Αργεντινή: Τα 10 πρώτα βήματα για την επανεκκίνηση της οικονομίας

Ο νέος υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής, Λουίς Καπούτο πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης τηλεοπτικής του ομιλίας εξηγώντας πώς η χώρα βρέθηκε σε μια τόσο δεινή οικονομική κατάσταση: έναν «εθισμό» στο χρέος, για το οποίο το μόνο φάρμακο είναι μια θεραπεία σοκ.

«Δεν υπάρχουν άλλα χρήματα», ανέφερε πολλές φορές ο Καπούτο στο μαγνητοσκοπημένο βίντεο που δημοσιεύτηκε την Τρίτη το βράδυ.

Εν συνεχεία, ο βετεράνος της Wall Street περιέγραψε τα 10 πρώτα μέτρα που θα ληφθούν προκειμένου να ταρακουνήσουν τη στάσιμη οικονομία, ξεκινώντας με μια τεράστια υποτίμηση κατά 54% της επίσημης συναλλαγματικής ισοτιμίας του πέσο και μέτρα λιτότητας: συμπεριλαμβανομένης της μείωσης στο μισό του αριθμού των υπουργείων, της μείωσης των μεταφορών στις επαρχίες, της αναστολής των δημόσιων έργων και της μείωσης στις επιδοτήσεις.

Ο Μιλέι ξεκίνησε τη «θεραπεία σοκ» – Υποτιμά κατά 54% το πέσο

Περικοπές

Όπως γράφει το Bloomberg, οι συνολικές περικοπές δαπανών θα ανέλθουν στο 2,9% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, δήλωσε αργότερα υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος. Ο στόχος είναι να εξαλειφθεί το επόμενο έτος το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη τις πληρωμές τόκων.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επαίνεσε τις «τολμηρές αρχικές ενέργειες» της κυβέρνησης και πολλοί επενδυτές χαιρέτησαν τα μέτρα ως βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, πολλοί παρέμειναν επίσης δύσπιστοι, θεωρώντας τις κινήσεις είτε ανεπαρκείς είτε δύσκολο να εφαρμοστούν — ή και τα δύο.

«Είναι καλά αυτά τα μέτρα; Ναί. Είναι αρκετά; Δεν φαίνεται έτσι. Θα δούλευαν; Εξαρτάται πραγματικά από τις αντιδράσεις των ανθρώπων», σχολίασε ο Diego Ferro, ιδρυτής της M2M Capital στη Νέα Υόρκη. «Ας σταυρώσουμε τα δάχτυλά μας και ας ελπίσουμε ότι στους επόμενους δύο, τρεις μήνες ο κόσμος θα αποδεχθεί αυτό και αυτό λειτουργεί».

Η αντίδραση του Ferro ενσωματώνει την ουσία της πρόκλησης του Μιλέι. Ο αυτοαποκαλούμενος αναρχοκαπιταλιστής ηγέτης πρέπει να κινηθεί γρήγορα επειδή η Αργεντινή έχει ξεμείνει από επιλογές για να χρηματοδοτηθεί χωρίς να καταφύγει στην εκτύπωση χρημάτων που έχει εκτοξεύσει τον ετήσιο πληθωρισμό σε ύψη πάνω από 140%. Αλλά την ίδια στιγμή, δεν μπορεί εύκολα να απορρίψει όλους τους ελέγχους κεφαλαίων που επιβλήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, καθώς αν επιτραπεί η διακύμανση του νομίσματος θα κινδύνευε να προκαλέσει ακόμη ταχύτερο πληθωρισμό.