Τέιλορ Σουίφτ: Αντιμετωπίζει την μουσική της καριέρα σαν επαγγελματίας αθλήτρια

Μπορεί κάποιοι κριτικοί να περιγράφουν τις τακτικές πωλήσεων της Σουίφτ ως χειριστικές και ξεδιάντροπες, αλλά, οι προσπάθειες της απέδωσαν καρπούς: το «Showgirl» κατέρριψε το δεκαετές ρεκόρ της Αντέλ για την μεγαλύτερη εβδομάδα πωλήσεων άλμπουμ στην ιστορία, ένα κατόρθωμα που προηγουμένως θεωρούνταν αδύνατο.

Είναι δίκαιο να αποκαλούμε τη στρατηγική πωλήσεών της ξεδιάντροπη; Ναι, αλλά όχι με τον αρνητικό τρόπο που συνήθως εννοείται. Σαν μια ελίτ αθλήτρια που προπονείται όλη της τη ζωή για αυτή τη στιγμή, η Σουίφτ θέλει τη δόξα, χωρίς να νοιάζεται τι σκέφτονται οι άλλοι.

Η Σουίφτ είναι η MVP της μουσικής βιομηχανίας

Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης εμφάνισης στο podcast του Τράβις Κέλσι, “New Heights”, ο αρραβωνιαστικός της Σουίφτ, αστέρας του αμερικανικού football, έκανε σαφή την αναλογία: «Υπάρχουν ομοιότητες όσον αφορά τον αθλητισμό της, τι κάνει για τρεις ώρες, πώς συνεργάζεται με την μπάντα της», είπε, αναφερόμενος στην περιοδεία Eras της Σουίφτ, την περιοδεία με τα υψηλότερα έσοδα που έχει καταγραφεί ποτέ.

Αλλά ο έπαινος του Κέλσι δεν περιοριζόταν στη σωματική αντοχή της Σουίφτ στη σκηνή. Από την οπτική του, η ανταγωνιστική ορμή της Σουίφτ εκτός σκηνής είναι εξίσου αθλητική.

Η Σουίφτ συμφώνησε. «Στην πραγματικότητα, έχουμε πολύ παρόμοια δουλειά. Η δουλειά μας είναι να διασκεδάζουμε τον κόσμο για τρεις και πλέον ώρες σε γήπεδα του NFL», είπε. «Για μένα, ονομάζεται πρόβα. Για εκείνον, ονομάζεται εξάσκηση».

Το «Showgirl» είναι το 15ο άλμπουμ της Σουίφτ που έφτασε στην κορυφή των charts στο Billboard 200, το μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλο σόλο καλλιτέχνη στην ιστορία. Μέσα στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, πούλησε πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα, με πάνω από 3,5 εκατομμύρια από αυτά να είναι καθαρές πωλήσεις. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν το «Showgirl» δεν ήταν διαθέσιμο για streaming online, η Σουίφτ είχε καταρρίψει το ρεκόρ όλων των εποχών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Σουίφτ χρησιμοποίησε παραλλαγές άλμπουμ για να ενισχύσει τις πωλήσεις, ούτε είναι η πρώτη φορά που δέχεται κριτική για κάτι τέτοιο. Αντιμετώπισε τα ίδια παράπονα για την περσινή κυκλοφορία του «The Tortured Poets Department», το οποίο πούλησε πάνω από 2,6 εκατομμύρια αντίτυπα την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Το 2014, η Σουίφτ επικρίθηκε επειδή παρότρυνε τους θαυμαστές να αγοράσουν πολλά CD του “1989” συσκευάζοντας κάθε έκδοση ως συλλεκτικό αντικείμενο.

Η Τέιλορ Σουίφτ σπάει τα δικά της ρεκόρ με το «The Life of a Showgirl»

Η Σουίφτ δεν παραβιάζει κανέναν κανόνα ούτε χειραγωγεί το σύστημα. Ο αλγόριθμος του Billboard δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στις πωλήσεις από τα streaming, αλλά μετράει μόνο έως τέσσερα φυσικά αντίτυπα και μία ψηφιακή λήψη ανά αγοραστή. Απλώς έφτασε σε ένα σπάνιο ζενίθ στην καριέρα της όπου η μακροχρόνια στρατηγική της, σε συνδυασμό με το μουσικό της ταλέντο και τη σκληρά κερδισμένη δημοτικότητά της, αποδίδει με απαράμιλλες αποδόσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Σουίφτ έχει διπλασιάσει τη στρατηγική μάρκετινγκ της παρά τις συνεχείς αντιδράσεις. Για κάποιον σαν τη Σουίφτ, που είναι τόσο προσεκτικός στα σχόλια και παρακολουθεί συνεχώς τις επιπτώσεις στη φήμη της, υπάρχει μόνο μία εξήγηση: Θέλει να πετυχαίνει μεγάλα νούμερα και να καταρρίπτει ρεκόρ περισσότερο από ό,τι θέλει να θεωρείται αδιάφορη ή μεγαλόψυχη, και είναι ήδη δισεκατομμυριούχος, οπότε ίσως δεν έχει να κάνει τόσο με το χρήμα όσο με την δίψα για επιτυχία.

Στον κόσμο του αθλητισμού, κάποιος θα είναι πάντα ο πιο γρήγορος, ο πιο δυνατός ή ο πιο επιδέξιος – κάποιος που έχει δουλέψει αμέτρητες ώρες για να φτάσει κανείς σε αυτό το επίπεδο, όλα για την αγάπη του αθλήματος. Στον κόσμο της μουσικής σήμερα, αν κρίνουμε από ρεκόρ, τρόπαια και μετάλλια, η Σουίφτ είναι μακράν η πιο πολύτιμη παίκτρια.

Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν να θέλει περισσότερα; Αλλά ίσως μια καλύτερη ερώτηση να ήταν: «Γιατί όχι»;

Οι θαυμαστές απολαμβάνουν να συμβάλλουν στην επιτυχία της Σουίφτ

Ως θαυμαστές ενός αθλήματος, αγοράζουμε τη φανέλα του αγαπημένου μας παίκτη ή ζητωκραυγάζουμε στα γήπεδα. Αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με το να σε βλέπουν ή να σε ακούνε οι παίκτες, όσο με το να συμμετέχεις σε κάτι μεγαλύτερο. Όσο περισσότερο συμμετέχεις στην κοινότητα που χτίζεται γύρω από μια ομάδα, τόσο περισσότερο νιώθεις ότι οι νίκες τους είναι και δικές σου.

Μετά από δύο δεκαετίες που έχτισε τη δική της κοινότητα, οι θαυμαστές της Σουίφτ είναι κι αυτοί έτσι. Πολλοί θαυμαστές απολαμβάνουν να παίζουν ρόλο στην επιτυχία της Σουίφτ. Συχνά αποστρέφονται την ιδέα ότι εκμεταλλεύεται την αγοραστική τους δύναμη, θεωρώντας αυτή την κριτική «υποτιμητική» και «παιδική».

«Είναι σοκαριστικό το πώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι θαυμαστές της Τέιλορ Σουίφτ αγοράζουν τη μουσική της με τα δικά τους χρήματα», αναφέρει μια πρόσφατη ανάρτηση του X με πάνω από 12.000 likes. «Πρέπει να υπάρχει ένας κακός λόγος».

Άλλοι έχουν σημειώσει πώς συχνά υπάρχει ένα διπλό πρότυπο λόγω φύλου σε αυτή την κριτική ή στην υπόθεση ότι μια «παρακοινωνική σχέση» τροφοδοτεί τις αγορές τους. «Η Τέιλορ Σουίφτ δεν σε ξέρει… εντάξει, ούτε οι άντρες στις αγαπημένες σου αθλητικές ομάδες, κι όμως κλαις και χτυπάς τηλεοράσεις όταν χάνουν», έγραψε ένας οπαδός στο X. «Μου αρέσει που οι άντρες επιτρέπεται να ξοδεύουν χιλιάδες δολάρια σε εισιτήρια διαρκείας», πρόσθεσε ένας άλλος οπαδός, «αλλά με εκμεταλλεύεται ο καπιταλισμός όταν αγοράζω μερικά CD της Τέιλορ Σουίφτ και μια μπλούζα μια φορά το χρόνο».

Αν οι πωλήσεις δεν είναι αρκετή απόδειξη, η νέα μουσική της Σουίφτ καθιστά σαφές ότι ο ρόλος της ως καλλιτέχνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον ρόλο της ως διασκεδαστή.

Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ αφηγείται την ημι-φανταστική ιστορία της αφηγήτριας, πιθανώς ενός avatar για την έφηβη Σουίφτ. Συναντά το είδωλό της, μια showgirl ονόματι Κίτι, η οποία «έβγαλε τα χρήματά της όντας όμορφη και πνευματώδης».

Είναι μια ιστορία για το πώς αισθάνεται έμπνευση για να εμφανιστεί και να δημιουργήσει, αλλά και για την αδίστακτη πραγματικότητα της μετατροπής αυτού του ονείρου σε καριέρα. Η Κίτι είναι η απόδειξη ότι δεν είναι όλα σχετικά με τις πούλιες, το κραγιόν και τη δαντέλα. Το μονοπάτι προς την επιτυχία είναι βραχώδες και αναξιόπιστο, και το έδαφος δεν γίνεται πιο ομαλό στην κορυφή. «Της έδωσαν τα κλειδιά αυτής της πόλης», τραγουδάει η Σουίφτ, «και μετά είπαν ότι δεν το έκανε νόμιμα».

Στο τέλος, ο χαρακτήρας της Σουίφτ βγαίνει νικητής — αλλά όχι χωρίς να προκαλέσει φθόνο και να κάνει εχθρούς.

«Όλες οι φωτογραφίες στον τοίχο της αίθουσας χορού είναι από σκύλες που εύχονται να είχα βιαστεί να πεθάνω», πειράζει στο μπριτζ. «Αλλά είμαι αθάνατη τώρα, δεν θα μπορούσα να πεθάνω ακόμη κι αν προσπαθούσα».

Ίσως η δημιουργία τέχνης να μην πρέπει να υποκινείται από χειροκροτήματα ή ανταγωνισμό, αλλά η Σουίφτ υποστηρίζει ότι η πώληση τέχνης πρέπει— ειδικά αν θέλεις να βλέπεις το όνομά σου στα φώτα. Και έτσι είναι η show business.