Τζέικομπ Ρόθτσαϊλντ: Ποιος ήταν ο πατριάρχης της δυναστείας των Ρόθτσαϊλντ

Η ιστορία τον έχει καταχωρίσει ήδη ως φιλάνθρωπο και τραπεζίτη. ‘Η το αντίστροφο. Όπως και να έχει, ο πατριάρχης της αυτοκρατορίας των Ρόθτσαϊλντ, Λόρδος Τζέικομπ, ο οποίος αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής της αυτοκρατορίας που κληρονόμησε, πέθανε σήμερα σε ηλικία 87 ετών, χωρίς να γνωστοποιηθεί η αιτία του θανάτου του.

Η οικογένειά του, η οποία έκανε γνωστή την είδηση, ανέφερε: «ο πατέρας μας Τζέικομπ ήταν μια πανύψηλη παρουσία στις ζωές πολλών ανθρώπων» και ενημέρωσε πως «θα ταφεί σύμφωνα με τα εβραϊκά έθιμα σε μια μικρή οικογενειακή τελετή».

Γιατί οι ψεκασμένοι λατρεύουν να μισούν τους Rothschild;

Σε ανάρτηση στο X, το Ίδρυμα Ρόθτσαϊλντ έγραψε: «με βαθιά λύπη ανακοινώνει τον θάνατο του Λόρδου Rothschild, επιχειρηματία, φιλάνθρωπου και πολιτιστικού ηγέτη».

The Rothschild Foundation and Waddesdon Manor are deeply saddened to announce the death of Lord Rothschild, businessman, entrepreneur, philanthropist and cultural leader. He will be greatly missed by his family, his colleagues and his many friends. pic.twitter.com/wKkZZjQu8l

— Waddesdon (@WaddesdonManor) February 26, 2024

H ιστορία και η δράση του

Γεννημένος τον Απρίλιο του 1936, ο Ρόθτσαϊλντ σπούδασε στο Κολλέγιο του Ίτον και στη συνέχεια επέλεξε σπουδές ιστορίας Christ Church της Οξφόρδης.

Γόνος της γνωστής βρετανικής τραπεζικής δυναστείας, εντάχθηκε στο NM Rothschild μετά το πανεπιστήμιο.

Η τράπεζα της οικογένειας έγινε γνωστή το 1815 όταν ο Νέιθαν Μάγιερ Ρόθτσαϊλντ έκανε μια περιουσία αγοράζοντας βρετανικά κρατικά ομόλογα εν αναμονή της ήττας του Ναπολέοντα στο Βατερλό.

Ο Τζέικομπ Ρόθτσαϊλντ τελικά εγκατέλειψε την οικογενειακή επιχείρηση σε μια διαμάχη με την ξαδέρφη του Έβελιν σε σχέση με την επιχειρηματική στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθηθεί,  πουλώντας το μερίδιό του και σχηματίζοντας την RIT Capital Partners. Υπήρξε πρόεδρος του εισηγμένου επενδυτικού καταπιστεύματος από το 1988 έως το 2019.

Ίδρυσε, επίσης, το 1991 μαζί με τον Sir Mark Weinberg και τον Mike Wilson την J Rothschild Assurance Group – τώρα γνωστή ως Wealth Manager St James’s Place.

Στην πολυετή καριέρα του υπήρξε αεικίνητος. Μεταξύ 2003 και 2008, διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος της BSkyB Television και ήταν στο διεθνές συμβουλευτικό συμβούλιο του αμερικανικού κολοσσού ιδιωτικών μετοχών Blackstone.

Υποστήριξε το επενδυτικό όχημα S4 Capital του Sir Martin Sorrell μετά την αποχώρηση του Sorell από τον διαφημιστικό όμιλο WPP.

Παράλληλα με την επιχειρηματική του δράση, πολλά έχουν γραφτεί και για τη δράση του κροίσου ως φιλάνθρωπου.

Υπήρξε, όπως γράφουν οι FT, προστάτης των τεχνών, ηγούμενος αρκετών πολιτιστικών ιδρυμάτων και χρηματοδότης έργων αρχιτεκτονικής αποκατάστασης σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.

Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Πινακοθήκης μεταξύ 1985 και 1991 και πρόεδρος του Heritage Lottery Fund από το 1994 έως το 1998.

«Λαμπρός, γνώστης και εκλεπτυσμένος, ο Λόρδος Ρόθτσαϊλντ είχε την ικανότητα να υλοποιεί στόχους φέρνοντας κοντά του  ανθρώπους και ιδρύματα», δήλωσε ο Γκαμπριέλε Φινάλντι, διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης. «Οι μεταμορφώσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στην ενέργεια και στο όραμά του», πρόσθεσε.

Μεταξύ άλλων, βοήθησε στην αποκατάσταση του νεοκλασικού ορόσημου του Λονδίνου Somerset House και ξόδεψε 16 εκατομμύρια λίρες για την ανακαίνιση του Spencer House, μιας έπαυλης του 18ου αιώνα δίπλα στο Green Park.

Ένα άλλο προσωπικό έργο του ήταν η αναζωογόνηση του Waddesdon Manor, του νεοαναγεννησιακού κάστρου που χτίστηκε τη δεκαετία του 1880 από τον Ferdinand de Rothschild στο Buckinghamshire. Το γέμισε με έργα σύγχρονων καλλιτεχνών και σχεδιαστών όπως ο Τζεφ Κουνς και έγινε το πιο επισκέψιμο μνημείο του National Trust.

«Λυπάμαι που ακούω τα νέα για τον Τζέικομπ Ρόθτσαϊλντ – εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το προνόμιο με το οποίο γεννήθηκε, συνεισφέροντας τεράστια στην πολιτιστική και εμπορική ζωή της Βρετανίας», έγραψε στο X (πρώην Twitter) ο Τζορτζ Όσμπορν, πρώην καγκελάριος του Ηνωμένου Βασιλείου και πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου.

«Έξυπνος, περίεργος, γεμάτος νέα έργα και με ξερό χιούμορ — θα [μας] λείψει».

Sad to hear the news about Jacob Rothschild – he made the very most of the privilege he was born into, contributing hugely to the cultural and commercial life of Britain. His contributions to the Waddesdon gallery make it one the jewels of the British Museum. Smart, curious, full…

— George Osborne (@George_Osborne) February 26, 2024

Σε ένα άρθρο – προφίλ του στους FT το 2010 οι συντάκτες έγραψαν γι’ αυτόν πως σε αντιστάθμισμα του αμύθητου πλούτου, στη ιδιωτική του ζωή συμπεριφέρεται ως νηφάλιος συνταξιούχος. Ο ίδιος είχε πει: «Δεν δίνω, ξέρετε, συνήθως συνεντεύξεις. Οπότε, αν αποφασίσετε να γράψετε κάτι, θα προτιμούσα να μην αφορούσε εμένα».

Όσα κι αν έχουν γραφτεί για τη σεμνότητά του, προφανώς και αυτή δεν θεωρείται πως αναιρείται όταν ως αδιαμφισβήτητη εξέχουσα προσωπικότητα στη βρετανική κοινωνία αποδέχτηκε μια τιμητική υποτροφία από τη Βρετανική Ακαδημία το 1998 και διορίστηκε στο Order of Merit — το οποίο έχει μόνο 24 μέλη — από τη βασίλισσα το 2002. Ο Lucian Freud τον ζωγράφισε όταν ήταν πρόεδρος της Εθνικής Πινακοθήκης, σε ένα πορτρέτο του 1989 με τίτλο «Man in a Chair».

Εκτός από τη συνεισφορά του στην πολιτιστική ζωή στη Βρετανία, ο Ρόθτσαϊλντ δραστηριοποιήθηκε στο Ισραήλ, υπηρετώντας ως πρόεδρος του Yad Hanadiv, του οικογενειακού ιδρύματος, από το 1989 έως το 2018.