Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Breakneck: China’s Quest to Engineering the Future (WW Norton [ΗΠΑ] και Penguin [Ηνωμένο Βασίλειο]», και κάποια χρόνια, εργάστηκε στην Κίνα ως αναλυτής τεχνολογίας στην Gavekal Dragonomics, με έδρα το Χονγκ Κονγκ, το Πεκίνο και στη συνέχεια τη Σαγκάη.
Ενώ βρισκόταν στην Κίνα, ο Wang κάλυψε το πλέγμα των τεχνολογικών περιορισμών των ΗΠΑ, τον αντίκτυπο τους σε κορυφαίες εταιρείες και τις αυξανόμενες δυνατότητες της χώρας στους ημιαγωγούς, την καθαρή τεχνολογία και την προηγμένη κατασκευή.
Έχοντας δε σπουδάσει και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, ο Wang διαθέτει και ένα βαθύτερο πλεονέκτημα μελέτης της κινεζικής πραγματικότητας, σε όλα τα επίπεδα. Το γεγονός αυτό τον κάνει και περιζήτητο ομιλητή τόσο στην Αμερική όσο και εκτός αυτής.
Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του, μας έκανε εντύπωση μια παρατήρησή του, ότι η Κίνα είναι μια χώρα που διοικείται από μηχανικούς σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που διοικούνται από δικηγόρους.
«……Σε πολλά σημεία της πρόσφατης ιστορίας της….», γράφει ο Wang, .η Κίνα μπήκε για καλά στον αιώνα της τεχνολογίας, γιατί έχει ηγέτες που προέρχονται αποκλειστικά από τον κόσμο της μηχανικής. Το 2002, τα εννέα μέλη της Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου είχαν πτυχία μηχανικού. Ο γενικός γραμματέας είχε υπόβαθρο στην υδραυλική μηχανική. Ο πρωθυπουργός ήταν γεωλόγος. Ξεκινώ από αυτή την παρατήρηση για να επιβεβαιώσω ότι η Κίνα διαμορφώνει το φυσικό της περιβάλλον, υπό πρωτόγνωρες συνθήκες.
Για να κατανοήσουμε την Κίνα τα τελευταία σαράντα χρόνια, πρέπει να εξετάσουμε πώς ξεκίνησε ένα γιγαντιαίο κύμα κατασκευής δρόμων, γεφυρών, σταθμών άνθρακα, πυρηνικής και ηλιακής ενέργειας, καθώς και τρένων με σφαίρες σε όλη τη χώρα. Αυτοί οι επιστήμονες είναι μηχανικοί περιβάλλοντος.
Έζησα στην Κίνα μεταξύ 2017 και 2023. ένα από τα κεντρικά στοιχεία της πολιτικής του Σι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν, το 2021, η προσπάθεια για ελεγχόμενη κατεδάφιση του τομέα των ακινήτων,γιατί: πάρα πολλά διαμερίσματα κατασκευάστηκαν από υπερχρεωμένους δημόσιους κατασκευαστές. Ο Σι προσπάθησε επίσης να ανακατευθύνει μεγάλο αριθμό αποφοίτων από τα κορυφαία πανεπιστήμια της Κίνας σε ημιαγωγούς ή στρατηγικές αεροπορικές τεχνολογίες και όχι σε κρυπτονομίσματα και στο καταναλωτικό διαδίκτυο.
Υπάρχουν επίσης οι «μηχανικοί της ψυχής», μια έκφραση του Στάλιν που έχει υιοθετήσει ο Σι Τζινπίνγκ. Οι ηγέτες της Κίνας είναι θεμελιωδώς κοινωνικοί μηχανικού, όπως αποδεικνύεται από μέτρα όπως η πολιτική του ενός παιδιού ή η πολιτικού μηδενικού Covid, πολιτικές. Δεν υπάρχει καμία ασάφεια ως προς το τι σημαίνουν αυτές οι πολιτικές, τις οποίες και έχω βιώσει.. Βλέπουν την κοινωνία ως ένα πρόσθετο δομικό υλικό που πρέπει να κατεδαφιστεί ή να αναδιαμορφωθεί όπως θέλουν οι ηγέτες, σαν να ήταν απλώς μια μεγάλη άσκηση κοινωνικής μηχανικής ή βελτιστοποίηση ..της πραγματικότητας……».
Πρόκειται για έναν τρόπο κατανόησης της σημερινής Κίνας, τόσο ως λενινιστικής οντότητας όσο και ως μορφής μοντέρνου κρατικού καπιταλισμού. Πολλές από αυτές τις ετικέτες μπορεί να ισχύουν, αλλά το πλαίσιο του «υψηλού μοντερνισμού» είναι πολύ σχετικό.
Η Κίνα πιθανώς εφαρμόζει πολύ πιο εντατικές μορφές αυτού του μοντερνισμού: σε πολλά μέρη, οι τεράστιες πολυκατοικίες φαίνεται να έχουν βγει κατευθείαν από τη Μπραζίλια ή το έργο του Λε Κορμπυζιέ., όλα όμως υπάγονται στη βάσανο της επαλήθευσης
Και από την άποψη αυτή, ο Dan Wang, προβαίνει σε μια αριστοτεχνική ανάλυση της κομμουνιστικής Κίνας και των μύθων που δημιουργήθηκαν γύρω από αυτήν.
Γράφει έτσι τα ακόλουθα: «…..Αφού ανέλαβε επικεφαλής της χώρας στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ κληρονόμησε μια Κίνα που καταστράφηκε ολοσχερώς από τον Μάο Τσε Τουνγκ. Κοιτάζοντας τον προκάτοχό του, έκρινε ότι ο Μάο ήταν πρώτα ποιητής, μετά ρομαντικός και τελικά πολέμαρχος.
Τότε ο Ντενγκ αναρωτήθηκε: ποιο είναι το αντίθετο ενός ποιητή; Είναι αναμφίβολα ένας μηχανικός. Στο Μαγικό Βουνό, ο συγγραφέας Τόμας Μαν ήθελε να κάνει τον πρωταγωνιστή του, Χανς Κάστορπ, όσο πιο βαρετό γινόταν. Πώς το πέτυχε; Τον έκανε μηχανικό.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ προήγαγε πολλούς μηχανικούς στην Κεντρική Επιτροπή και στο Πολιτικό Γραφείο. Οι μηχανικοί είναι βαρετοί και τεχνοκράτες. Ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ πίστευε ότι αυτοί οι άνθρωποι που εκπαιδεύτηκαν σε τεχνικούς τομείς θα έπρεπε να ηγηθούν της Κίνας. Εξάλλου, ήταν σε θέση να κατασκευάσουν μεγάλα φράγματα και να αποδείξουν ότι η Κίνα ήταν αφοσιωμένη σε μνημειώδη έργα, καθώς και στην οικονομική ανάπτυξη.
Ήταν το 1980 που ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ εφάρμοσε την πολιτική του ενός παιδιού, επηρεασμένος έντονα από επιστήμονες που ειδικεύονται στους πυραύλους. Αυτή η πολιτική παρέχει την τεχνική και τεχνοκρατική βάση για το σύγχρονο κράτος που βασίζεται στη μηχανική λογική. Πλην όμως δεν αποτελεί πανάκεια.
Ίσως είναι δυνατό να ρίξουμε φως σε αυτή την κατάσταση πραγμάτων υπό το φως της ιστορίας της αυτοκρατορικής Κίνας.
Αυτής: για παράδειγμα,που κατασκεύασε το Σινικό Τείχος ή το Μεγάλο Κανάλι.
Το πρώτη ήταν ένα σύστημα οχύρωσης, το δεύτερο ένα υδραυλικό σύστημα διαχείρισης νερού.
Από την άλλη πλευρά, και στο κοινωνικό επίπεδο, η αυτοκρατορική Κίνα πρέπει να γίνει κατανοητή εν μέρει μέσω του συστήματος των αυτοκρατορικών εξετάσεων, με το οποίο ο αυτοκράτορας δεν επέτρεπε σε μια κληρονομική αριστοκρατία να κυβερνήσει. Ήταν κυρίως ένα σύστημα ανταγωνιστικών εξετάσεων που στόχευε στην προώθηση τεχνοκρατών. Ίσως μπορούμε να το σκεφτούμε ως ένα άλλο έργο μηχανικής…..».
Υπό αυτές τις συνθήκες, σήμερα οι σπουδές μηχανικής θεωρούνται ο δρόμος προς την επιτυχία. Είναι από τα πιο δημοφιλή μαθήματα, γεγονός με σημασία.
Διότι, όπως υπογραμμίζει ο Dan Wang, η σύνδεση της μηχανικής λογικής με την επιτυχία, στη Κίνα έχει προώθηση σε μεγάλο βαθμό το επιχειρηματικό πνεύμα, το οποίο έτσι κι’ αλλιώς είχε καλλιεργηθεί και την περίοδο του Ντενγκ Ξιαοπίνγκ, ο οποίος πίστευε για τον κομμουνισμό ότι «το χρώμα της γάτας δεν έχει σημασία, γιατί προέχει πόσα ποντίκια πιάνει». Στη βάση αυτής της «ηθικής» στην Κίνα αναπτύσσεται και διευρύνεται ένα υπό αυταρχικό καθεστώς επιχειρηματικό πνεύμα, το οποίο από θεωρητικής πλευράς είναι άξιο προβληματισμού. Διότι συνδυαζόμενο με την τεχνολογία, το πνεύμα αυτό μπορεί να αποτελέσει και παράδειγμα προς μίμηση, ανατρεπτικό για μέχρι σήμερα θεωρητικές προσεγγίσεις για τη σχέση της ελεύθερης επιχείρησης με τη δημοκρατία.
