Άλλη μία ΔΕΘ – ειλικρινά είναι δύσκολο να υπολογίσουμε πόσες – πλησιάζει με κύριο αίτημα των μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων τα μέτρα στήριξης απέναντι στο ενεργειακό κόστος.
Και στην 89η ΔΕΘ, λοιπόν, αν ξεφυλλίσει κανείς τα υπομνήματα των φορέων εκπροσώπησης των βιομηχανιών και των επιχειρήσεων θα διαπιστώσει ότι το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνουν είναι υψηλό και πλέον αντιμετωπίζουν ζήτημα επιβίωσης.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις χάνουν σε ανταγωνιστικότητα έναντι των ξένων στον στίβο των διεθνών αγορών, ενώ φυσικά το πρόβλημα δεν έχει μόνο εθνικά χαρακτηριστικά αλλά ευρωπαϊκά. Οι βιομηχανίες και οι παραγωγικές εταιρείες της Γηραιάς Ηπείρου μετρούν μεγάλες απώλειες μεριδίων από τις εξαγωγές τους, ενώ τα λουκέτα δεν είναι λίγα.
Τα κράτη – μέλη το ένα μετά το άλλο λαμβάνουν μέτρα στήριξης για την αντιμετώπιση του ενεργειακού κόστους των επιχειρήσεων τους. Και στην Ελλάδα οι βιομήχανοι φροντίζουν να το θυμίζουν, το υπογραμμίζουν και να το τονίζουν με οποιοδήποτε τρόπο στην κυβέρνηση.
Το κόστος ενέργειας των επιχειρήσεων διογκώθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία με τις τιμές στην ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο να χτυπούν «κόκκινο» και από τα επίπεδα εκείνα ναι μεν έχουν υποχωρήσει αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν επιστρέψει στα προ ενεργειακής κρίσης όρια.
Η Ιταλία έκανε το βήμα με ένα μοντέλο, όπως θα διαβάσατε και στον ΟΤ, ενεργειακού δανεισμού των ενεργοβόρων επιχειρήσεων της χώρας.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι ανάγκη να ανακαλύψει τον τροχό της άμαξας… για τις βιομηχανίες και βιοτεχνίες της χώρας μας. Μπορεί να υιοθετήσει το ιταλικό μοντέλο και να στηρίξει τις εγχώριες επιχειρήσεις. Το κόστος που πιθανόν να επωμιστεί για τη στήριξη των τιμών της βιομηχανίας θα της επιστραφεί και μάλιστα με τις εταιρείες να αναλαμβάνουν την υποχρέωση και επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια.
Πολιτική βούληση χρειάζεται…
