
Αν και εταίρος του κόμματος του Ζαν-Λυκ Μελανσιόν «Ανυπότακτη Γαλλία» (LFI), ο Φαμπιέν Ρουσέλ, εθνικός γραμματέας του ΚΚ Γαλλίας, με μάλλον οργισμένες δηλώσεις του στην εκπομπή «Αλήθειες» του τηλεοπτικού καναλιού «France 2», αποστασιοποιήθηκε πλήρως και καταδίκασε χωρίς περιστροφές τις καταστροφές πολλών δισ. ευρώ που προκάλεσαν στη Γαλλία ορδές τραμπούκων, ούκ ολίγοι από τους οποίους είναι και γνωστός ντήλερ ναρκωτικών «….Αποστασιοποιούμαι πλήρως από τα λόγια του Ζαν-Λυκ Μελανσιόν και αρκετών βουλευτών του, οι οποίοι αρνήθηκαν να καλέσουν στην ηρεμία και να μην νομιμοποιήσουν έκτροπα, λέγοντας ότι πρόκειται για μια φυσιολογική εξέγερση. Είναι απαραίτητο η Γαλλία να επιστρέψει στην τάξη και στο σεβασμό της δικαιοσύνης, γιατί μόνον έτσι θα υπάρξουν συνθήκες βελτίωσης της ζωής αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη….».
«…Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να υποδεχθεί την Τρίτη 4 Ιουλίου τους δημάρχους που επλήγησαν από τη βία κατά τη διάρκεια των ταραχών. Χρειαζόμαστε περισσότερους πόρους; “Αυτό που είχαν στο πλαίσιο της πολιτικής των πόλεων μόλις και μετά βίας αναπληρώνει ό,τι έχασαν τα τελευταία χρόνια σε κληροδοτήματα. Δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες που έχουν για σχολεία, αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις”, είπε ο εθνικός γραμματέας του ΚΚΓ.
Τι πρέπει να γίνει? “Είναι θέμα βαθιάς κοινωνίας. Είναι μια σοβαρή κρίση που βιώνουμε Ας βάλουμε ξανά τη δουλειά στην καρδιά του έργου. Μπορούμε να κάνουμε πιο όμορφες πόλεις, πιο όμορφες συνοικίες, ανακαινισμένες…. Αν υπάρχει πάντα πίσω ανεργία κοινωνικός διαχωρισμός, δεν θα βγούμε από αυτό» , διαβεβαιώνει ο Φ.Εουσέλ, επίσης βουλευτής του γαλλικού Βορρά.
Για τον Fabien Roussel το ζήτημα της αστυνομικής παρουσίας παραμένει κρίσιμο. «Πρέπει να ακούσετε τους δημάρχους. […] Είναι αυτοί που παραπονιούνται ότι κλείσαμε αστυνομικά τμήματα στις περιοχές τους, ότι μειώσαμε τον αριθμό των αστυνομικών στον τομέα τους, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της χωροφυλακής. […] Είμαστε καντά στην τοπική αστυνομία, πρέπει να την συμφιλιώσουμε με τους κατοίκους αυτών των γειτονιών», είπε.
Από την πλευρά του, ο Ντγανιέλ Κον-Μπεντίτ, ο άνθρωπος που ως φοιτητής πυροδότησε τον Μαη ’68 στο Παρίσι, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Λε Πουέν», μεταξύ άλλων είπε και τα ακόλουθα:
“- Καμμιά σχέση ο Μάης ’68 με τα σημερινά έκτροπα. Πρόκειται για σκέτη ανοησία ο συσχετισμός. Τότε υπήρχε αμφισβήτηση ενός κακού και ανόητου αυταρχισμού. Σήμερα η γαλλική κοινωνία έχει ανάγκη μιας ευφυούς εξουσίας, ικανής να διαχειρίζεται διαφορετικές συνθήκες σε άλλες εποχές…
– Όσο αυτό δεν γίνεται, τη δυσφορία και οργή θα εκμεταλλεύονται θρησκευτικές και πολιτιστικές ομάδες, με μηδενιστικές προθέσεις, που θέλουν να καταστρέψουν και όχι να δημιουργήσουν το καινούργιο.”
Η εγκαθίδρυση του σαλαφισμού στα προάστια είναι σοβαρή. Αλλά σε αυτόν τον απαραίτητο αγώνα ενάντια σε αυτή τη θρησκεία, αυτόν τον αυταρχισμό, πρέπει να καταφέρουμε να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα. Είναι όντως το τρέχον ζήτημα να απαγορεύεται στα κορίτσια να παίζουν ποδόσφαιρο με χιτζάμπ; Δεν πιστεύω. Με την τηλεόραση αυτοί οι νέοι ζουν και στο Ιράν, στο Αφγανιστάν, στη Γάζα. Και για τα νεαρά κορίτσια στο Ιράν, το να αθλούνται με χιτζάμπ είναι αλυτρωτικό. Θα καταφέρετε να καταπολεμήσετε αυτά τα προβλήματα μόνο εάν εγκαταστήσετε ένα σταθερό και ακριβές κοινωνικό δίκτυο στις συνοικίες. Ο αγώνας κατά της θρησκείας δεν είναι μόνο απαγορεύσεις, είναι καθημερινός αγώνας. Μετά, έχετε και πολιτικές ομάδες που προσπαθούν να αναλάβουν την υπόθεση. Και αυτό είναι ηλιθιότητα να πιστεύεις ότι υπάρχουν πολιτικά σημάδια σε αυτή την εξέγερση! Καμία επιθυμία για πολιτική χειραφέτηση δεν λειτουργεί. Πιστεύετε ότι εάν ο Jean-Luc Melenchon έρθει στην εξουσία, δεν θα αντιμετωπίσει το ίδιο χάος; Οι πολιτικές ομάδες που επιδιώκουν να εργαλειοποιήσουν την εξέγερση δείχνουν αμέτρητη αδυναμία. Το σύνθημα «η αστυνομία σκοτώνει» είναι τρελό! Επιπλέον, το πρώτο ένστικτο των Πρασίνων δημάρχων της Λυών, του Μπορντό, του Τουρ και του Στρασβούργου είναι να ζητήσουν αστυνομικές ενισχύσεις….».
Το να προσθέσουμε κάτι στα λόγια του πρώην εκπροσώπου των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο είναι περιττό. Ευχή μας είναι κάποιοι να μη μεταφέρουν τα ίδια γεγονότα και στην Ελλάδα όπως προβλέπεται αυτό, στη στρατηγική κάποιων εσωτερικών και εξωτερικών κύκλων.


Latest News

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε