωστε, το μένος για τις πλατφόρμες εξυπηρέτησης είναι γνωστό…

Μεταφέρουμε ορισμένα: «Κύμα ακρίβειας έχει σαρώσει τα πάντα. Καύσιμα, είδη διατροφής, ηλεκτρικό ρεύμα, υπηρεσίες. Βλέπουμε ξεκάθαρα ποιος είναι ο στόχος. Η φτωχοποίηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών και η μετεξέλιξή τους σε φτηνό εργατικό δυναμικό για μεγάλες εταιρείες και τις ψηφιακές πλατφόρμες. Όσο δεν αντιδρούμε, τόσο θα κερδίζουν έδαφος όλοι αυτοί, που ζουν από τον ιδρώτα των εργαζομένων. Ως κλάδος δεν έχουμε μάθει να σκύβουμε το κεφάλι. Δεν παραδοθήκαμε ποτέ αμαχητί και δεν θα το κάνουμε ούτε τώρα».

Κι αφού λένε ότι θα κάνουν συγκέντρωση και πορεία την επόμενη Τετάρτη, καταθέτουν και αιτήματα για να… τραβάς τα μαλλιά σου. Ζητούν μείωση του ΦΠΑ στο 10% από 13% για τις μεταφορές. Ζητούν αφορολόγητο 12.000 και 5.000 για κάθε παιδί και κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Με λίγα λόγια, κανείς ταξιτζής δεν θα πληρώνει φόρο, τα υπόλοιπα κορόιδα θα το κάνουν.

Ζητούν ακόμη και… επιδότηση 50% τη αξίας των ταξί που θα αγοράζουν για όλους τους τύπους αυτοκινήτων. Αν είναι δε και ηλεκτρικό το όχημα… 75% να είναι η επιδότηση, αλλά και 50% επιδότηση για την αγορά ταξίμετρου.

Και να μπαίνουν και στις λεωφορειολωρίδες ελεύθερα, και μείωση του φόρου στο πετρέλαιο ή επιδότηση στο καύσιμο.

Ευτυχώς δεν ζήτησαν ακόμη να δίνουμε υποχρεωτικά όλοι έναν μισθό για να επιδοτούνται οι ταξιτζήδες, κυρίως εκείνοι που έχουν 2 και 3 άδειες και… κάθονται στο καφενείο περιμένοντας το νοίκι από τους μεροκαματιάρηδες, βρέξει – χιονίσει.

Αξεπέραστος ο συνδικαλισμός του Θύμιου…

Μετά την πανδημία «το κάψαμε κυρ Στέφανε»

Πολλά και χρήσιμα τα στοιχεία που περιέχονται σε ένα infographics που δημοσίευσε χθες η Ελληνική Στατιστική Αρχή και αφορά στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς για το 2021. Μαθαίνουμε για παράδειγμα ότι η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών στις αστικές περιοχές έφτασε τα 1.515 ευρώ, από 1.404 ευρώ πέρυσι, αύξηση που προφανώς οφείλεται και στο γεγονός ότι μετά την πανδημία οι Ελληνες είχαν ανάγκη να ξοδέψουν.

Αντίστοιχα στις αγροτικές περιοχές η μέση μηνιαία δαπάνη είναι 1.105 ευρώ.

Η μέση ετήσια δαπάνη για ένα νοικοκυριό, ανέρχεται σε 17.037 ευρώ, αυξημένη κατά 6,6% από το 2020. Η μέση δαπάνη κατ’ άτομο ετησίως είναι 6,669 ευρώ.

Που ξοδεύουμε τα χρήματά μας όμως; Σύμφωνα με την έρευνα, το 22% της μέσης μηνιαίας δαπάνης πάει στα είδη διατροφής και μην οινοπνευματώδη ποτά.

Το 14,7% πάει στη στέγαση, κι αυτό είναι πρόβλημα καθώς αυξάνεται διαρκώς το κόστος για τα σπίτια (2,5% σε σύγκριση με το 2020).

Το 12,7% πάει στις μετακινήσεις και ακολουθεί η διασκέδαση σε εστιατόρια, καφενεία, ξενοδοχεία με 8.9%, τα διάφορα αγαθά και υπηρεσίες με 8,5%, οι δαπάνες υγείας με 8,1%.

Αυτό που παρατηρείται από την έρευνα είναι ότι αυξήθηκαν κατά 18,6% οι δαπάνες για εστιατόρια κ.λπ. και κατά 15,1% για αναψυχή και πολιτισμό. Οπερ σημαίνει ότι οι Ελληνες… το έριξαν έξω το 2021 μετά από τους συνεχείς εγκλεισμούς λόγω κορωνοϊού.

Ο δύσκολος χειμώνας και η φτώχεια

Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά του… φεγγαριού καθώς ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία προκαλούν τα στοιχεία για την φτώχεια στην Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν χθες, ο κίνδυνος φτώχειας στην ΕΕ παρέμεινε σταθερός το 2021, ωστόσο η κατάσταση διέφερε μεταξύ των κρατών – μελών.

Συγκριτικά με τις αντίστοιχες τιμές προ πανδημίας του 2019, σε πέντε χώρες καταγράφεται αύξηση του ποσοστού φτώχειας την περίοδο 2019-2021, με τέσσερις χώρες να βρίσκονται στη λιγότερο ευνοϊκή κατάσταση. Ελλάδα, Κροατία, Λετονία και Ολλανδία, φαίνονται να παρουσιάζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Παράλληλα, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 17,1% του πληθυσμού της Χώρας, όταν στον υπολογισμό του δείκτη λαμβάνεται υπόψη μόνο η ισοδύναμη δαπάνη με τρόπο κτήσεως την αγορά (15,6% το 2020), ενώ ο δείκτης μειώνεται στο 12,2% του πληθυσμού (11,9% το 2020), όταν λαμβάνονται υπόψη όλες οι καταναλωτικές δαπάνες. Εν όψει ενός δύσκολου χειμώνα, τα στοιχεία αυτά έρχονται να καταδείξουν τη βάση από την οποία ξεκινά η Ελλάδα, αλλά και τι συνέβη στη χώρα κατά την προηγούμενη 2ετία, ενώ γίνεται πέρα από σαφές ότι απαιτούνται στοχευμένα μέτρα στήριξης για πολλές κοινωνικές ομάδες.

Κι άλλοι σαν τον Κυρανάκη;

Δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου αποδοκιμάστηκε η ανάρτηση του Κ. Κυρανάκη που είχε επιτεθεί κατά της Ν. Κεραμέως και του Τ. Θεοδωρικάκου για την οικτρή κατάσταση στην φοιτητική εστία.

Στο Μαξίμου εκνευρίστηκαν με όσα είπε ο νεαρός βουλευτής, ότι δηλαδή «δεν μας φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ για την άθλια εικόνα παρακμής. Είμαστε 3,5 χρόνια κυβέρνηση και συζητάμε ακόμη τα ίδια πράγματα».

Ο Γ. Οικονόμου αποδοκίμασε τις αναφορές αυτές και μάλιστα στήριξε τους αρμόδιους υπουργούς, Τ. Θεοδωρικάκο και Ν. Κεραμέως. Και μπορεί στο Μαξίμου να το «μάζεψαν» προκειμένου να μην πάρει διαστάσεις το θέμα, όμως, η στήλη μαθαίνει ότι κι άλλοι βουλευτές έχουν πάνω – κάτω τις ίδιες απόψεις με αυτήν του κ. Κυρανάκη. Και κατ’ ιδίαν λένε μεταξύ άλλων ότι η τάξη και η ασφάλεια που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση δεν έχει υλοποιηθεί. «Ούτε τα Εξάρχεια ελέγχουμε, ούτε στα Πανεπιστήμια επικρατεί ηρεμία, ούτε τις κουκούλες βγάλαμε από τους μπαχαλάκηδες. Αρα, γιατί πρέπει να πανηγυρίζουμε;», λένε.

Συνέχεια δεν θα υπάρξει, όμως, σας τα γράφουμε για να μην νομίζετε ότι στον τομέα της νομιμότητας και ειδικά στα Πανεπιστήμια είναι ευχαριστημένοι όλοι με τη δουλειά που γίνεται.

 Ένα κλειστό club για CEO’s

Ξέρατε ότι στην Ελλάδα υπάρχει από το 2009 το CEO Clubs Greece ως παράρτημα του CEO Clubs Int’l, ενός από τα μεγαλύτερα business clubs παγκοσμίως, με πάνω από 15.000 μέλη;

Στην Ελλάδα έχει 150 μέλη, διευθύνοντες και επιχειρηματίες των οποίων ο τζίρος των επιχειρήσεών τους φτάνει το 4,5% του ελληνικού ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 9 δις ευρώ.

Πρόεδρος, διαβάζουμε, είναι η κ. Γεωργία Καρτσάνη ενώ στο διοικητικό συμβούλιο βρίσκονται οι: Χριστίνα Αντωνίου της Daikin, Πολυδεύκης Λουκόπουλος της Signify, Δημήτρης Μιχόπουλος της Mullenlowe, Αναστάσιος Αθανασούλας της Generation Y-International eBusiness Hub, Αλέξανδρος Αθανασούλας της Stirixis.

Αυτό, λοιπόν, το Club, στα πρότυπα άλλων χωρών, άνοιξε στη μαρίνα του Φλοίσβου το ClubHouse, έναν ιδιωτικό χώρο που είναι αποκλειστικά για μέλη. Κι όπως λένε στην ανακοίνωσή τους: «Σκοπός του CEO Clubs Greece είναι η αέναη αναβάθμιση της ζωής των μελών του και η ενίσχυση της επιρροής τους στο υγειές επιχειρείν. Μέσα από σειρά forums και circles που διοργανώνει, το Club καλλιεργεί τη γνώση και την ουσιαστική δικτύωση, προάγοντας την εξωστρέφεια και εμπνέοντας τα μέλη του προς την επανεξέταση, αναθεώρηση, και συν-δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος για τις ομάδες τους, τους οργανισμούς τους, και την κοινωνία γενικότερα. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το CEO Clubs Greece να αποτελεί σήμερα τον κύριο πόλο έλξης των ηγετών εκείνων που διαρκώς επιδιώκουν την βελτίωση και την αριστεία μέσω της ανταλλαγής γνώσης και εμπειρίας».

Η εκδήλωση για τον Ανδρέα Ανδρεάδη

Έναν σπουδαίο οικονομολόγο διεθνούς εμβέλειας, τον Ανδρέα Μ. Ανδρεάδη (1876-1935) τίμησε χθες η Τράπεζα της Ελλάδος σε ειδική εκδήλωση. Ο Ανδρέας Ανδρεάδης είναι μια από τις πιο σημαντικές μορφές της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας των αρχών του 20ου αιώνα και ο κατεξοχήν μελετητής των δημόσιων οικονομικών στην Ελλάδα. Επέλεξε μάλιστα να ξεκινήσει την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία με την μελέτη  μιας κεντρικής τράπεζας, της Τράπεζας της Αγγλίας.

Κι όπως είπε ο Γιάννης Στουρνάρας, αναφερόμενος στην «Ιστορία της Τράπεζας της Αγγλίας» του Ανδρέα Ανδρεάδη « οαναγνώστης της μπορεί να τη διαβάσει με δύο τρόπους. Ο ένας είναι να εστιάσει στις αλλαγές που επήλθαν στον ρόλο των κεντρικών τραπεζών από τότε που το βιβλίο πρωτοδημοσιεύτηκε το 1904, στις οποίες οφείλουμε πολλές από τις κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών, σε όρους νομισματικής σταθερότητας. Ο δεύτερος τρόπος είναι να εστιάσει στις συνέχειες: «να αναγνωρίσει πόσα από τα θεμελιώδη διλήμματα που εμφανίζονται στην αφήγηση του Ανδρεάδη παραμένουν μαζί μας μέχρι σήμερα: η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ πιστωτικής χαλάρωσης, προς αντιμετώπιση μιας έκτακτης κατάστασης, και επιζήμιας χαλαρότητας, που ανεβάζει τις τιμές των αγαθών και των περιουσιακών στοιχείων· η επιλογή ανάμεσα στη διαφύλαξη της πιστωτικής σταθερότητας και την αποθάρρυνση κερδοσκοπικών συμπεριφορών»