Η Gen Z γενιά χαρακτηρίζεται από την τάση να γυρίζει την πλάτη στις παραδοσιακές δομές εργασίας και στις ξεπερασμένες πρακτικές και να εστιάζει στην επιθυμία για οικονομική ανεξαρτησία και προσωπική ανάπτυξη.
Οι επιθυμίες και η γενικότερη στάση ζωής όσων έχουν γεννηθεί μεταξύ 1997 – 2012 έχουν βρεθεί στο επίκεντρο πλήθους μελετών τα τελευταία χρόνια, οι οποίες επιχειρούν να αποκρυπτογραφήσουν το DNA του επόμενου παραγωγικού δυναμικού και φυσικά καταναλωτικού κοινού.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της πρόσφατης έρευνας της ΕΥ, σε συνεργασία με τη Young China Group LLC, ως βασικές προτεραιότητες και ορόσημα για τη Gen Z ξεχωρίζουν η επιθυμία για οικονομική ανεξαρτησία (87%), η συνέπεια με τα «θέλω» και τις αξίες τους (84%) και η δημιουργία σχέσεων (60%).
To φαινόμενο της «συχνής αλλαγής εργασίας» (job-hopping) θεωρείται πλέον φυσιολογικό, με σχεδόν έξι στους δέκα να εκτιμούν ότι θα εργαστούν σε έως και πέντε εργοδότες κατά τη διάρκεια της καριέρας τους.
Σύμφωνα με έρευνα της Randstad, η μέση διάρκεια παραμονής ενός εκπροσώπου της Gen Z στην πρώτη πενταετία της καριέρας του είναι μόλις 1,1 χρόνια. Και αυτό όχι επειδή δεν ενδιαφέρονται για την καριέρα τους. Το αντίθετο. «Ενώ οι εργοδότες μπορεί να το εκλαμβάνουν ως έλλειψη αφοσίωσης, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι πρόκειται για αντίδραση σε ανεκπλήρωτες προσδοκίες και μια έντονη διάθεση για εξέλιξη», αναφέρουν οι ερευνητές.
Gen Z: Απαραίτητη προϋπόθεση οι τίτλοι σπουδών
Ανάμεσα στους εκπροσώπους της Gen Z υπάρχει έντονη η τάση απόκτησης όσο το δυνατόν περισσοτέρων τίτλων σπουδών, καθώς «οι νέοι πιστεύουν ότι κατά αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν την είσοδο στον επαγγελματικό στίβο με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις», λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Μαρία Καραμεσίνη, καθηγήτρια Οικονομικών της Εργασίας και της Κοινωνικής Πολιτικής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου.
Η ίδια διευκρινίζει ότι έντονο ενδιαφέρον για μεταπτυχιακά υπήρχε εκ μέρους των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από τη δεκαετία του 2010 και νωρίτερα, αλλά η διαφορά σήμερα είναι ότι «το μεταπτυχιακό θεωρείται από τους νέους απαραίτητη προϋπόθεση για το κάτι παραπάνω». Κατά συνέπεια, θα σημειώσει, αυτός είναι και ένας από τους λόγους που παρατηρείται το φαινόμενο του job-hopping, καθώς βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση εργασίας που να ανταποκρίνεται στα προσόντα τους και να εξασφαλίζει καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας.
Εργασία στο αντικείμενό τους
Έτσι παρουσιάζεται το οξύμωρο, όπως θα τονίσει η κ. Καραμεσίνη, να είμαστε σε μια εποχή που ναι μεν υπάρχει προσφορά θέσεων εργασίας αλλά ταυτόχρονα έλλειψη προσφοράς «ποιοτικών» θέσεων εργασίας, καθώς οι εργασιακές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί τόσο με την κρίση του 2008 και τα μνημόνια όσο και με τις νομοθετικές παρεμβάσεις της τελευταίας εξαετίας.
Ωστόσο, οι νέοι θέλουν να είναι σε ευθεία σύνδεση με το αντικείμενό τους αλλά και η όποια θέση να παρέχει προοπτικές εξέλιξης και να είναι αντάξια των προσδοκιών τους. Επίσης ακόμα ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο συνδυασμός των σπουδών με την εργασία.
«Οι νέοι δουλεύουν ενόσω σπουδάζουν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στο παρελθόν. Για την οικονομική τους ανεξαρτησία αλλά κυρίως για να μην επιβαρύνουν την οικογένειά τους. «Οι γονείς που βιώνουν σήμερα δύσκολες οικονομικές συνθήκες, ακρίβεια, υψηλά ενοίκια κτλ. με χαμηλούς μισθούς, μέχρι ένα σημείο μπορούν να υποστηρίξουν τα παιδιά τους οικονομικά όσο σπουδάζουν. Και οι νέοι από την άλλη, θεωρούν ότι είναι υποχρέωσή τους να δουλεύουν για να μην επιβαρύνουν τους δικούς τους. Αν δεν έχουν μια κανονική δουλειά σε ετήσια βάση, δεν νοείται να μην πάνε σεζόν στον τουρισμό», αναφέρει η Μαρία Καραμεσίνη.
Προσδοκίες
Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ οι νέοι ενήλικες εμφανίζουν μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αντιλήψεις τους για τα παραδοσιακά ορόσημα της ζωής και τον ορισμό της επιτυχίας. Η ψυχική και σωματική υγεία (51%) αποτελούν για πολλούς τον βασικό δείκτη μελλοντικής επιτυχίας, με τις οικογενειακές σχέσεις (45%) να ξεπερνούν την οικονομική ευημερία (42%) στις περισσότερες χώρες.
Για τις επιχειρήσεις, όπως αναφέρει η μελέτη, η αλλαγή αυτή επιβάλλει έναν ουσιαστικό μετασχηματισμό στον τρόπο που διαχειρίζονται και προσεγγίζουν το ανθρώπινο δυναμικό. Δηλαδή, οι οργανισμοί καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τις στρατηγικές προσέλκυσης και διακράτησης ταλέντου, ενώ τα brands χρειάζεται να επικοινωνήσουν πιο αποτελεσματικά με ένα κοινό που επανεξετάζει συνεχώς τι σημαίνει κατανάλωση και επιτυχία στη σύγχρονη εποχή.
Έτι περαιτέρω, σύμφωνα με την έρευνα «Παγκόσμιο Βαρόμετρο Ανθρώπινου Δυναμικού 2024» της ManpowerGroup, η Gen Z εμφανίζεται λιγότερο βέβαιη ότι θα μπορέσει να βρει μια νέα εργασία που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις προσδοκίες της.
Δεξιότητες
Όσον αφορά στην αναβάθμιση και επανεκπαίδευση δεξιοτήτων, παγκόσμια μελέτη της Indeed (2004), έδειξε ότι το 45% των μελών της Gen Z είναι ανοιχτό στο να αναλάβει παράλληλα πρότζεκτ ή μικρές δουλειές για να ενισχύσει την επαγγελματική του εξέλιξη. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, πολλά μέλη της γενιάς αυτής αναγνωρίζουν ότι η επαγγελματική ανάπτυξη αποτελεί κοινή ευθύνη εργοδοτών και εργαζομένων, με το 42% να θεωρεί την εκπαίδευση στο πλαίσιο της εργασίας ως την πιο αποτελεσματική μέθοδο εξέλιξης.
Έτερη μελέτη της Deloitte καταδεικνύει ότι αντί απλώς να κυνηγούν τίτλους, οι εργαζόμενοι της γενιάς Ζ επικεντρώνονται και στην ουσία, στην πραγματική απόκτηση δεξιοτήτων και στην προσωπική ανάπτυξη. Η Deloitte έδειξε ότι το 70% των εργαζομένων αυτής της γενιάς, αφιερώνει χρόνο κάθε εβδομάδα στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του και ότι η εκπαίδευση και ανάπτυξη κατατάσσεται στους τρεις κορυφαίους παράγοντες που οι νέοι λαμβάνουν υπ’ όψιν όταν επιλέγουν εργοδότη.
Τέλος, αυτή η γενιά δεν περιορίζεται απλώς στο να μιλά για την επιθυμία τους για ουσιαστική εργασία. Το 44% έχει στην πραγματικότητα εγκαταλείψει θέσεις εργασίας που δεν είχαν για αυτούς νόημα, την ώρα που η ύπαρξη σκοπού σε αυτό πουν κάνουν είναι κρίσιμος για την πλειονότητα (89%) όσον αφορά την εργασιακή ικανοποίηση και ευημερία.
Πηγή: In.gr
