Reuters Breakingviews
Η αισιοδοξία που σαρώνει τις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές μετά τα νέα για τις αναδυόμενες και αναμενόμενες εμπορικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ είναι αναμφισβήτητη και κατανοητή. Αλλά είναι επίσης και αινιγματική.
Ο S&P 500, ο βρετανικός FTSE 100 και ο δείκτης MSCI All Country έφτασαν σε νέα υψηλά αυτή την εβδομάδα, και άλλοι παγκόσμιοι δείκτες αναφοράς δεν απέχουν πολύ. Οι αναλυτές της Goldman Sachs και άλλων μεγάλων τραπεζών αύξησαν πρόσφατα τις προβλέψεις τους για τον S&P 500 στο τέλος του έτους έως και 10%.
Ο καταλύτης είναι σαφής: οι βασικοί δασμοί στα εισαγόμενα προϊόντα στις ΗΠΑ θα είναι πολύ χαμηλότεροι από τους δασμούς που είχε απειλήσει προηγουμένως ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτή την εβδομάδα αποκαλύφθηκε ότι ο δασμός στα ιαπωνικά προϊόντα θα είναι 15%, όχι 25%, και οι ενδείξεις είναι ότι μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα οδηγήσει επίσης στο 15%.
Αυτό είναι το μισό ποσοστό που είχε απειλήσει να επιβάλει ο Τραμπ.
Ξαφνικά, η εικόνα δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο ζοφερή όσο φαινόταν πριν από μερικούς μήνες. Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι ο τελικός συνολικός δασμολογικός συντελεστής των ΗΠΑ θα διαμορφωθεί γύρω στο 15-20% μόλις επιτευχθούν συμφωνίες με τις Βρυξέλλες και το Πεκίνο, ένα επίπεδο στο οποίο οι αγορές στοιχηματίζουν ότι δεν θα οδηγήσει την οικονομία σε ύφεση.
Αυτό υποδηλώνει ότι η φαινομενικά χαοτική στρατηγική του Τραμπ – απειλή με αμοιβαία εξασφαλισμένη οικονομική καταστροφή, εξασφάλιση παραχωρήσεων και στη συνέχεια υποχώρηση για τον περιορισμό της ζημίας στην αγορά – έχει αποτέλεσμα. Αλλά θα αποδώσει τελικά;
Κάποιος πρέπει να πληρώσει
Παρά την ευφορία της αγοράς, το γεγονός παραμένει ότι στις 31 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, ο μέσος συνολικός δασμός των ΗΠΑ στα εισαγόμενα προϊόντα ήταν περίπου 2,5%. Έτσι, ακόμη και αν αυτό καταλήξει στο αναμενόμενο εύρος 15-20%, θα εξακολουθεί να είναι τουλάχιστον έξι φορές υψηλότερος από ό,τι ήταν πριν από λίγους μήνες και άνετα ο υψηλότερος από τη δεκαετία του 1930.
Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, εκτιμά ότι τα έσοδα από τους δασμούς φέτος θα μπορούσαν να φτάσουν τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με περίπου 1% του ΑΕΠ. Αν υπολογίσουμε τις εισαγωγές αγαθών του περασμένου έτους, ύψους 3,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, στο επόμενο έτος, ένας δασμός 15% θα μπορούσε να αποφέρει σχεδόν 500 δισεκατομμύρια δολάρια, ή λίγο πάνω από 1,5% του ΑΕΠ.
Ποιος, λοιπόν, θα πληρώσει αυτόν τον λογαριασμό; Είναι ο Αμερικανός καταναλωτής, οι εισαγωγείς ή οι εξαγωγείς από το εξωτερικό; Ή ένα μείγμα και των τριών; Το πιθανότερο είναι ότι θα μοιραστεί κυρίως μεταξύ των Αμερικανών καταναλωτών και εταιρειών, πιέζοντας τις δαπάνες των νοικοκυριών και τα εταιρικά κέρδη. Σε κάθε περίπτωση, είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς αυτό δεν θα ήταν επιζήμιο για την ανάπτυξη.
Μπορεί να μην το γνωρίζουμε για κάποιο χρονικό διάστημα, καθώς θα χρειαστούν μήνες για να φτάσουν τα επηρεαζόμενα προϊόντα στα ράφια των ΗΠΑ και να εισπραχθούν τα έσοδα από τους δασμούς.
«Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας προτού μπορέσουμε να πούμε πραγματικά ότι η αμερικανική οικονομία αισθάνεται πλήρως τις επιπτώσεις των δασμολογικών πολιτικών που ανακοινώνονται», δήλωσε την Τετάρτη στο CNBC ο Μπομπ Έλιοτ, πρώην στέλεχος της Bridgewater και ιδρυτής της Unlimited.
Αλλά εν τω μεταξύ, οι επενδυτές μετοχών φαίνεται να αγνοούν όλα αυτά.
Η βραχυπρόθεσμη δυναμική της αγοράς είναι σαφής. Ο S&P 500 έκλεισε πάνω από τον κινητό μέσο όρο των 200 ημερών για 62 συνεχόμενες ημέρες, το μεγαλύτερο σερί από το 1997, σύμφωνα με τον Ryan Detrick της Carson Group. Και η τρέλα των «meme stocks» επέστρεψε επίσης, ένα ακόμη σημάδι ότι η όρεξη για ρίσκο μπορεί να αποσυνδέεται από τα θεμελιώδη μεγέθη.
Πράγματι, οι αγορές έχουν προβλεφθεί για κάτι που πλησιάζει την τελειότητα. Η εκτιμώμενη αύξηση των κερδών του S&P 500 για το επόμενο έτος είναι 14%, σύμφωνα με το LSEG I/B/E/S, ελάχιστα μεταβλήθηκε από το 14,5% την 1η Απριλίου, λίγο πριν από την επιβολή δασμών από τον Τραμπ για την «Ημέρα της Απελευθέρωσης». Ακόμη και η εκτίμηση για το 2025, περίπου 9%, δεν είναι πολύ χαμηλότερη από το 10,5% την 1η Απριλίου.
Μια δημοσκόπηση του Reuters στα τέλη του περασμένου έτους έδειξε μια εκτίμηση συναίνεσης για το τέλος του έτους 2025 για τον S&P 500 στις 6.500. Ο δείκτης έχει σχεδόν ήδη φτάσει εκεί και διαπραγματεύεται περίπου στο ίδιο πολλαπλασιαστή όπως ήταν στις 31 Δεκεμβρίου, έναν λόγο τιμής προς κέρδη 12 μηνών στο 22.
Μπορούν αυτές οι υψηλές προσδοκίες να υποστηριχθούν από μια οικονομία της οποίας ο ρυθμός ανάπτυξης το επόμενο έτος αναμένεται να είναι 2% ή λιγότερο; Πιθανώς. Αλλά θα αποτελέσει πρόκληση για τις περισσότερες εταιρείες, με εξαίρεση τους τεχνολογικούς γίγαντες «Magnificent 7», των οποίων το μέγεθος θα μπορούσε να τους προστατεύσει καλύτερα από δασμούς ή επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Τελικά, όλα αυτά αποτελούν ένα τεράστιο πείραμα που αντιπαραβάλλει την προστατευτική εμπορική πολιτική και τους δασμούς της εποχής της Μεγάλης Ύφεσης με την οικονομική ορθοδοξία των τελευταίων 40 ετών. Και είναι ένα ακόμη παράδειγμα της ικανότητας των επενδυτών μετοχών να βρίσκουν τη θετική πλευρά σχεδόν σε οτιδήποτε.
Όπως λέει ο Brian Jacobsen, επικεφαλής οικονομολόγος της Annex Wealth Management: «Το “θα μπορούσε να ήταν χειρότερα” δεν αποτελεί καλή βάση για μια ανάκαμψη της αγοράς».
