Έρχεται η εποχή του πολέμου με drones τεχνητής νοημοσύνης

Project Syndicate

Η επίθεση της Ουκρανίας την 1η Ιουνίου σε αεροπορικές βάσεις σε όλη τη Ρωσία έχει ήδη εγκαινιάσει μια νέα συμβατική σοφία: τα ακριβά, με ανθρώπινο πλήρωμα όπλα (τανκς, αεροπλάνα, πλοία) που εδώ και καιρό καθορίζουν τους «προηγμένους» στρατούς του κόσμου έχουν καταστεί παρωχημένα από τα φθηνά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Αλλά αυτή η άποψη είναι ελλιπής και ίσως επικίνδυνα παραπλανητική. Ο σημερινός πόλεμος με μη επανδρωμένα αεροσκάφη προσφέρει σοβαρά μαθήματα που ξεπερνούν κατά πολύ την ευπάθεια των ακριβών παλαιών όπλων και η επικείμενη ενσωμάτωση της Τεχνητής Νοημοσύνης στον πόλεμο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα κάνει την τρέχουσα κατάσταση να φαίνεται πραγματικά γραφική.

Σκεφτείτε τα μαθήματα του πολέμου στην Ουκρανία μέχρι στιγμής. Πρώτον, ο αντίκτυπος των drones υπερβαίνει κατά πολύ τα παραδοσιακά όπλα. Τα drones έχουν πράγματι καταστήσει τα άρματα μάχης και τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού εξαιρετικά ευάλωτα, επομένως οι ρωσικές χερσαίες επιθέσεις χρησιμοποιούν πλέον συχνά πεζούς στρατιώτες, μοτοσικλέτες ή οχήματα παντός εδάφους. Αλλά αυτό δεν έχει βοηθήσει, επειδή τα drones είναι τρομακτικά αποτελεσματικά και εναντίον ανθρώπων. Ο αριθμός των θυμάτων είναι τόσο μεγάλος όσο ήταν πάντα, αλλά τώρα, τα drones προκαλούν πάνω από το 70% των θυμάτων και από τις δύο πλευρές .

Τα drones είναι επίσης αποτελεσματικά εναντίον σχεδόν όλων των άλλων. Η Ουκρανία έχει χρησιμοποιήσει drones για να καταστρέψει ρωσικούς στόχους τόσο ποικίλους όσο εργοστάσια όπλων , κινούμενα τρένα, αποθήκες πυρομαχικών , διυλιστήρια πετρελαίου , πλοία και λιμάνια. Θα μπορούσε να είναι και χειρότερα. Στην πραγματικότητα, η Ουκρανία έχει δείξει μεγάλη αυτοσυγκράτηση, δεδομένης της βάρβαρης συμπεριφοράς της Ρωσίας. Τερματικοί σταθμοί αεροδρομίων, σιδηροδρομικοί σταθμοί σε ώρες αιχμής, αθλητικά και συναυλιακά στάδια, φαρμακευτικά εργοστάσια, νοσοκομεία, σχολεία, γηροκομεία – όλα είναι εξίσου ευάλωτα.

Δύο επιπλέον σοβαρά μαθήματα από την Ουκρανία αφορούν το πώς ο πόλεμος με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξαρτάται από τη βιομηχανική της βάση. Πρώτον, η ταχύτητα και η ανταπόκριση είναι κρίσιμες. Η τεχνολογία, τα όπλα και οι τακτικές των μη επανδρωμένων αεροσκαφών εξελίσσονται πλέον με εκτυφλωτικό ρυθμό. Ένα νέο μη επανδρωμένο αεροσκάφος θα είναι χρήσιμο μόνο για 2-6 μήνες. Η άλλη πλευρά αναπτύσσει αντίμετρα, απαιτώντας την ανάπτυξη νέων προϊόντων, έναντι των οποίων αναπτύσσονται νέα αντίμετρα, και ούτω καθεξής.

Αρχικά, τα drones που χρησιμοποιούνταν στην Ουκρανία ήταν ακατέργαστα όπλα, ελεγχόμενα με ραδιοκύματα από έναν πιλότο που έπρεπε να βρίσκεται κοντά. Καθώς τα drones γίνονταν πιο εξελιγμένα και θανατηφόρα, χρησιμοποιήθηκε παρεμβολή για να μπλοκάρουν τα ραδιοσήματα τους, κάτι που οδήγησε σε αλλαγές συχνότητας και στη συνέχεια σε μεταπήδηση συχνότητας, η οποία στη συνέχεια αντιμετωπίστηκε με παρεμβολείς πολλαπλών συχνοτήτων, οι οποίοι στη συνέχεια δημιούργησαν drones που επιτίθενται σε εξοπλισμό παρεμβολής. Στη συνέχεια, η Ρωσία ανέπτυξε drones που ελέγχονται μέσω καλωδίου οπτικών ινών – απρόσβλητα από παρεμβολές. Η Ουκρανία προσπαθεί να εντοπίσει το καλώδιο στην πηγή του και να σκοτώσει τους πιλότους (με drones). Τώρα, η Ουκρανία έχει και drones οπτικών ινών.

Η καθοδήγηση είναι ολοένα και πιο εξελιγμένη, έτσι ώστε τα drones να μπορούν να αποφεύγουν τα ραντάρ πετώντας πολύ χαμηλά ή χρησιμοποιώντας τεχνολογία stealth. Ωστόσο, τα συστήματα ανίχνευσης και παρακολούθησης drones έχουν επίσης εξελιχθεί, χρησιμοποιώντας δίκτυα κινητών τηλεφώνων και μικροφώνων συνδεδεμένων με λογισμικό ανάλυσης ήχου, καθώς και Lidar, ραντάρ και κάμερες.

Σε αυτό το άγριο περιβάλλον, το να μείνει κανείς πίσω έστω και έναν μήνα είναι μοιραίο. Οι συνήθεις διαδικασίες της αμυντικής βιομηχανίας είναι εντελώς ανεπαρκείς και τα περισσότερα αμερικανικά drones και κατασκευαστές drones έχουν αποδειχθεί απελπιστικά αργά, ακριβά και άχρηστα. Σε απάντηση, ωστόσο, η βιομηχανία drones και ο στρατός της Ουκρανίας ανέπτυξαν ένα επαναστατικό μοντέλο έρευνας και ανάπτυξης, παραγωγής και ανάπτυξης όπλων, βασισμένο στην άμεση, συνεχή επικοινωνία μεταξύ μονάδων πρώτης γραμμής και παραγωγών drones. Η στρατιωτική διοίκηση της Ουκρανίας και το Υπουργείο Ψηφιακού Μετασχηματισμού έχουν αναπτύξει ακόμη και ένα σύστημα βασισμένο σε πόντους που δημοσιεύει συνεχώς ενημερωμένες κατατάξεις της απόδοσης των στρατιωτικών μονάδων με βάση επαληθευμένες απώλειες από drones.

Εδώ, η Ουκρανία επωφελήθηκε από ένα ισχυρό οικοσύστημα νεοσύστατων επιχειρήσεων, το οποίο υποστηρίζει μια βιομηχανία όπλων (με εκατοντάδες εταιρείες) ικανή να σχεδιάσει, να παράγει και να θέσει σε λειτουργία ένα νέο όπλο μέσα σε λίγες εβδομάδες. Φέτος, η Ουκρανία θα παράγει περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια drones, τα περισσότερα από τα οποία είναι μοντέλα που δεν υπήρχαν ούτε πριν από ένα χρόνο. Δυστυχώς, η Ρωσία έχει επίσης προσαρμοστεί , βασιζόμενη σε μεγάλο βαθμό σε ιδιωτικές νεοσύστατες επιχειρήσεις.

Ο πόλεμος με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία παρέχει ένα ακόμη μάθημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη: την ανάγκη αντιμετώπισης της κινεζικής κυριαρχίας στην παγκόσμια βιομηχανία μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Η Ουκρανία ανέπτυξε τη δική της βιομηχανία drones επειδή οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν είχαν σχεδόν καμία δική τους, πόσο μάλλον μια με την απαιτούμενη ταχύτητα και ευελιξία, και επειδή η Κίνα σταδιακά περιόρισε τις προμήθειες προς την Ουκρανία υπέρ της Ρωσίας. Περίπου το 80% των ηλεκτρονικών που χρησιμοποιούνται στα ρωσικά drones προέρχονται από την Κίνα . Ενώ η Ουκρανία αρχικά εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα, έχει μειώσει την εξάρτησή της ίσως σε 20%, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας επιτεύχθηκε κρυφά.

Ωστόσο, η έρευνα, ανάπτυξη και οι προμήθειες στον τομέα της άμυνας στις ΗΠΑ και την Ευρώπη παραμένουν αργές και μη ανταγωνιστικές, γεγονός που παραλύει την ικανότητά τους να αμύνονται ενάντια στα drones, καθώς και την ικανότητά τους να τα χρησιμοποιούν. Αν και λίγοι το συνειδητοποιούν, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ χρειάζονται τώρα απεγνωσμένα την Ουκρανία για την τεχνογνωσία της στα drones. Η Ουκρανία είναι πλέον η μόνη χώρα που θα μπορούσε ενδεχομένως να φτάσει την κινεζική ή/και ρωσική τεχνολογία και τον χρόνο αντίδρασης σε έναν πόλεμο. Χωρίς την Ουκρανία, και χωρίς να εκσυγχρονίσουν τις δικές τους δυνάμεις, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ θα υπέστησαν τρομερές απώλειες σε έναν πόλεμο με τη Ρωσία ή την Κίνα – και μπορεί ακόμη και να χάσουν.

Επιπλέον, η Τεχνητή Νοημοσύνη θα αλλάξει τα πάντα. Η επιχείρηση της Ουκρανίας την 1η Ιουνίου χρησιμοποίησε 117 drones, το καθένα ελεγχόμενο από έναν έμπειρο χειριστή, και οι αναφορές υποδηλώνουν ότι περίπου τα μισά ηττήθηκαν από τις ρωσικές άμυνες – κυρίως μέσω παρεμβολών – επειδή τα drones έπρεπε να βρίσκονται σε ραδιοεπικοινωνία με τους ελεγκτές τους. Αν ήταν αυτόνομα, θα μπορούσαν να είχαν φτάσει τα χίλια. Και με την Τεχνητή Νοημοσύνη, δεν υπάρχει ανάγκη για επικοινωνία πιλότων, και επομένως δεν υπάρχει αποτελεσματική παρεμβολή, αυξάνοντας σημαντικά την εμβέλεια και τη θνησιμότητα των drones. Σε πέντε χρόνια από τώρα, θα είναι τρομακτικά εύκολο να εξαπολυθούν προληπτικά χτυπήματα σε συμβατικούς στόχους.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη αυξάνει επίσης τη θνησιμότητα και την ακρίβεια των drones που χρησιμοποιούνται εναντίον ανθρώπων. Κινέζοι ερευνητές έχουν ήδη δείξει ότι σμήνη drones κινούνται μέσα σε ένα δάσος και στη συνέχεια ανασχηματίζονται σε σμήνος αφού περάσουν από αυτό. Αυτό δεν αφορά μόνο τον πόλεμο. Λειτουργεί και για τρομοκρατικές επιθέσεις.

Είναι αλήθεια ότι η απαιτούμενη λειτουργικότητα της Τεχνητής Νοημοσύνης απαιτεί πολύ περισσότερη υπολογιστική ισχύ και μνήμη από ό,τι μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα μικρό drone. Ούτε είναι φθηνό. Τα τσιπ της Nvidia, για παράδειγμα, κοστίζουν έως και 50.000 δολάρια το καθένα, επομένως ακόμη και ένας ισχυρός επεξεργαστής Τεχνητής Νοημοσύνης θα καθιστούσε τα περισσότερα drones απαγορευτικά ακριβά.

Αλλά αυτό αλλάζει γρήγορα, με γνώμονα τον στόχο της ενσωμάτωσης σοβαρών δυνατοτήτων Τεχνητής Νοημοσύνης σε κάθε τηλέφωνο . Όταν συμβεί αυτό, οι ίδιες αυτές δυνατότητες θα είναι διαθέσιμες σε κάθε όπλο drone. Και με τη μόνη, ζωτικής σημασίας εξαίρεση των επεξεργαστών Τεχνητής Νοημοσύνης, ολόκληρη η αλυσίδα εφοδιασμού τόσο για τα τηλέφωνα όσο και για τα όπλα drone κυριαρχείται από την Κίνα.

Ο Στιούαρτ Ράσελ, ειδικός στην Τεχνητή Νοημοσύνη στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, υποστηρίζει εδώ και καιρό μια συνθήκη ελέγχου των όπλων για την αποτροπή της εξάπλωσης μικρών, μαζικής παραγωγής, ελεγχόμενων από την Τεχνητή Νοημοσύνη όπλων από μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Μάλιστα, χρηματοδότησε την παραγωγή μιας ταινίας μικρού μήκους, με τίτλο «Slaughterbots» , η οποία δραματοποιεί τους κινδύνους που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε λάθος χέρια. Σε ένα δείπνο πριν από χρόνια, μου είπε ότι σύντομα θα ήταν εύκολο να στοχεύσουμε άτομα χρησιμοποιώντας αναγνώριση προσώπου ή, ας πούμε, όλους όσους φορούν σταυρό, εβραϊκό γιάρμουλκε (κιπά) ή οποιοδήποτε άλλο θρησκευτικό ή πολιτικό σύμβολο.

Δεδομένου ότι οποιαδήποτε ουσιαστική συνθήκη είναι απίθανη στο τρέχον γεωπολιτικό περιβάλλον, πρέπει να προετοιμαστούμε για έναν κόσμο που πιθανότατα θα περιέχει τέτοια όπλα. Αλλά το δυτικό αμυντικό κατεστημένο μοιάζει όλο και περισσότερο με την τυπική «κληρονομημένη» εταιρεία που έχει αιφνιδιαστεί από την τεχνολογική αναστάτωση. Στις αγορές, η κληρονομημένη αντίσταση μπορεί να είναι δαπανηρή, αλλά το κόστος είναι καθαρά χρηματικό. Στον πόλεμο, μπορεί και θα είναι θανατηφόρο.

Ο Charles Ferguson, Αρχισυντάκτης Τεχνητής Νοημοσύνης στο Project Syndicate , είναι επενδυτής τεχνολογίας, αναλυτής πολιτικής και σκηνοθέτης πολλών ντοκιμαντέρ