Τοίχος

Πέρασε ο Σεπτέμβρης που παραδοσιακά ανοίγει την πολιτική σεζόν. Και μας άφησε καμιά εικοσαριά δημοσκοπήσεις από όλες τις εταιρείες που ασχολούνται με το είδος.

Το συμπέρασμα είναι κοινό.

Η κυβέρνηση όχι μόνο αντιμετώπισε, αλλά στο τέλος αποκατέστησε και τη φθορά που της είχαν προκαλέσει οι πρώτοι οκτώ μήνες του έτους – κινείται πλέον στα επίπεδα του φθινοπώρου 2021.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει μια στασιμότητα χωρίς σοβαρές διακυμάνσεις που τον κρατάει όμως σε σημαντική απόσταση από τη ΝΔ.

Στο ΠΑΣΟΚ ανακόπηκε η δυναμική που είχε καταγραφεί την άνοιξη μετά την εκλογή Ανδρουλάκη.

Γενικά όλα έγιναν μάλλον ήπια, αφού ούτε η φθορά των μεν, ούτε η στασιμότητα των δε, ούτε η δυναμική των άλλων, είχαν προκαλέσει γενικότερες ανακατατάξεις.

Συμπέρασμα; Μια από τα ίδια. Κάτι που συνιστά επιτυχία για μια κυβέρνηση που δεν κλονίστηκε και αποτυχία για μια αντιπολίτευση που φιλοδοξούσε να κλονίσει την κυβέρνηση.

Φυσικά τίποτα από τα παραπάνω δεν αποτελεί έκπληξη. Μόνο η έκπληξη όσων δεν καταλαβαίνουν γιατί οι δημοσκοπήσεις λένε άλλα από όσα εκείνοι νομίζουν ότι θα έπρεπε να λένε.

Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι μπορεί να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, αλλά αναρωτιούνται μήπως «οι Ελληνες γίναμε όλοι μαφιόζοι ή μαζοχιστές».

Για ποιον λόγο; Επειδή εκείνοι έχουν αποφασίσει ότι η χώρα «υφίσταται μια δημοκρατική εκτροπή» ενώ «η ελευθεροτυπία κι ο πλουραλισμός έχουν στραγγαλιστεί», πράγμα που δεν προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις (Γ. Μυλόπουλος, Tvxs, 23/9).

Ακατανόητα πράγματα. Θυμίζουν λίγο τον τύπο που κλωτσάει τον τοίχο να ανοίξει επειδή νομίζει ότι είναι πόρτα. Αλλά ανοίγει ο τοίχος με κλωτσιές; Δεν ανοίγει – το πολύ πολύ να σπάσεις το πόδι σου.

Οι δημοσκοπήσεις λοιπόν δεν καταγράφουν το φαντασιακό ή τις επιθυμίες του καθενός, όπως άλλωστε δεν ανακοινώνουν τα μελλούμενα ή το τέλος του κόσμου. Κι αυτό τις ξεχωρίζει από τον Νοστράδαμο.

Σε σημείο που ειλικρινά αναρωτιέμαι αν χρειάζεται δημοσκόπηση για να καταλάβει κάποιος ότι η υποστήριξη των συμμοριών του Ζωγράφου ή των μεταναστών του Ερντογάν δεν αποτελεί απαραιτήτως δημοφιλή επιλογή.

Ή ότι η κυβέρνηση θα δει το γκαζόν ανάποδα αν γίνει καμιά στραβή και της ξεφύγει η οικονομία.

Ή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλάει ακόμα το βάρος της διακυβέρνησής του και επιμένει σε διάφορες ημιμαθείς προχειρολογίες.

Ή ότι το ΠΑΣΟΚ θα πάθαινε ζημιά αν έστριβε για ΣΥΡΙΖΑ.

Τίποτα από αυτά δεν χρειάζεται δημοσκοπήσεις. Λίγο μυαλό χρειάζεται. Και μετά όλες τις δημοσκοπήσεις τις διαβάζεις τζάμι.

Πηγή: Eντυπη έκδοση ΤΑ ΝΕΑ