Γαλλία: Απαγορεύει το κάπνισμα σε πάρκα, δάση και παραλίες

Την απαγόρευση του καπνίσματος και σε ανοικτούς χώρους, όπως πάρκα, παραλίες και βέβαια προαύλια σχολείων και νοσοκομείων υιοθετεί από την επόμενη χρονιά η γαλλική κυβέρνηση, η οποία προχωρεί και σε νέα αύξηση της τιμής των προϊόντων καπνού με απώτερο στόχο έως το 2027 η μέση τιμή του πακέτου να φτάσει στα 13 ευρώ – στα μέσα του 2023 ήταν 11,14 ευρώ.

Ο γάλλος υπουργός Υγείας Ορελιέν Ρουσό συνεχίζει την πολιτική για την αποθάρρυνση του καπνίσματος που έχουν υιοθετήσει οι προκάτοχοί του εδώ και πάνω από 15 χρόνια για να αντιμετωπίσουν τόσο τα προβλήματα δημόσιας υγείας που προκαλεί αυτό, όσο και τη μεγάλη επιβάρυνση στον προϋπολογισμό της χώρας από τις νοσηλείες και τους πρόωρους θανάτους καπνιστών.

Κάπνισμα και αλκοόλ κοστίζουν δισεκατομμύρια ευρώ στους Γάλλους

«Παφ και τάλληρο»

Έτσι από την 1η Ιανουαρίου 2024 αυξάνεται κατ’ αρχάς η τιμή των τσιγάρων και των άλλων προϊόντων καπνού κατά 1,75%, όπως έχει ήδη θεσμοθετηθεί να αυξάνονται σταδιακά κάθε χρόνο προκειμένου το αποτέλεσμα των αυξήσεων να μην επηρεάζει πολύ τον πληθωρισμό. Εν προκειμένω η αύξηση θα κυμαίνεται από τα 40 έως τα 50 λεπτά του ευρώ για ένα πακέτο των 20 τσιγάρων.

Με το ρυθμό αυτό η μέση τιμή του πακέτου θα φθάσει τα 12 ευρώ το 2025 και τα 13 ευρώ «εντός του 2026», βάσει του προγράμματος – ήδη από το 2022 έχει απαγορευθεί η πώληση πακέτου τσιγάρων φθηνότερου των 10 ευρώ. Οι τελωνειακές αρχές έχουν προειδοποιήσει εξάλλου ότι μια μεγάλη αύξηση της τιμής του πακέτου, της τάξεως των 2 ευρώ φέρ’ ειπείν, θα διεύρυνε πολύ τη διαφορά κόστους του καπνίσματος με τις γειτονικές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, αλλά και με τη Γερμανία και την Ελβετία) με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν οι διασυνοριακές αγοραπωλησίες καπνικών προϊόντων.

Ούτε στους ανοικτούς χώρους

Μεταξύ των μέτρων που θα ισχύσουν από 1ης Ιανουαρίου 2024 στη Γαλλία περιλαμβάνεται και η επέκταση των ζωνών απαγόρευσης του καπνίσματος. Στη Γαλλία η απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους θεσμοθετήθηκε το 2007 – και εφαρμόστηκε βέβαια αμέσως, σε αντίθεση με την Ελλάδα που αποφασίστηκε το 2009 και εφαρμόστηκε πάνω από μια δεκαετία αργότερα.

Συγκεκριμένα η απαγόρευση στη Γαλλία ισχύει σε κλειστούς αλλά και σε στεγασμένους ανοικτούς δημόσιους χώρους (σε στάσεις λεωφορείων, για παράδειγμα, ή κάτω από στέγαστρα και τέντες καταστημάτων), σε όλους τους χώρους εργασίας, σε όλους τους χώρους των νοσοκομείων και των υπηρεσιών υγείας εν γένει, στο σύνολο των δημοσίων συγκοινωνιών (και στα καταστρώματα των πλοίων), σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα δημόσια και ιδιωτικά, συμπεριλαμβανομένων και των ανοικτών παιδικών χαρών.

Η νέα λίστα που ετοίμασε ο αρμόδιος υπουργός Ορελιέν Ρουσό περιλαμβάνει εξωτερικούς χώρους που συγκεντρώνεται συχνά πολύς κόσμος, όπως είναι οι οργανωμένες ή ελεύθερες παραλίες όπου το καλοκαίρι συρρέουν πολλοί λουόμενοι. «Πρόκειται βέβαια για χώρους σε πολλούς από τους οποίους ήδη ισχύει απαγόρευση του καπνίσματος με απόφαση των τοπικών δημοτικών ή περιφερειακών αρχών», σημειώνει ο αρχισυντάκτης και αρθρογράφος της «Les Echos» Ετιέν Λεφέβρ.

Τώρα η απαγόρευση του καπνίσματος γενικεύεται με κυβερνητική απόφαση επίσης στα δημόσια πάρκα και τους κήπους, στα δάση και επίσης σε δρόμους και σε εξωτερικούς χώρους που βρίσκονται κοντά σε σχολεία. «Σε ό,τι αφορά βέβαια τα δάση ισχύει από το καλοκαίρι νόμος της κυβέρνησης της Ελιζαμπέτ Μπορν σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται το κάπνισμα σε απόσταση κοντινότερη των 200 μέτρων από τα όρια μιας δασικής περιοχής τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν οι κάτα τόπους Νομαρχίες κρίνουν ότι υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσει πυρκαγιά.

Κανόνας το «Απαγορεύεται»

«Το ‘Απαγορεύεται το κάπνισμα’ θα γίνει πλέον ο κανόνας», διαβεβαίωσε ο Ορελιέν Ρουσό στα τέλη Νοεμβρίου όταν παρουσίασε στο γαλλικό τύπο το νέο εθνικό πρόγραμμα κατά του καπνίσματος. «Οι 7.200 χώροι απαγόρευσης του καπνίσματος που υπάρχουν ήδη σε περισσότερα από 73 διαμερίσματα της χώρας είναι το αποτέλεσμα ενός αντικαπνιστικού κινήματος που ξεπήδησε από τοπικούς παράγοντες, από τις κοινότητες. Εκείνο που θέλει να κάνει η κυβέρνηση είναι ουσιαστικά να επικυρώσει, να ενθαρρύνει και να καθιερώσει το κίνημα αυτό, που ούτως ή άλλως γενικεύεται και γίνεται κανόνας», είπε ο υπουργός.

Σημειωτέον ότι στη γαλλική Εθνοσυνέλευση έχει τεθεί και το ζήτημα του ατμίσματος με ανταλλακτικά μιας χρήσης, η απαγόρευση του οποίου επίσης περιλαμβάνεται στους στόχους της κυβέρνησης του Παρισιού, «για την προστασία της υγείας των νέων και του περιβάλλοντος». Έχει ήδη διαμορφωθεί μια πλειοψηφία υπέρ της πρότασης απαγόρευσης στην Εθνοσυνέλευση, αλλά μένει να καθοριστούν λεπτομέρειες της νομοθετικής ρύθμισης, σύμφωνα με τη «Les Echos».

Η μόδα, οι υπερβολές και ο Καποδίστριας

Έχοντας κατά νου την αρχή «ό,τι τίθεται εκτός νόμου καθίσταται αυτομάτως ενδιαφέρον» που ισχύει για πολλούς, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι οι διώξεις και οι απαγορεύσεις καθιστούν το κάπνισμα ελκυστικό, κυρίως για τους νέους που βρίσκονται σε αναζήτηση «ταυτότητας». Είναι κλασικό παρ’ ημίν και το παράδειγμα του κυβερνήτη Καποδίστρια που κατάφερε να πείσει τους άρτι απελευθερωμένους Έλληνες να δοκιμάσουν να φάνε πατάτες όταν έβαλε στρατιώτες να τις φρουρούν.

Η περίπτωση του καπνίσματος όμως είναι διαφορετική στις δυτικές κοινωνίες. Υπάρχουν ασφαλώς οι «άκαπνοι» που δεν έχουν καμία αντίληψη της έννοιας της εξάρτησης. Υπάρχουν και οι «ταλιμπάν» της αντικαπνιστικής εκστρατείας που αγγίζουν τα όρια του γελοίου. Θα εμφάνιζε, ας πούμε, κάποιος σκηνοθέτης τον Τσόρτσιλ δίχως να βάλει στο χέρι του ηθοποιού που θα τον ενσάρκωνε στο θέατρο ή στο σινεμά ένα πούρο;

Και όμως, στη Γαλλία προ δεκαετίας είχε ξεσπάσει αντιπαράθεση με αφορμή την κινηματογραφική ταινία «Στον κόσμο της Κοκό Σανέλ», επειδή η αφίσα της ταινίας εμφάνιζε με τσιγάρο την Οντρέ Τοτού που έπαιζε τη διάσημη σχεδιάστρια μόδας αλλά και γνωστή μανιώδη καπνίστρια.

Πέρα από τις υπερβολές των ανοήτων που μόνο ευγενείς στόχους δεν εξυπηρετούν, το γεγονός είναι ότι στη Δυτική Ευρώπη το κάπνισμα δεν είναι πλέον της μόδας. Το τσιγάρο δεν προσδίδει πλέον «στιλ» ή ταυτότητα σε όποιον το κρατά. Αντίθετα, εκλαμβάνεται ως ένδειξη χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και κακής αισθητικής. Όσο για την πίπα ή το πούρο, είναι πλέον δηλωτικά μιας διάθεσης για κραυγαλέους αυτοπροσδιορισμούς.