Πλούτος: Πόσο χρειάζεται να δουλέψει ο μέσος εργαζόμενος για να τον αποκτήσει

Απογοητευτικά είναι τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας για όσους έχουν ακόμη την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να αγγίξουν τον ορισμό το φάσμα του πλούτου δουλεύοντας σκληρά και αδιάλειπτα σε όλη τη ζωή τους. Εκτός εάν έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται αδιαλείπτως για 52 χρόνια και να μην ξοδεύει δεκάρα τσακιστή. Σε αυτή την περίπτωση, εφόσον έχουν καταφέρει με αυτούς τους όρους να φτάσουν σε προχωρημένο γήρας, θα είναι πλούσιοι.

Συγκεκριμένα, νέα έρευνα του Resolution Foundation, διαπίστωσε πως ο μέσος εργαζόμενος στο Ηνωμένο Βασίλειο θα χρειαζόταν 52 χρόνια εισοδήματος για να γίνει τόσο πλούσιος όσο το πλουσιότερο 10%.

Το thinktank αναλύει την τελευταία έρευνα πλούτου και περιουσιακών στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, η οποία καλύπτει την περίοδο της πανδημίας, δηλαδή 2020 – 2022.

Οι συγγραφείς διαπιστώνουν ότι το 2006-2008, πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, θα χρειάζονταν 38 χρόνια μέσου εισοδήματος πλήρους απασχόλησης για να φτάσει ένας εργαζόμενος στο κορυφαίο 10% της κατανομής του πλούτου. Μέχρι το 2020-2022 αυτό το χάσμα είχε διευρυνθεί, με αποτέλεσμα να χρειάζονται 52 χρόνια εισοδήματος.

Αγεφύρωτο χάσμα

Η Molly Broome, ανώτερη οικονομολόγος στο Resolution Foundation και κύρια συγγραφέας της έρευνας, δήλωσε, σύμφωνα με τον Guardian: «Το χάσμα πλούτου στη Βρετανία είναι πλέον τόσο μεγάλο που ένας τυπικός εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης που αποταμιεύει όλους τους μισθούς του καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου δεν θα μπορούσε να φτάσει στην κορυφή της κλίμακας πλούτου».

Το χάσμα μεταξύ του πλούτου του μέσου ατόμου και κάποιου που βρίσκεται στο κορυφαίο 10% ήταν 1 εκατομμύριο λίρες το 2006-2008, αλλά είχε διευρυνθεί σε 1,3 εκατομμύρια λίρες σε πραγματικούς όρους έως το 2020-2022, διαπιστώνει το ίδρυμα.

Η Broome πρόσθεσε ακόμη: «Αυτά τα χάσματα είναι διπλά ανησυχητικά, καθώς η κινητικότητα του πλούτου στη Βρετανία είναι χαμηλή – οι άνθρωποι που ξεκινούν μια ζωή πλούσιοι τείνουν να παραμένουν πλούσιοι και αντίστροφα».

Πού αποδίδεται η διεύρυνση του χάσματος

Τα λεγόμενα «παθητικά» κέρδη, μέσω της αύξησης των τιμών των κατοικιών και των αλλαγών στις αποτιμήσεις των συντάξεων, ήταν οι κύριοι παράγοντες που οδήγησαν στη διεύρυνση του χάσματος πλούτου από το 2010, σύμφωνα με την έκθεση.

Αυτά τείνουν να συσσωρεύονται σε ηλικιωμένα νοικοκυριά που κατέχουν ακίνητα, σύμφωνα με την έρευνα – επιδεινώνοντας το χάσμα πλούτου μεταξύ των γενεών.

Το μέσο χάσμα πλούτου μεταξύ των ανθρώπων που βρίσκονται ηλικιακά στις αρχές της δεκαετίας των 30 και στις αρχές της δεκαετίας των 60 υπερδιπλασιάστηκε σε πραγματικούς όρους, από 135.000 λίρες το 2006-2008, σε 310.000 λίρες.

Υπήρξαν επίσης έντονες περιφερειακές διακυμάνσεις, με το μέσο επίπεδο πλούτου το 2020-2022 να ανέρχεται σε 290.000 λίρες στη ΝΑ Αγγλία, όπου οι τιμές των ακινήτων τείνουν να αυξάνονται ραγδαία, σε σύγκριση με 110.000 λίρες στα βορειοανατολικά.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν εκατομμύρια εργαζόμενοι προστατεύονταν από το πρόγραμμα άδειας άνευ αποδοχών που υποστηρίζεται από τους φορολογούμενους, και τα lockdowns λόγω Covid περιόρισαν τις ευκαιρίες για δαπάνες, τα στοιχεία δείχνουν ότι πολλά νοικοκυριά μπόρεσαν να αποταμιεύσουν, αυξάνοντας τον πλούτο τους.

Ωστόσο, τα νοικοκυριά με υψηλότερο εισόδημα τα πήγαν πολύ καλύτερα. «Η τυπική οικογένεια στο χαμηλότερο 20% εισοδήματος είδε τις ρευστές αποταμιεύσεις της να αυξάνονται κατά μόλις 80 λίρες κατά την περίοδο της πανδημίας (2019-2020 έως 2021-22), σε γενικές γραμμές το ίδιο με τα δύο χρόνια πριν από την πανδημία. Αντίθετα, η τυπική οικογένεια στο υψηλότερο 20% είδε τις ρευστές αποταμιεύσεις της να αυξάνονται κατά 4.200 λίρες», αναφέρεται στην έκθεση.