Το παραγωγικό μοντέλο που δεν αλλάζει

Μια δεκαπενταετία μετά την κρίση και η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να στηρίζεται κατά βάση στην κατανάλωση και τις υπηρεσίες. Παρά τη διαχρονική συζήτηση για την ανάγκη αλλαγής παραγωγικού μοντέλου και την υλοποίηση παραγωγικών επενδύσεων, ο τομέας που φαίνεται να αναπτύσσεται κυρίως από πλευράς σύστασης επιχειρήσεων είναι αυτός των κατασκευών, κάτι που παρατηρούν πολλοί οικονομικοί αναλυτές. Παρά τα όσα υποσχέθηκε η κυβέρνηση της ΝΔ περί τεράστιων αλλαγών, δε φαίνεται υλοποιούνται στην πραγματική οικονομική ζωή του τόπου. Μέχρι στιγμής δεν έχει συμμετοχή σε μεγάλο ποσοστό στο ΑΕΠ  ούτε η μεταποίηση αλλά ούτε και η βιομηχανία. Τουλάχιστον όσο θα έπρεπε να είναι

Όπως φαίνεται, συνεχίζει να υπάρχει ένα μοντέλο με μη εμπορεύσιμα αγαθά, ενώ φαίνεται να μην έχουμε αρκετή δυναμική σε κλάδους όπως οι νέες τεχνολογίες, οι ψηφιακές υπηρεσίες και τα νέα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν υψηλή προστιθέμενη αξία.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πάει καλά και ο τουρισμός. Ο τουριστικός τομέας συνεισέφερε άμεσα το ποσό των 30,2 δισ. ευρώ ή 13% του ελληνικού ΑΕΠ πέρυσι και εάν συνυπολογιστεί η πολλαπλασιαστική επίδρασή του στην ελληνική οικονομία, η οποία κατά τις μελέτες που παρουσίασε ο ΙΝΣΕΤΕ κυμαίνεται μεταξύ 1,2 έως 1,65 ευρώ πρόσθετης οικονομικής δραστηριότητας για κάθε 1 ευρώ τουριστικής δραστηριότητας, τότε Το μέγεθος της συνεισφοράς ξεπερνά το 33%.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο τουριστικός τομέας έχει συμβολή στο 1/3 του ελληνικού ΑΕΠ.  Η αυξημένη συμμετοχή του τουριστικού τομέα στην διαμόρφωση του ΑΕΠ δεν είναι νέο φαινόμενο, αλλά υπάρχουν κίνδυνοι που απορρέουν από αυτό. Ιδίως αν αναλογιστεί κάποιος ότι το ένα από τα «δίδυμα ελλείμματα» της κρίσης του 2010 έχει εμφανιστεί ξανά κατά τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο παραμένει σε υψηλό επίπεδο, αναδεικνύοντας –μεταξύ άλλων- τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, τα οποία αποτυπώνονται και στα όσα έχουν αναφερθεί πιο πάνω.

Για αυτό και η συζήτηση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας φαντάζει να είναι πιο επίκαιρη και ουσιαστικά παρά ποτέ.