Τον τρόπο συνταξιοδότησης με διαδοχική ασφάλιση των ασφαλισμένων του Δημοσίου όταν πρόκειται για περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης (ασφάλιση σε άνω του ενός ταμείων), καθορίζει εγκύκλιος του e – ΕΦΚΑ.
Σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις του Δημοσίου, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν και ισχύουν με τη γενική Νομοθεσία περί καθορισμού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, ελάχιστο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για το πρώην Δημόσιο για όσους ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά έως 31/12/1992 είναι το 52ο έτος ηλικίας, ενώ για όσους ασφαλίστηκαν από 01/01/1993 και μετά, το 62ο έτος.
Με βάση αυτό το διαχωρισμό ένας δημόσιος υπάλληλος για να συμπληρώσει συνταξιοδοτικό αίτημα, πρέπει να είχε συμπληρώσει το 52ο έτος έως τις 31 Δεκεμβρίου 1992, αν πρόκειται για παλιό συνταξιούχο, ασφαλισμένο από το 1983 μέχρι το 1992 και το 62ο εφόσον έχει υπαχθεί στην ασφάλιση μετά την 1η Ιανουαρίου 1993.
Προϋποθέσεις
Η εγκύκλιος του υπενθυμίζει ότι οι προϋποθέσεις για χορήγηση σύνταξης γήρατος από το Δημόσιο είναι συγκεκριμένες και έχουν θεσμοθετηθεί από το 2020, με το νόμο Βρούτση (ν.4670/20). Αυτές είναι οι εξής:
· Ο ασφαλισμένος – δημόσιος υπάλληλος, πρέπει να έχει πραγματοποιήσει στο Δημόσιο 1.000 Ημέρες Ασφάλισης (Η.Α.), από τις οποίες οι 300 Η.Α., πρέπει να έχουν γίνει την τελευταία πενταετία πριν από τη διακοπή της ασφάλισης, για συνταξιοδότηση.
· Ο ασφαλισμένος – δημόσιος υπάλληλος, πρέπει να έχει συμπληρώσει τουλάχιστον μία από τις προϋποθέσεις θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, με βάση τη νομοθεσία που ισχύει, ανά περίπτωση (πχ όριο ηλικίας).
Εάν όμως δεν πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθεί συνταξιοδότηση από το τ. Δημόσιο, τότε το αίτημα του ασφαλισμένου κρίνεται από τον τ. Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΦΚΑ), στον οποίο ο ασφαλισμένος έχει πραγματοποιήσει τον περισσότερο χρόνο ασφάλισης, κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου.
Το συντοξιοδοτικό αίτημα
Για να ισχύσουν τα παραπάνω, δηλαδή να διαβιβαστεί από το τ. Δημόσιο το συνταξιοδοτικό αίτημα και η κρίση του να πραγματοποιηθεί από τον προηγούμενο τ. φορέα με τον περισσότερο χρόνο ασφάλισης, ο ασφαλισμένος θα πρέπει να έχει συμπληρώσει ένα από τα όρια ηλικίας που προβλέπει η νομοθεσία του Δημοσίου.
Εφόσον δεν συγκεντρώνονται οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που προβλέπει η νομοθεσία του προηγούμενου φορέα της δραστηριότητας ή απασχόλησης στην οποία πραγματοποιήθηκαν οι περισσότερες ημέρες ασφάλισης, τότε το συνταξιοδοτικό δικαίωμα κρίνεται με τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης του φορέα της δραστηριότητας ή απασχόλησης κατά φθίνουσα σειρά αριθμού ημερών ασφάλισης. Σε περίπτωση που δεν συγκεντρώνονται οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που προβλέπει η νομοθεσία κάποιου από τους ενταχθέντες, πλην του τελευταίου στον e-ΕΦΚΑ φορέα ή τομέα ή κλάδου ή λογαριασμού, στους οποίους έχει υπάρξει ασφάλιση, τότε η αίτηση συνταξιοδότησης απορρίπτεται.
Υπενθυμίζεται πως γενικότερα η αίτηση συνταξιοδότησης που υποβάλλεται για να κριθεί βάσει των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης, εξετάζεται από την αρμόδια υπηρεσία του τ. φορέα ή κλάδου στην οποία ο ασφαλισμένος διένυσε χρόνο ασφάλισης κατά την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου σύμφωνα με τη νομοθεσία. Εκεί, υπολογίζεται ο συνολικός χρόνος τόσο για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για τον καθορισμό του ποσού της σύνταξης.
Το ίδιο ισχύει ανεξάρτητα εάν το αίτημα συνταξιοδότησης υποβάλλεται από τον ίδιο τον ασφαλισμένο ή από μέλη της οικογένειάς του.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να κριθεί η αίτηση από το προηγούμενο φορέα, μετά την κρίση από τον τελευταίο τ. ΦΚΑ είναι:
Ο ασφαλισμένος που ζητά να συνταξιοδοτηθεί λόγω γήρατος να έχει συμπληρώσει ένα από τα όρια ηλικίας που προβλέπει η νομοθεσία του τελευταίου ενταχθέντα φορέα. Στην περίπτωση συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, θα πρέπει ο ασφαλισμένος που ζητά να συνταξιοδοτηθεί να έχει κριθεί ανάπηρος με το ποσοστό αναπηρίας που προβλέπει η νομοθεσία του τελευταίου πρώην φορέα.
Εάν πρόκειται για τη συνταξιοδότηση λόγω θανάτου των μελών της οικογένειας του ασφαλισμένου, δεν απαιτείται καμία προϋπόθεση.
