Κλιματική αλλαγή: Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ασφαλιστικές

Τον κώδωνα  του κινδύνου κρούει η πρόεδρος της ρυθμιστικής αρχής του ασφαλιστικού κλάδου της ΕΕ, τονίζοντας ότι απαιτείται επείγουσα δράση για την προστασία της Ευρώπης από τον κλιματικό κίνδυνο, καθώς η αυξανόμενη οικονομική ζημιά από φυσικές καταστροφές εγείρει ανησυχίες ότι ορισμένες περιοχές θα μπορούσαν να καταστούν ανασφάλιστες.

Η Petra Hielkema, επικεφαλής της Eiopa, η οποία εποπτεύει τις ασφαλιστικές εταιρείες του μπλοκ, ανέφερε στους Financial Times, ότι η σταθερή αύξηση των απωλειών από φυσικές καταστροφές όπως πλημμύρες και πυρκαγιές πρέπει να αντιμετωπιστεί από τις εταιρείες, τα κράτη μέλη και την ευρύτερη κοινωνία.

Και πρότεινε μια σειρά λύσεων, συμπεριλαμβανομένης της αυστηροποίησης των κανόνων δόμησης, της δημιουργίας εθνικών και πανευρωπαϊκών συστημάτων για την κατανομή των κινδύνων και την εμβάθυνση στις αγορές αντασφάλισης.

Η προειδοποίησή της έρχεται καθώς η κλιματική αλλαγή αυξάνει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων, ενισχύοντας την τιμή της κάλυψης και τροφοδοτώντας τις ανησυχίες μιας κρίσης «ασφαλιστικότητας». Μια σειρά μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών κατοικιών έχουν σταματήσει τις νέες δραστηριότητές τους  στην Καλιφόρνια, για παράδειγμα, ως απάντηση στην αύξηση των απωλειών από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η Hielkema προειδοποίησε τη βιομηχανία ενάντια στην «εύκολη λύση» του αποκλεισμού περιοχών υψηλού κινδύνου από την κάλυψη. «Αν το κάνεις αυτό, στο τέλος θα χάσεις την εμπιστοσύνη και θα χάσεις τον λόγο να είσαι εκεί».

Ένας ανασφάλιστος κόσμος: Πόσο κοστίζει η κλιματική αλλαγή στους ιδιοκτήτες σπιτιών

Τεράστιες απώλειες

Η ΕΕ υπέστη οικονομικές απώλειες άνω των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από φυσικές καταστροφές τόσο το 2021 όσο και το 2022, σύμφωνα με στοιχεία της Eiopa. Αυτός ήταν περισσότερο από τρεις φορές ο ετήσιος μέσος όρος της προηγούμενης δεκαετίας.

Κατά μέσο όρο, μόνο το ένα τέταρτο αυτών των οικονομικών ζημιών στις χώρες της ΕΕ είναι ασφαλισμένο, αφήνοντας ένα τεράστιο λεγόμενο «κενό προστασίας».

Η Hielkema είπε ότι οι ασφαλιστές της ΕΕ άρχισαν να εκφράζουν ανησυχίες πριν από μερικά χρόνια, λέγοντας ότι θα πρέπει να ανταποκριθούν στην κλιματική απειλή αυξάνοντας σημαντικά τις τιμές ή αποκλείοντας περιοχές.

«Αυτό που βλέπετε τώρα είναι ότι οι κυβερνήσεις αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι [η ανταπόκριση σε καταστροφές] μέσω των δημοσίων δαπανών μπορεί να μην είναι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσουμε. Είναι όλο και πιο ανοιχτοί σε συζητήσεις και βλέπουμε επίσης να αναπτύσσονται περισσότερες συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα», δήλωσε η Hielkema.

Στο πλαίσιο αυτών των συστημάτων, οι κυβερνήσεις μοιράζονται τις απώλειες από φυσικές καταστροφές με τον ασφαλιστικό τομέα ή δημιουργούν δομές για τη συγκέντρωση κινδύνων.

Ομόλογα καταστροφής

Η ρυθμιστική αρχή πιέζει για μέτρα προσαρμογής, συμπεριλαμβανομένου του να γίνουν τα κτίρια και η γεωργία πιο ανθεκτικά στις πλημμύρες. «Τελικά, μπορεί να υπάρχουν ακόμη και περιοχές όπου ίσως δεν θα έπρεπε πλέον να χτίζετε», υποστήριξε.

Η ρυθμιστική αρχή θέλει επίσης να κάνει μεγαλύτερη χρήση των αγορών αντασφάλισης και στοχεύει να ενθαρρύνει τους επενδυτές να επενδύσουν περισσότερα χρήματα σε τίτλους που συνδέονται με τις ασφάλειες της ΕΕ — όπως ομόλογα καταστροφής, που πληρώνουν για ορισμένα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Οι αντασφαλιστές έχουν συμβάλει στα προβλήματα προσιτότητας, λένε ειδικοί του κλάδου, χρεώνοντας πολύ περισσότερα για την κάλυψη που παρέχουν στους κύριους ασφαλιστές και αυστηροποιώντας τους όρους τους. Ένα σχετικά ήσυχο 2023 για τους τυφώνες σήμαινε ότι μπορούσαν να αποκομίσουν μεγάλα κέρδη.

Οι αντασφαλιστές «πρέπει να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνο η πώληση ασφάλισης και το κέρδος. Πρόκειται για την ευθύνη ως μέρος της κοινωνίας», είπε ο Hielkema.