Με τον αγροτικό ταχυδρόμο

Ήταν στις 24 Σεπτεμβρίου 1828 ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας υπογράφει, στον Πόρο Τροιζινίας, το ΙΖ’ ψήφισμα «περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας», ιδρύοντας το «Γενικόν Ταχυδρομείον», αναφέροντας μεταξύ άλλων πως το «Κέντρον Γενικόν του καταστήματος τούτου θέλει είσθαι η πόλις όπου καθεδρεύει η Κυβέρνησις. Συσταίνονται κεντρικά γραφεία του Ταχυδρομείου εις Άργος, εις Τριπολιτζάν, εις Επίδαυρον, έως ότου η Κυβέρνησις διατρίβει εις Αίγινανκαι εις Σύρον».

Με την πρωτοβουλία του αυτήν αποσκοπούσε καταρχήν στην κάλυψη των κρατικών αναγκών για επικοινωνία με τις κατά τόπους υπηρεσίες. Εννέα πεζοί και 16 έφιπποι ταχυδρόμοι συνέλεγαν την αλληλογραφία από την ύπαιθρο και την διένειμαν στους αποδέκτες τους.

Σχεδόν 197 χρόνια μετά, το Γενικόν Ταχυδρομείον, που μέχρι το 1949, λειτουργούσε σε συνδυασμό με την Τηλεγραφική και Τηλεφωνική Υπηρεσία υπό την επωνυμία «Τ.Τ.Τ.» και κατέληξε να το γνωρίζουμε όλοι ως ΕΛΤΑ, δεν κατάφερε να ακολουθήσει την εποχή του.

Παρά το γεγονός ότι προσπάθησε: το 1998 ξεκίνησε ένα σημαντικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και αναδιάρθρωσης, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, την αύξηση της παραγωγικότητας και τη βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της εταιρείας. Ιδρύθηκε η θυγατρική ΚΕΚ-ΕΛΤΑ Α.Ε. και με τη νέα χιλιετία οι ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΛΤΑ Α.Ε., έκαναν άλματα με postbox πιο πρόσφατα, υιοθέτησαν νέες τεχνολογίες ενώ στο Κέντρο Διαλογής Κρυονερίου εφαρμόστηκε ρομποτικό σύστημα διαλογής δεμάτων.

Οι προσπάθειες έγιναν, οι εργαζόμενοι όσοι απέμειναν ήταν εκεί – αλλά από 486 καταστήματα το λουκέτο μπαίνει στο 42% και απο τους 600 υπαλλήλους που εργάζονταν στο ποσοστό αυτό -περίπου 204 σημεία- πολλοί θα πάρουν «φύλλο πορείας» για να ενταχθούν στους διανομείς που θα θα εξυπηρετούν τις περιοχές που δεν θα έχουν πρόσβαση σε κατάστημα ΕΛΤΑ.

Ο λόγος για τον αγροτικό ταχυδρόμο.

Όπως συνέβαινε δηλαδή τις πρώτες δεκαετίες μετά την ίδρυση του Γενικού Ταχυδρομείου διά χειρός Καποδίστρια, όπου ο αγροτικός ταχυδρόμος ήταν η ανθρώπινη επαφή ανάμεσα στα ορεινά ή ημιορεινά χωριά της ελληνικής περιφέρειας με τον έξω κόσμο, όταν περίμεναν γράμματα, κάρτες από Γερμανία, Αυστραλία, Καναδά ή Αμερική.

Εμπρός, πίσω δηλαδή. Ξανά.