ΧΡΩΠΕΙ: Από τα χρώματα και το «αλγκόν»… στην πρώτη «Πολιτεία Καινοτομίας»

Νέος διαγωνισμός, αλλά ίδια χρονοδιαγράμματα και κυρίως η ίδια βούληση να υλοποιηθεί. Ο λόγος για το project της ΧΡΩΠΕΙ, το οποίο στοχεύει στη δημιουργία της πρώτης Πολιτείας Καινοτομίας στην Αττική.

Η μικρή… ανατροπή και συγκεκριμένα η επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού κρίθηκε αναγκαία, προκειμένου να μπορέσει να ενταχθεί η επένδυση στο Ταμείο Ανάκαμψης και να αξιοποιήσει ευρωπαϊκούς πόρους.

ΥΠΑΝ: Στις 28/3 οι δεσμευτικές προσφορές για την Πολιτεία Καινοτομίας στο ΧΡΩΠΕΙ

Η ανάπλαση του πρώην εργοστασίου χρωματουργίας στην Πειραιώς σε χώρο έρευνας και καινοτομίας αποτελεί ένα από τα πλέον φιλόδοξα έργα που δρομολογεί η κυβέρνηση στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας.

Όπως λέει στον «ΟΤ» ο υφυπουργός Ανάπτυξης, και υπεύθυνος για την Έρευνα και Τεχνολογία, Χρίστος Δήμας «μέσα από το project της ΧΡΩΠΕΙ φιλοδοξούμε να χτυπάει η «καρδιά της καινοτομίας» όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Νοτιοανατολική Ευρώπη».

Επισημαίνει μάλιστα πως όνειρο του είναι να αποτελέσει μια πραγματική πηγή έμπνευσης για νέους ανθρώπους που είτε θέλουν να ασχοληθούν με την επιχειρηματικότητα είτε με την εκπαίδευση.

Η Πολιτεία Καινοτομίας θα αποτελεί χώρο όπου θα συνυπάρχουν νεοφυείς επιχειρήσεις, τεχνοβλαστοί, επιχειρήσεις που επενδύουν στην έρευνα & ανάπτυξη, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, θερμοκοιτίδες, επιταχυντές και θα καλλιεργούνται οι προϋποθέσεις ώστε να προκαλούνται οι απαραίτητες συνέργειες, παράγοντας καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες.

Τι περιλαμβάνει η παρέμβαση

Πως όμως θα μετατραπεί σε κυψέλη γνώσης και παραγωγής καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών η εμβληματική βιομηχανία στην οδό Πειραιώς 62 που είναι κλειστή από τη δεκαετία του 1980; Τι ακριβώς περιλαμβάνει η ανάπλαση της έκτασης των 17.893 τ.μ. στην οποία περιλαμβάνεται βιομηχανικό συγκρότημα διατηρητέων κτηρίων;

Σύμφωνα με την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η παρέμβαση έχει ως βασικό άξονα τη δημιουργία Κέντρων έρευνας, θερμοκοιτίδων επιχειρήσεων και γραφείων.

Στους χώρους προβλέπεται επίσης η δημιουργία εκθεσιακού χώρου, συνεδριακού κέντρου, λειτουργία εμπορικών καταστημάτων, αναψυκτήριων, γυμναστήρια, καταλύματα (για ερευνητές και επισκέπτες), αλλά και δύο υπόγειων σταθμών στάθμευσης περίπου 600 οχημάτων για τις ανάγκες εργαζομένων και επισκεπτών καθώς και χώροι Η/Μ εγκαταστάσεων. Τα ειδικά κτίσματα – τοπόσημα του συγκροτήματος (φουγάρο – υδατόπυργος) θα συντηρηθούν και θα αναδειχθούν.

Στα κτίρια που βρίσκονται κεντρικά του συγκροτήματος, τοποθετούνται οι κοινόχρηστες χρήσεις (καφέ – εστιατόριο – αίθουσα συνεδριάσεων). Στα υπόλοιπα κτίρια τοποθετούνται οι χώροι γραφείων με όλες τις απαιτούμενες συμπληρωματικές χρήσεις (χώροι γραφείων, χώροι ανάπαυσης και εκτόνωσης, lunch room, βιβλιοθήκες κ.α.).

Το ακίνητο της ΧΡΩΠΕΙ, το οποίο χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα και παραμείνει ανεκμετάλλευτο από τη δεκαετία του 1980 προκρίθηκε ως η καταλληλότερη επιλογή για μια τέτοια παρέμβαση διότι εξασφαλίζει εύκολη πρόσβαση όχι μόνο από το κέντρο του Πειραιά αλλά και από το κέντρο της Αθήνας.

Το όλο project εκτιμάται ότι θα κοστίσει περίπου 100 εκατ. ευρώ και θα δημιουργήσει 2.000 θέσεις εργασίας. Η προθεσμία για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών από τους υποψήφιους επενδυτές εκπνέει στις 28 Μαρτίου. Θα ακολουθήσει η ανάδειξη του αναδόχου και στη συνέχεια η έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών.

Η ημερομηνία ολοκλήρωσης του project είναι κάτι που θα οριστικοποιηθεί το επόμενο διάστημα και αφού ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός. Στον προηγούμενο διαγωνισμό, ο οποίος ματαιώθηκε εκδηλώθηκε ισχυρό ενδιαφέρον από τέσσερα σχήματα την ΓΕΚ Τερνα, την Dimand- Μυτιληναίο, την Ακτωρ και την Intrakat.

Από τα χρώματα στο αλγκόν…

Η ΧΡΩΠΕΙ, η «Χρωματουργεία Πειραιώς» (1883) αποτελεί δημιούργημα των χημικών Σπήλιου και Λεόντιου Οικονομίδη. Μεσουράνησε ως χημική βιομηχανία ύστερα από την εργαστηριακή ανακάλυψη της ανιλίνης, παραγώγου του άνθρακα, που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή συνθετικών χρωστικών υλών, οι οποίες υποκατέστησαν τα φυσικά χρώματα κυρίως στην κλωστοϋφαντουργία.

«Σταθμό» αποτέλεσε η παραγωγή και διανομή του αναλγητικού «Αλγκόν», το οποίο αποτέλεσε την ελληνική εκδοχή της ασπιρίνης.

Μέσα σε λίγα χρόνια από τη λειτουργία της, κατέκτησε ηγετική θέση σε ολόκληρο τον κλάδο της ελληνικής χρωματουργίας σε μια περίοδο κατά την οποία η παραγωγή συνθετικών χρωστικών υλών αποτελούσε για την ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά, κεντρική δραστηριότητα.

… και τελικά στην πτώχευση

Με την έκρηξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η ελληνική χρωματουργία κλήθηκε να συμβάλει στην πολεμική προσπάθεια. Διατηρήθηκε και μετά τον πόλεμο και μέχρι το 1948 εκπροσωπούνταν ακόμη από τη νέα γενιά της οικογένειας Οικονομίδη.

Δύο χρόνια αργότερα, όμως, το 1950, θα περάσει στην αποκλειστική διαχείριση του Σ. Σοφιανόπουλου. Λίγα χρόνια αργότερα επιχειρείται ολική ανασυγκρότηση και επαναπροσδιορισμός της παραγωγής, με την επέκταση σε άλλους τύπους προϊόντων, π.χ. ζωοτροφές,

Παράλληλα συνεχίζεται η παρασκευή φαρμάκων και χημικών προϊόντων όπως και η παραγωγή του «Αλγκόν». Την δεκαετία του ’70 επιχειρείται η παραγωγή επιχρισμάτων χωρίς ωστόσο ιδιαίτερη επιτυχία.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 άρχισαν οι πρώτοι «τριγμοί», οι οποίοι εντάθηκαν στη συνέχεια, με αποτέλεσμα στις αρχές του ’80 η άλλοτε κραταιά βιομηχανία να ενταχθεί στις προβληματικές επιχειρήσεις και να βάλει λουκέτο το 1989.