Νέα «εργαλεία» προκειμένου να συγκρατήσει τις τιμές της στις ΗΠΑ, μελετά η Victorinox, η κατασκευάστρια των ελβετικών σουγιάδων, ενώ παράλληλα εξερευνά νέες αγορές, προκειμένου να διαχειριστεί τους εμπορικούς δασμούς του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Έχοντας γίνει δημοφιλές στις Ηνωμένες Πολιτείες από στρατιώτες που βρίσκονταν στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το χαρακτηριστικό κόκκινο και ασημί πολυεργαλείο κατασκευάζεται σε ένα εργοστάσιο στο Ibach της κεντρικής Ελβετίας.
Η Victorinox, η οποία παράγει 10 εκατομμύρια σουγιάδες ετησίως, μαζί με μαχαίρια κουζίνας και επαγγελματικά μαχαίρια, ρολόγια και αποσκευές, είναι ένας από τους πολλούς Ελβετούς κατασκευαστές που ανησυχούν για το υψηλότερο κόστος των συναλλαγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τραμπ επέβαλε δασμούς 39% στις εισαγωγές αγαθών από την Ελβετία τον Αύγουστο, σε μια προσπάθεια να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τη χώρα.
«Εάν οι δασμοί παραμείνουν σε ισχύ, αυτή θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Καρλ Έλσενερ, του οποίου ο προπάππους ίδρυσε την εταιρεία το 1884, προσθέτοντας ότι ο υψηλότερος φόρος θα κόστιζε στη Victorinox περίπου 13 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Οι ΗΠΑ αντιπροσώπευαν περίπου το 13% των πωλήσεων της Victorinox ύψους 417 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων (519 εκατομμύρια δολάρια) το 2024 και εάν ο δασμός 39% παραμείνει σε ισχύ, κάθε προϊόν που αποστέλλει στις ΗΠΑ θα χάσει χρήματα, δήλωσε ο Έλσενερ στο Reuters.
Χτίζοντας αποθέματα
Η Victorinox αντέδρασε στέλνοντας επιπλέον προϊόντα στις ΗΠΑ για να χτίσει αποθέματα και να ενισχύσει την αποδοτικότητα στα ελβετικά της εργοστάσια. Εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να πραγματοποιήσει κάποιες εργασίες στίλβωσης και συσκευασίας στις ΗΠΑ για να μειώσει το κόστος κατά την εισαγωγή.
«Προσπαθούμε να μειώσουμε την εξάρτησή μας από την αγορά των ΗΠΑ σχεδιάζοντας να επεκταθούμε πιο δυναμικά σε άλλες αγορές όπως η Λατινική Αμερική και η Ασία», δήλωσε ο Έλσενερ για τη Victorinox, η οποία απασχολεί περίπου 100 υπαλλήλους στις ΗΠΑ στους τομείς των πωλήσεων, του μάρκετινγκ και της εφοδιαστικής.
Συγκράτηση τιμών
Η οικογενειακή επιχείρηση Victorinox δεν είναι η μόνη που νιώθει την πίεση.
Μια έρευνα τον περασμένο μήνα από τον εμπορικό φορέα Swiss Mechanic έδειξε ότι το 45% των ελβετικών μικρών και μεσαίων κατασκευαστικών εταιρειών είχαν βιώσει χαμηλότερες παραγγελίες από την επιβολή των αμερικανικών δασμών.
Τα περιθώρια κέρδους των ελβετικών εταιρειών ήδη διαβρώνονται από την άνοδο 12% του φράγκου έναντι του δολαρίου φέτος.
Οι Novartis και Roche είναι μεταξύ εκείνων που ενδεχομένως θα βρεθούν στο στόχαστρο εάν οι δασμοί επεκταθούν και στις φαρμακοβιομηχανίες, ενώ οι ελβετικές ωρολογοποιίες όπως η Swatch Group, ιδιοκτήτρια της Omega, καθώς και ο γίγαντας τροφίμων Nestle, η οποία εξάγει κάψουλες Nespresso, ήδη δέχονται πλήγμα.
«Προτεραιότητά μας είναι να υπερασπιστούμε το μερίδιο αγοράς, ενώ η κατάσταση είναι τόσο απρόβλεπτη», δήλωσε ο Έλσενερ, προσθέτοντας: «Η επένδυσή μας στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή είναι να αποφύγουμε τις αυξήσεις τιμών και να αποδεχτούμε τις απώλειες – αυτή είναι η θυσία μας για να διατηρήσουμε το μερίδιο αγοράς».
Η Victorinox έστειλε δύο επιπλέον εμπορευματοκιβώτια 40 ποδιών με περίπου 200.000 ελβετικούς σουγιάδες, καθώς και 200.000 μαχαίρια κουζίνας και εμπορίου, στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο.
Αυτό θα πρέπει να σημαίνει ότι έχει επαρκές απόθεμα στις ΗΠΑ μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και μέχρι τον Μάρτιο για ορισμένα προϊόντα, και θα είναι σε θέση να διατηρήσει τις τιμές εκεί σταθερές μέχρι το 2026.
Η κατασκευή στο εξωτερικό «δεν είναι επιλογή»
Η Victorinox – η οποία αυξάνει ορισμένες στοχευμένες τιμές – επιταχύνει τα προγράμματα αυτοματισμού και αποδοτικότητας στις εγκαταστάσεις της στο Ibach, όπου εξακολουθούν να εργάζονται 25 μέλη της οικογένειας.
Εξέτασε το ενδεχόμενο μεταφοράς μέρους της παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες ή αλλού στην Ευρώπη για να μειώσει τον αντίκτυπο των δασμών, αλλά τελικά αποφάσισε να μην το κάνει αυτό επειδή δεν έχει την κατάλληλη κλίμακα, δήλωσε ο Έλσενερ.
Αντ’ αυτού, εξετάζει περιορισμένες εργασίες στο τέλος της γραμμής παραγωγής στις ΗΠΑ — όπως ο καθαρισμός και η συσκευασία εμπορικών μαχαιριών — για να μειώσει την φορολογητέα αξία, πρόσθεσε.
Αυτό που δεν μπορεί να κάνει είναι να κατασκευάζει τα προϊόντα της αλλού, καθώς για να πληροί τις προϋποθέσεις για την πολυπόθητη ετικέτα «Swiss-made», τουλάχιστον το 60% του κόστους παραγωγής πρέπει να γίνεται στην Ελβετία.
«Η παραγωγή του ελβετικού σουγιά στο εξωτερικό δεν αποτελεί επιλογή», δήλωσε ο Έλσενερ, προσθέτοντας ότι η μάρκα εξαρτάται από την ελβετική της κληρονομιά.
Παρόλα αυτά, είναι αισιόδοξος για το μέλλον.
«Ξεπεράσαμε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Ύφεση, τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την παγκόσμια οικονομική κρίση, την πετρελαϊκή κρίση», είπε. «Αυτή είναι απλώς η τελευταία δύσκολη κατάσταση, την οποία είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε».
