Το γεωπολιτικό περιβάλλον επηρέαζε πάντοτε τους κανόνες του επιχειρηματικού παιχνιδιού. Στις μέρες μας, ωστόσο, είναι διάχυτη η αντίληψη ότι η οικονομική αβεβαιότητα που πηγάζει από γεωπολιτικούς παράγοντες δεν ήταν ποτέ τόσο απρόβλεπτη.
Τα στοιχεία το αποδεικνύουν: από το 2020 έως το 2024 ο Δείκτης Γεωπολιτικού Κινδύνου στο Εμπόριο έχει αυξηθεί κατά περίπου 30% σε σύγκριση με τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, ενώ ο Δείκτης Πίεσης στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες σχεδόν τριπλασιάστηκε.
Οι δείκτες αβεβαιότητας για την οικονομική πολιτική των ΗΠΑ έχουν εκτιναχθεί σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Η διαχείριση του κινδύνου ως απόρροια των διεθνών ανακατατάξεων αναδεικνύεται σε στρατηγική προτεραιότητα. Στον νέο, πολυπολικό και κατακερματισμένο κόσμο, οι κλασικές εταιρικές δομές ενισχύονται και αναπροσαρμόζονται.
Σε έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ προτείνεται η καθιέρωση ενός νέου ρόλου στο ανώτατο διοικητικό επίπεδο, του Chief Geopolitical Officer (CGO), ενώ εταιρείες της Wall Street ενισχύουν το στελεχιακό τους δυναμικό με πρώην στρατιωτικούς ηγέτες, διπλωμάτες και στελέχη του Λευκού Οίκου, προσπαθώντας να πλοηγηθούν στο νέο περιβάλλον.
Η JPMorgan, η μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ, εγκαινίασε πρόσφατα Κέντρο Γεωπολιτικής που θα εκπονεί έρευνες σε τριμηνιαία βάση, «επιχειρώντας να βγάλει άκρη από ένα παγκόσμιο τοπίο που αναμφίβολα είναι συγκεχυμένο και κατά καιρούς πολύ αβέβαιο».
Ο διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan Chase, Τζέιμι Ντίμον, το περιέγραψε εύστοχα: «Βρισκόμαστε και πάλι σε μια ιστορική καμπή. Η μετα-COVID εποχή ορίζεται από νέες και ανταγωνιστικές δυνάμεις. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο γεωπολιτικός». Σε έναν κόσμο που αναδιατάσσεται γεωπολιτικά, η ικανότητα κατανόησης και προσαρμογής στις εξελίξεις δεν αποτελεί απλώς ανταγωνιστικό πλεονέκτημα – είναι προϋπόθεση επιβίωσης.
