Μέσα στο γκρίζο σκηνικό της εσωτερικής και εξωτερικής περιρρέουσας ατμόσφαιρας, η οικονομία βρήκε ένα μικρό παράθυρο νέας αισιοδοξίας. Τόσο η απόφαση της Standard & Poor’s την Παρασκευή τα μεσάνυχτα να θέσει την οικονομία σε προοπτική νέας αναβάθμισης, όσο και το μεγαλύτερο του στόχου πρωτογενές αποτέλεσμα το 2023 που ενέκρινε η Κομισιόν δημιούργησαν σχεδόν από το πουθενά, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία, ένα θετικό κλίμα στην οικονομία. Τα δύο γεγονότα οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση μετά από καιρό στο χρηματιστήριο και σε νέα πτώση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Αν θέλουμε ωστόσο να είμαστε σωστοί, αχρείαστα ήταν τα υπερπλεονάσματα της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, αχρείαστα είναι και τα υπερπλεονάσματα επί Νέας Δημοκρατίας. Δεν ξέρω ποια ήταν τα μοντέλα του οικονομικού επιτελείου, αλλά η αστοχία είναι μεγάλη. Εναντι στόχου πλεονάσματος 0,7% του ΑΕΠ, το τελικό αποτέλεσμα προσέγγισε το 1,9%. Υπερδιπλάσιο δηλαδή. Ενδιάμεσα, στον προϋπολογισμό του 2024, πριν δηλαδή από μόλις τέσσερις μήνες, είχαν αναθεωρήσει τον στόχο στο 1,15%. Και πάλι πολύ μακριά από το τελικό αποτέλεσμα.
Στο οικονομικό επιτελείο πανηγύρισαν καθώς θεωρούν ότι το επιπλέον έσοδο προήλθε από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και της αύξησης του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων. Μακάρι να συνέβη. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι δεν μπορεί να μη συνέβαλαν οι «πληθωριστικοί φόροι». Τα αυξημένα δηλαδή έσοδα, επί των αυξημένων λόγω πληθωρισμού τιμών. Σίγουρα ο πληθωρισμός συνέβαλε στη μείωση κατά 10 ολόκληρες μονάδες του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ και για πρώτη φορά μειώθηκε, έστω και οριακά, κατά 100 εκατ. ευρώ, το χρέος σε απόλυτες τιμές.
Σε κάθε περίπτωση, βγήκαν περισσότεροι φόροι από την αγορά και μπήκαν στα κρατικά ταμεία, τα οποία εάν έμεναν στην ιδιωτική οικονομία, το πιθανότερο είναι να δημιουργούσαν προϋποθέσεις μεγαλύτερης ανάπτυξης. Σημειώστε ότι το αποτέλεσμα του 2023 έδειξε επιβράδυνση της ανάπτυξης στο 2%, έναντι στόχου 2,4%. Αρα δεν μας περίσσεψε ανάπτυξη για να πανηγυρίζουμε για τα μεγαλύτερα έσοδα. Και το ζητούμενο εδώ και καιρό στην οικονομία είναι ή όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάπτυξη.
Το τελικό αποτέλεσμα έχει πολλά θετικά. Προφανώς εξυπηρετεί την επιδίωξη του οικονομικού επιτελείου προκειμένου να πείσει την Κομισιόν για το ρεαλιστικό των στόχων του νέου τετραετούς διάρκειας μεσοπρόθεσμου προγράμματος, το οποίο θα έχει ως στόχο κατ’ έτος πρωτογενές πλεόνασμα 2,1%. Είναι βέβαιο ότι αφαιρεί την αμφιβολία για την επίτευξη των στόχων του 2024, που για τις περισσότερες χώρες έχει φουντώσει μετά τα αλλεπάλληλα διεθνή επεισόδια. Επιπλέον, αφήνει μια μικρή δυνατότητα να αβγατίσουν λίγο πριν από την κατάθεση του μεσοπρόθεσμου τα θετικά μέτρα του 2025, δηλαδή περισσότερες μειώσεις φόρων ή υψηλότερες δαπάνες. Πλέον υπάρχει και αυτή η δυνατότητα.
Το μεγαλύτερο ωστόσο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας. Ανθεκτικής μάλιστα σε σεισμούς, πλημμύρες, πολέμους, καθίζησης των οικονομιών της περιοχής μας. Το πληρώνουμε λίγο ακριβότερα, αλλά τουλάχιστον είμαστε ασφαλείς.
Latest News
Το «αγαπημένο» να μισούμε μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα
Το νέο μεσοπρόθεσμο που θα υποβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα προκαλέσει πάλι εντάσεις.
Προσδοκώντας την Ανάσταση σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο σκοτάδι
Το ουσιαστικό μήνυμα της Ανάστασης, είναι ότι η νίκη του Κακού δεν είναι ποτέ οριστική
Τελικά θέλουμε να είμαστε χώρα των «δεικτών» ή των πραγματικών επιτευγμάτων;
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε πώς θέλουμε το μέλλον της χώρας
H 9η Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης
Σαρανταπέντε χρόνια μετά την υπογραφή της εισόδου μας στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, ελάχιστοι γνωρίζουν την προϊστορία ενός μοναδικού εγχειρήματος…!
Το Πανεπιστήμιο είναι διαμαρτυρία
Η διαμαρτυρία είναι τμήμα της μορφωτικής λειτουργίας των πανεπιστημίων
Η Ευρώπη πότε θα συζητήσει για την Ευρώπη;
Η Ευρώπη αδυνατεί να κάνει μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της
Η τιμή της πατάτας
Πώς αντιμετωπίζεται και αυτή η ακρίβεια;
Το πιο σημαντικό κεφάλαιο
Παρασυρόμαστε από την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία των καθημερινών προβλημάτων
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία