Σε… παράλληλο σύμπαν δείχνει να κινείται η ελληνική οικονομία. Την ώρα που η διεθνής αγορά βιώνει ένα πρωτοφανές βέρτιγκο από τις αμφιλεγόμενες επιλογές του Αμερικανού προέδρου με αιχμή την επιβολή δασμών σε εχθρούς και φίλους, η Ελλάδα όχι μόνο αντέχει στους κραδασμούς αλλά εξακολουθεί να αναπτύσσεται. Και μάλιστα με ρυθμούς σημαντικά υψηλότερους από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Θετικές προδιαγράφονται και οι προοπτικές για τα επόμενα δυο χρόνια. Κάτι που αναγνωρίζουν και οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες τους εξωτερικού. Μάλιστα, η UBS σε πρόσφατη έκθεσή της, επιβεβαιώνει την πορεία ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, λέγοντας πως η χώρα μας ξεχωρίζει στον ευρωπαϊκό χάρτη.
To «μαύρο πρόβατο» που έγινε… ταύρος
Οι αναλυτές της ελβετικής τράπεζας προβλέπουν αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ κατά 2,6% το 2025 και 2,3% το 2026. Επιδόσεις αρκετά υψηλότερες από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης αλλά και ισχυρών οικονομιών της Ευρωζώνης, όπως της Γερμανίας που θεωρείται και είναι η «ατμομηχανή» της Γηραιάς Ηπείρου.
Το άλλοτε «μαύρο πρόβατο» και η «ειδική περίπτωση» φαίνεται να παίρνει τη ρεβάνς.
Ταυτόχρονα, κερδίζει μερίδιο από την πίτα των διεθνών επενδυτών που αναζητούν ευκαιρίες να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους. Και αυτό γιατί θεωρούν ότι η ελληνική αγορά μπορεί να δώσει αποδόσεις, με σχετικά χαμηλό ρίσκο. «Μοιάζει με νησίδα σταθερότητας», όπως λένε οι deal makers.
Οι τράπεζες μαγνήτης επενδυτών
Η συμφωνία της Alpha Bank με την UniCredit ήρθε να πιστοποιήσει με τον πλέον ηχηρό τρόπο ότι η Ελλάδα -και ειδικότερα ο τραπεζικός κλάδος- έχει επιστρέψει στον παγκόσμιο επενδυτικό χάρτη.
Μια κίνηση που χαρακτηρίστηκε όχι και άδικα, ως ψήφο εμπιστοσύνης συνολικά στην ελληνική οικονομία. Πρόκειται άλλωστε για «τη μεγαλύτερη άμεση επένδυση από κορυφαία ευρωπαϊκή τράπεζα στον ελληνικό τραπεζικό τομέα εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες».
Η κρυφή… παγίδα
Το θετικό μομέντουμ αποτυπώνεται και στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα η διοίκηση της ΕΧΑΕ, η κεφαλαιοποίηση του ελληνικού χρηματιστηρίου έχει επιστρέψει στα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα και διαμορφώνεται πλέον στα 123,8 δισ. ευρώ, όσο ήταν το 2005, πριν από 20 χρόνια!
Ωστόσο, εδώ κρύβεται και μια μεγάλη «παγίδα». Και αυτή είναι ο κίνδυνος του εφησυχασμού. Να επαναπαυθείς στην επιτυχία και να… ατονίσει η μεταρρυθμιστική σου ορμή και η διάθεσή σου για αλλαγές. Δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει πως η χώρα μας επουλώνει ακόμη πληγές της υπερδεκαετους κρίσης.
Όταν θα έχουμε επανέλθει πλήρως τότε μπορούμε να… πανηγυρίσουμε. Μέχρι τότε πρέπει να κρατάμε τη μπάλα χαμηλά και να συνεχίσουμε τη δουλειά. Γιατί ακόμη απέχουμε τόσο σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας όσο και παραγωγικότητας. Οι μισθοί, παρά τις αυξήσεις των τελευταίων χρόνων υπολείπονται από τις προηγμένες οικονομίες της Ευρώπης.
Το εμπορικό έλλειμμα επίσης μαρτυρά μια σκληρή αλήθεια: Πώς έχουμε δρόμο να διανύσουμε έως ότου χτίσουμε μια πραγματικά ισχυρή οικονομία…
