O Μπρους Γουίλις, ο ελληνικός τουρισμός και η μεγάλη ευκαιρία

Ύστερα από δυο πολύ δύσκολα χρόνια, ο ελληνικός τουρισμός επέστρεψε φέτος δριμύτερος. Και απέδειξε σε όλους πως είναι «πολύ σκληρός για να πεθάνει», όπως ο διεθνούς φήμης ηθοποιός του Χόλυγουντ, Μπρούς Γουίλις στην ταινία που τον καθιέρωσε ως ένα σταρ παγκόσμιας εμβέλειας.

Ακόμη και όσοι ασκούν αυστηρή κριτική για την μεγάλη εξάρτηση του ελληνικού ΑΕΠ από τις τουριστικές υπηρεσίες, κάνοντας λόγο για «μονοκαλλιέργεια» αναγκάζονται να «υποκλιθούν» μπροστά στις υψηλές πτήσεις που καταγράφει η αποκαλούμενη και όχι άδικα «βαριά μας βιομηχανία» (όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς νέο ιστορικό ρεκόρ τουριστικών εσόδων).

Σε καμία περίπτωση ωστόσο δεν επιτρέπεται εφησυχασμός. Η φετινή επιτυχία δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι για χαλάρωση. Αντίθετα, θα πρέπει να λειτουργήσει ως κίνητρο για να εντείνουμε τις προσπάθειες μας. Κανείς δεν εγγυάται πως θα συνεχίσουμε σε αυτούς τους ρυθμούς και του χρόνου ή τα επόμενα χρόνια.

Το φετινό επίτευγμα αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη, όμως θα πρέπει να σταματήσουμε να αυτοθαυμαζόμαστε και να στρωθούμε στη δουλειά, με σύστημα και σχέδιο. Μόνο έτσι θα κατακτήσουμε νέες κορυφές και θα κερδίσουμε το στοίχημα της προσέλκυσης υψηλότερης οικονομικής επιφάνειας επισκεπτών, περισσότερες ημέρες τον χρόνο.

Ένας από τους κυριότερους τομείς που χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση είναι ο εκσυγχρονισμός των δημόσιων υποδομών που συμβάλλουν στην αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος.

Αν και έχουν γίνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση, εντούτοις υπολειπόμαστε πολύ από το επιθυμητό επίπεδο.

Αρκεί μια ματιά στο οδικό δίκτυο δημοφιλών προορισμών όπως η Ρόδος και η Κρήτη, ή σε κάποια από τα λιμάνια που «δένουν» κρουαζιερόπλοια για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος της παρέμβασης που απαιτείται. Για να μην αναφερθούμε στα περιφερειακά νοσοκομεία, όπου υστερούμε σε απογοητευτικό βαθμό…

Καλό το μάρκετινγκ και η αδιάλειπτη παρουσία στα διεθνή φόρα, χωρίς όμως υποδομές δεν πάμε πουθενά. Μπορεί μεσοπρόθεσμα να έχουμε αποτελέσματα, ωστόσο σε βάθος χρόνου κινδυνεύουμε να μείνουμε πίσω από τους ανταγωνιστές μας στη Μεσόγειο.

Είναι ώρα λοιπόν να εκμεταλλευθούμε το καλό όνομα που έχουμε χτίσει με κόπο και να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις. Θα είναι προς όφελος όλων. Η ευκαιρία που παρουσιάζεται είναι μοναδική. Ας μην την αφήσουμε -αυτή την φορά- να πάει χαμένη.