Για τα θετικά σημεία αλλά κυρίως τις παγίδες του εξωδικαστικού μηχανισμού μίλησε ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος και CEO Plan Ahead Consulting, Γιώργος Τσακίρης, στο ΟΤ FORUM που πραγματοποιείται και φέτος στο πλαίσιο της 89ης ΔΕΘ.
Συζητώντας με τους δημοσιογράφους του ΟΤ, Χρήστο Κολώνα και Αθανασία Ακρίβου, ο κ. Τσακίρης επισήμανε πως η δήλωση που έκανε την περασμένη Κυριακή, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Κωστής Χατζηδάκης, δεν ήταν σωστή. «Θα διαφωνήσω με τον κ. Χατζηδάκη, γιατί δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα όπως τα είπε, δηλαδή τέλος οι ρυθμίσεις χρών με τον τρόπο που ξέραμε μέχρι σήμερα και όποιος θέλει να ρυθμίσεις να μπει στον εξωδικαστικό. Ως υπουργός Οικονομικών στο παρελθόν, θα έπρεπε να είναι και πιο προσεκτικός».
Εξωδικαστικός μηχανισμός
Όπως τόνισε ο κ. Τσακίρης, «πρέπει να γνωρίζουμε πως ό,τι ισχύει για το σύνολο δεν σημαίνει ότι ισχύει για το άτομο και το αντίθετο. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ενημερωθεί πλήρως ο πολίτης που θέλει να ενταχθεί στον Εξωδικαστικό ότι υπάρχουν παγίδες. Ενδεικτικά, εάν έχει πιστοληπτική ικανότητα τη χάνει γιατί αποκτά σήμανση “Τειρεσία”. Υπάρχουν σήμερα ενήμερες επιχειρήσεις στα τραπεζικά τους δάνεια, αλλά αναγκάζονται να μπουν στον Εξωδικαστικό για να πληρώσουν την εφορία ή τον ΕΦΚΑ σε 120 ή 240 δόσεις. Υποβάλαμε σχετικό ερώτημα, για να λάβουμε την παράλογη απάντηση από τις τράπεζες που το επιβεβαιώνει: μαζί με τον ΕΚΦΑ ή την εφορία, ο κάθε αιτών είναι υποχρεωμένος να πληρώνω και τα χρέη του από τράπεζες ανεξάρτητα από το εάν είναι ενήμερα».
Η εξέλιξη αυτή φυσικά δημιουγεί κι άλλο πρόβλημα, καθώς «σύμφωνα και με τις τράπεζες, εάν ενταχθεί τελικά, θα πρέπει να σταματήσει η χορήγηση μπλοκ επιταγών ανάμεσα σε άλλα», πρόσθεσε ο κ. Τσακίρης, σημειώνοντας πως «ο Εξωδικαστικός μπορεί να ισχύει για όλους – δεν ταιριάζει όμως σε όλους».
Τα φυσικά πρόσωπα
«Πρόκειται για ένα χρήσιμο εργαλείο, καθώς δίνει τη δυνατότητα όντως για ρύθμιση. Εάν όμως κάποιος δεν μπορεί να υποστηρίξει και την πληρωμή της κάθε δόσης, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν χρωστάει μόνο στο δημόσιο αλλά όχι στις τράπεζες, μπορεί να ενταχθεί αλλά αν θέλει να χρηματοδοτηθεί για την αγορά ενός καινήτου ή τη χρηματοδότησή του, θα έχει σήμανση ότι είναι μη βιώσιμος μέχρι να εξοφληθεί η ρύθμιση», εξήγησε οκ. Τσακίρης.
Ο μέσος όρος διαγραφής χρεών στο Δημόσιο είναι 30% με την ένταξη στον εξωδικαστικό, τόνισε ο κ. Τσακίρης, ενώ στις τράπεζες αγγίζει το 35-40%.
«Το πρόβλημα είναι πως ο συγκεκριμένος μηχανισμός μπορεί να βοηθήσει, εφόσον γίνει μια εξατομικευμένη πρόγνωση του προφίλ του: αν μπορεί να γίνει κούρεμα, αν μπορούν να πληρωθούν οι δόσεις. Δυστυχώς οι περισσότερες αιτήσεις γίνονται με ελαφρότητα, δηλαδή τις καταθέτουν, χωρίς να ξέρουν τι θα γίνει. Εμείς όμως προβλέπουμε ότι ο τάδε άνθρωπος μετά από 12 και 16 μήνες με βάση τα οικονομικά του ίσως να δημιουργήσει νέες ρυθμίσεις που θα φτάσει να δίνει παραπάνω από ό,τι έχει φανταστεί, με αποτέλεσμα να μην μπορεί τελικά να πληρώνει. Και αν δεν μπορεί, το ποσό δεν ξαναρυθμίζεται. Όποιος ρυθμίζει στον εξωδικαστικό και χάσει τη ρύθμιση, δεν επανέρχεται παρά μόνο 12 μήνες μετά». σημείωσε ο κ. Τσακίρης.
«Μάλιστα, από μια πρόταση της κυβέρνησης της Δανίας δημιουργείται πλατφόρμα για ΜμΕ συμβούλους έγκαιρης ειδοποίησης: θα μπαίνει ο πολίτης όπως στο gov με τους κωδικούς του και βάζοντας τα δεδομένα του, θα γίνεται με βάση έναν αλγόριθμο μια πρόβλεψη βιωσιμότητας. Είναι ένα βήμα προαξιολόγησης και είναι θετικό ότι θα θεσμοθετήσει το κράτος», πρόσθεσε.
Επιχειρηματικά πλάνα
Κίνηση στην αγορά υπάρχει, επιχειρήσεις ανοίγουν αλλά υπάρχει ένα θεμελιώδες πρόβλημα, όπως εξήγησε ο κ. Τσακίρης. «Ο χρηματοοικονομικός αναλφαβητισμός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Βλέπουμε πως κλείνουν σύντομα οι επιχειρήσεις γιατί δεν υπάρχει πλάνο για το τι προστιθέμενη αξία θα δημιουργήσει το συγκεκριμένο εγχείρημα. Δεν βλέπουμε δηλαδή πώς θα πάει στο επόμενο επίπεδο. Αντιθέτως χρησιμοποιεί τα χρήματα για να βγει ξανά στην αγορά εργασίας αλλά δεν επιβιώνει σε βάθος χρόνου».
Όπως ανέφερε ο κ. Τσακίρης, «η γνώμη μας είναι μέσα από τα 9 γραφεία σε όλη την Ελλάδα ως προς τις βασικές έννοιες και ερωτήσεις προς τους επιχειρηματίες, είναι ότι δυστυχώς δεν έχουν τα εργαλεία και τη γνώση. Οι επιχειρήσεις χωρίς πλάνο δείχνουν πως δεν έχουν πυξίδα, πατάνε σε τυχαίες αποφάσεις, χωρίς στρατηγική. Οπότε και το ερώτημα που προκύπτει είναι ένα: θέλει ο Έλληνας να κάνει επιχειρείν που έχει μέλλον;»
