Χάουαρντ Χιουζ: Ο θρύλος του επιχειρείν που γεννήθηκε παραμονή Χριστουγέννων

Αν μη τι άλλο, η ζωή του Χάουαρντ Χιουζ υπήρξε από μόνη της ένας τεράστιος θρύλος. Ο Χιουζ γεννήθηκε Παραμονή Χριστουγέννων 1905, στο Χιούστον του Τέξας, στις ΗΠΑ και πέθανε στις 5 Απριλίου 1976, σε αεροπλάνο πάνω από το νότιο Τέξας.

Ήταν Αμερικανός κατασκευαστής, αεροπόρος και παραγωγός ταινιών και σκηνοθέτης. Υπήρξε θρύλος αποκτώντας τεράστιο πλούτο και φήμη από τις διάφορες δραστηριότητές του, αλλά ήταν ίσως περισσότερο γνωστός για τις εκκεντρικότητές του, ειδικά για την σχεδόν απόλυτη απομόνωσή του.

Τα πρώτα χρόνια του Χάουαρντ Χιουζ

Το 1909, ο πατέρας του Χιουζ, Χάουαρντ Ρ. Χιουζ ο πρεσβύτερος, εφηύρε ένα περιστροφικό τρυπάνι για γεωτρήσεις πετρελαίου, το οποίο έκανε την οικογένεια εξαιρετικά πλούσια. Ο 19χρονος Χιουζ έδειξε νωρίς το ταλέντο του στη μηχανική και αργότερα σπούδασε στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα και στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Ράις στο Χιούστον, όπως αναφέρει η Brittanica.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πέθαναν τόσο η μητέρα του (1922) όσο και ο πατέρας του (1924). Ο Χιουζ εγκατέλειψε το σχολείο και ανέλαβε τον έλεγχο της επιχείρησης του πατέρα του, Hughes Tool Company, στο Χιούστον. Μέχρι τη στιγμή που πούλησε την εταιρεία το 1972, η επιχείρηση άξιζε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.

Πώς κατέκτησε το Χόλιγουντ

Το 1926, ο Χιουζ μετακόμισε στο Χόλιγουντ, όπου έγινε γνωστός για τη δημιουργία ταινιών που ξεπέρασαν τον προϋπολογισμό και λογοκρίνονταν. Έκανε την παραγωγή αρκετών ταινιών – κυρίως της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας «Δύο Άραβες Ιππότες» (1927) – πριν ξεκινήσει την επική αεροπορική ταινία «Άγγελοι της Κόλασης» το 1927. Η πλοκή αφορούσε δύο Βρετανούς πιλότους που ερωτεύονται μια κοσμική κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Πολλά προβλήματα μάστιζαν τα γυρίσματα. Αρχικά προοριζόταν για βωβή ταινία, αλλά έπρεπε να ξαναγυριστεί ως ομιλούσα ταινία. Έτσι, η Γκρέτα Νίσεν αντικαταστάθηκε από την Τζιν Χάρλοου. Αρκετοί σκηνοθέτες επίσης εγκατέλειψαν και τελικά ανέλαβε ο Χιουζ. Η ταινία κυκλοφόρησε τελικά το 1930. Ενώ η ιστορία αποδείχθηκε ανέμπνευστη, οι εκπληκτικές εναέριες σκηνές θεωρήθηκαν πρωτοποριακές. Η ταινία σημείωσε εισπρακτική επιτυχία, αλλά δεν κατάφερε να αποσβέσει το κόστος παραγωγής 3 εκατομμυρίων δολαρίων.

Στη συνέχεια, ο Χιουζ παρήγαγε μια σειρά ταινιών, με πιο σημαντική την ταινία Scarface (1932), με βάση τη ζωή του Αλ Καπόνε. Τα γυρίσματα αμαυρώθηκαν από συχνούς καβγάδες μεταξύ του Χιουζ και του σκηνοθέτη Χάουαρντ Χοκς. Επιπλέον, η κυκλοφορία της καθυστέρησε από τους λογοκριτές, οι οποίοι απαίτησαν αλλαγές λόγω βιαιότητας.

Ο Χιουζ αργότερα παρήγαγε και σκηνοθέτησε την ταινία γουέστερν The Outlaw (1943). Ωστόσο, ο Χιουζ προωθούσε την ενζενί, τότε, Τζέιν Ράσελ, την οποία επέλεξε ο Χιουζ για το ερωτικό ενδιαφέρον που προσέλκυε και την οποία έντυνε πολύ προκλητικά. Σχεδίασε ένα ειδικό σουτιέν για να τονίσει τα προτερήματά της. Όπως ήταν αναμενόμενο, η γκαρνταρόμπα της Ράσελ προκάλεσε τους λογοκριτές και η μακρά μάχη έδωσε μεγάλη δημοσιότητα, συμβάλλοντας στην τεράστια επιτυχία του The Outlaw.

Αν και ο Χιουζ δεν ξανασκηνοθέτησε ταινία, συνέχισε να εργάζεται ως παραγωγός. Το 1948 αγόρασε ένα πλειοψηφικό πακέτο μετοχών στην RKO Pictures Corporation, αλλά πούλησε τις μετοχές το 1953. Την επόμενη χρονιά αγόρασε ολόκληρη την εταιρεία μόνο και μόνο για να την πουλήσει ξανά το 1955. Παρέμεινε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της RKO μέχρι το 1957, όταν και εγκατέλειψε την κινηματογραφική βιομηχανία.

Ο Χιουζ έβγαινε με πολλές διάσημες γυναίκες, πολλές από τις οποίες δεκαετίες νεότερές του και σε πολλές από τις οποίες έταζε γάμο, όπως οι Μπίλι Ντόουβ, Φέιθ Ντόμεργκ, Μπέτι Ντέιβις, Άβα Γκάρντνερ, Ολίβια ντε Χάβιλαντ, Κάθριν Χέπμπορν, Τζίντζερ Ρότζερς, Τζάνετ Λι, Ρίτα Χέιγουορθ, Μάμι Βαν Ντόρεν και Τζιν Τίρνεϊ. Έκανε επίσης πρόταση γάμου στην Τζόαν Φοντέιν αρκετές φορές.

Το 1957 ο Χιουζ, παντρεύτηκε την Τζιν Πίτερς. Το ζευγάρι χώρισε το 1971.

Με την Τζιν Χάρλοου

Η αεροπορία

Ενώ γύριζε ταινίες, ο Χιουζ ασχολήθηκε επίσης με την αεροπορία. Το 1932 ίδρυσε την Hughes Aircraft Company στο Κάλβερ Σίτι της Καλιφόρνια. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1935, με ένα αεροπλάνο δικής του σχεδίασης, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας σε αεροπλάνο εδάφους, με 352,46 μίλια (567,23 χλμ.) ανά ώρα. Στις 19 Ιανουαρίου 1937, με το ίδιο αεροσκάφος, πέτυχε κατά μέσο όρο 332 μίλια την ώρα, μειώνοντας το ρεκόρ διηπειρωτικού χρόνου πτήσης των ΗΠΑ σε 7 ώρες και 28 λεπτά. Πετώντας ένα Lockheed 14, έκανε τον γύρο της Γης σε χρόνο ρεκόρ 91 ωρών και 14 λεπτών τον Ιούλιο του 1938. Την επόμενη χρονιά, ο Χιουζ αγόρασε μετοχές της Trans World Airlines (TWA) και τελικά απέκτησε το 78% των μετοχών της.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εστίαση του Χιουζ στράφηκε στα στρατιωτικά αεροσκάφη και η εταιρεία του είχε αρκετές κυβερνητικές συμβάσεις.

Τα αεροπλάνα, ωστόσο, έτρεξαν εκτός χρονοδιαγράμματος, όπως και οι ταινίες του, και δεν ολοκληρώθηκαν παρά μόνο μετά τον πόλεμο. Το 1946 ο ίδιος πέταξε το αναγνωριστικό αεροπλάνο Hughes XF-11, στην πρώτη του δοκιμαστική πτήση και υπέστη ένα σχεδόν θανατηφόρο ατύχημα όταν έπεσε σε κατοικία. Το IMDb αναφέρει ότι έχουν διατυπωθεί ποικίλες υποθέσεις ότι η τρελή συμπεριφορά του στα τελευταία χρόνια της μοναξιάς του προκλήθηκε από εγκεφαλική βλάβη που προκλήθηκε από το ατύχημα, όπως ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, διπολική διαταραχή ή ακόμα και παρανοϊκή σχιζοφρένεια.

Το Hercules, ένα ξύλινο υδροπλάνο οκτώ κινητήρων που προοριζόταν να μεταφέρει 750 επιβάτες, δεν ολοκληρώθηκε παρά μόνο το 1947. Ο Χιουζ πιλοτάρησε (1947) το Hercules, ευρέως γνωστό ως Spruce Goose, στη μόνη του πτήση – 1 μίλι (1,6 χλμ.).

Ο Χιουζ στο πιλοτήριο του Spruce Goose

Εκείνη τη χρονιά, ο Χιουζ αντιπαρατέθηκε με επιτροπή της Γερουσίας που διερευνούσε την κερδοσκοπία από τον πόλεμο. Στην ακρόαση που έλαβε μεγάλη δημοσιότητα, αναμετρήθηκε με τον γερουσιαστή Όουεν Μπρούστερ και τελικά επικράτησε.

«Δεν είμαι κάποιος παρανοϊκός, διαταραγμένος εκατομμυριούχος. Στο κάτω κάτω, είμαι δισεκατομμυριούχος»

Το Ιατρικό Ινστιτούτο Χάουαρντ Χιουζ και το Λας Βέγκας

Πάντα μοναχικός, ο Χιουζ απομονώθηκε πλήρως το 1950. Ωστόσο, το 1953 ίδρυσε το Ιατρικό Ινστιτούτο Howard Hughes, με κέρδη από την εταιρεία αεροσκαφών Hughes. Σύμφωνα με τον Χιουζ, το κέντρο ιδρύθηκε για να εξερευνήσει «τη γένεση της ίδιας της ζωής». Έγινε κορυφαίο βιολογικό και ιατρικό ερευνητικό ινστιτούτο και ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ισχυρά φιλανθρωπικά ιδρύματα στον κόσμο. Την επόμενη δεκαετία αρνήθηκε να εμφανιστεί στο δικαστήριο για κατηγορίες περί παραβίασης του αντιμονοπωλιακού νόμου σχετικά με την TWA και έτσι έχασε τον έλεγχο της επιχείρησης. Το 1966 πούλησε τις μετοχές του για περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια.

Την επόμενη χρονιά, ο Χιουζ αγόρασε το καζίνο Desert Inn, στο Λας Βέγκας, αφού του είπαν να εκκενώσει το ρετιρέ του. Αυτό πυροδότησε μαζικές αγορές άλλων καζίνο και μεγάλων εκτάσεων μη αναπτυγμένης γης. Τη δεκαετία του 1950 εκεί θα γινόταν η σχεδιασμένη κοινότητα γνωστή ως Summerlin. Στη συνέχεια, ο Χιουζ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του Λας Βέγκας, αλλάζοντας την εικόνα της πόλης.

Την Ημέρα των Ευχαριστιών το 1966, ο Χάουαρντ Χιουζ, έφτασε στο Βόρειο Λας Βέγκας με ιδιωτικό τρένο. Τον έβαλαν με φορείο σε βαν και τον συνόδευσαν στο Desert Inn, κοντά στο σημείο όπου είχε ζήσει το 1954. Ο φίλος του, Χανκ Γκρίνσπουν, είχε κρατήσει τους δύο τελευταίους ορόφους των σουιτών ρετιρέ του ξενοδοχείου για τον Χιουζ και την συνοδεία του από Μορμόνους βοηθούς, δικηγόρους και τον Ρόμπερτ Μαχιού, τον αρχηγό ασφαλείας του.

Για τέσσερα χρόνια, ο Χιουζ παρέμεινε στην πόλη, χωρίς να βγει ούτε μία φορά από τη σουίτα. Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, ο Χιουζ θα γινόταν ο μεγαλύτερος ιδιώτης εργοδότης, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης καζίνο, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων και ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης μεταλλευτικών αξιώσεων στη Νεβάδα. Το πιο σημαντικό για τους κατοίκους του Λας Βέγκας ήταν ότι η παρουσία του Χιουζ θα βοηθούσε να μαλακώσει η εικόνα του Λας Βέγκας στα μάτια του ευρύτερου αμερικανικού κοινού, ανοίγοντας τον δρόμο για την εταιρική, mainstream εποχή της πόλης, αναφέρει το PBS.

Μια περίεργη πληροφορία που αντανακλά την ιδιαιτερότητά του ανέφερε η ιστοσελίδα IMDb. Αγόρασε τον τηλεοπτικό σταθμό KLAS (Κανάλι 8) του Λας Βέγκας, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί ταινίες μέχρι αργά το βράδυ. Αν τον έπαιρνε ο ύπνος κατά τη διάρκεια μιας ταινίας, τηλεφωνούσε στον σταθμό και διέταζε να επαναληφθεί η σκηνή που έχασε.

Στην επιτροπή της Γερουσίας

Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Στα τελευταία του χρόνια, ο Χάουαρντ Χιουζ έγινε ευρέως γνωστός για την ακραία μοναξιά του και την εκκεντρική του συμπεριφορά, η οποία πλέον θεωρείται ότι επηρεάστηκε σημαντικά από σοβαρή Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ), ιδιαίτερα από φόβους για μόλυνση. Το ίδρυμα OCD UK το οποίο ασχολείται με την διαταραχή έχει εκτενές αφιέρωμα στον Χιουζ στην ιστοσελίδα του.

Αφού έφυγε από το ξενοδοχείο Desert Inn στο Λας Βέγκας το 1966, το προσωπικό ανακάλυψε ότι οι κουρτίνες του δεν είχαν ανοιχτεί ποτέ και είχαν σαπίσει, αντανακλώντας τον φόβο του για εξωτερική μόλυνση – μια απεικόνιση που αργότερα δραματοποιήθηκε στην ταινία The Aviator (2004).

Προς το τέλος της ζωής του, ο Χιουζ φέρεται να ζούσε γυμνός σε σκοτεινά δωμάτια ξενοδοχείου που θεωρούσε «ζώνες χωρίς μικρόβια», φορούσε κουτιά χαρτομάντιλων στα πόδια του για προστασία και έκαιγε τα ρούχα του αν κάποιος κοντά του αρρώσταινε.

Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί, πιστεύεται ότι η επιδείνωση της ΙΨΔ του μπορεί να συνέβαλε τόσο στον αυξανόμενο εθισμό του στην κωδεΐνη όσο και στην επιδείνωση της απομόνωσής του τις δύο τελευταίες δεκαετίες πριν από τον θάνατό του το 1976.

Κατόπιν αιτήματος του δικηγόρου κληρονομιάς του Χιουζ, ο ψυχολόγος Ρέιμοντ Ντ. Φάουλερ διεξήγαγε ψυχολογική νεκροψία χρησιμοποιώντας συνεντεύξεις, προσωπικά έγγραφα και αρχεία. Ο Φάουλερ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανησυχίες για την υγεία του Χιουζ πιθανότατα προήλθαν από την υπερπροστατευτικότητα της μητέρας του κατά την παιδική ηλικία. Η οποία  φοβόταν έντονα τα μικρόβια και τις ασθένειες, ιδιαίτερα την πολιομυελίτιδα. Ως έφηβος, ο Χιουζ υπέφερε από ανεξήγητη παράλυση, την οποία ο Φάουλερ πίστευε ότι είχε ψυχολογική προέλευση.

Καθ’ όλη την ενήλικη ζωή, οι φόβοι του Χιουζ για μόλυνση κλιμακώθηκαν σε περίτεχνες τελετουργίες. Έδινε λεπτομερείς οδηγίες για τον χειρισμό τροφίμων και αντικειμένων, απαιτώντας πολλαπλά στρώματα χαρτομάντιλων, επαναλαμβανόμενο πλύσιμο των χεριών και σφραγισμένα περιτυλίγματα. Ο πλούτος του τού επέτρεπε να αναθέτει ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, πράγμα που σημαίνει ότι σπάνια αμφισβητούνταν ή διαταράσσονταν.

Κατά ειρωνικό τρόπο, παρά την εμμονή του με την καθαριότητα, ο Χιουζ τελικά παραμέλησε την προσωπική υγιεινή, σπάνια έκανε μπάνιο ή περιποίηση. Η διατροφή του επιδεινώθηκε, αδυνάτισε σοβαρά και η απομόνωσή του εντάθηκε. Αν και ορισμένοι βιογράφοι υποδηλώνουν ότι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή τροφοδότησε την τελειομανία και την επιτυχία του, το OCD UK υποστηρίζει ότι η διαταραχή τελικά κατέστρεψε τη μετέπειτα ζωή του.

Τελευταία χρόνια του Χάουαρντ Χιουζ

Η τάση του Χιουζ για ιδιωτικότητα και απομόνωση τον έβαλε συχνά σε αντιπαραθέσεις. Αυτό κορυφώθηκε το 1971 με ένα σκάνδαλο σχετικά με αυτό που υποτίθεται ότι ήταν τα απομνημονεύματά του. Το χειρόγραφο και οι επιστολές που το αφορούσαν, που υποτίθεται ότι είχαν γραφτεί από τον Χιουζ, στη συνέχεια βρέθηκαν να είναι δόλια και πλαστογραφημένα.

Στα τελευταία του χρόνια, ο Χιουζ μετέφερε απότομα την κατοικία του από το ένα μέρος στο άλλο (Μπαχάμες, Νικαράγουα, Καναδάς, Αγγλία, Λας Βέγκας, Μεξικό). Όπως συνέβη και με το Desert Inn, έλαβε περίπλοκες προφυλάξεις για να εξασφαλίσει απόλυτη ιδιωτικότητα σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο και σπάνια τον έβλεπε κανείς εκτός από μερικούς μορμόνους βοηθούς. Συχνά εργαζόμενος για μέρες χωρίς ύπνο σε ένα δωμάτιο με μαύρη κουρτίνα, αδυνάτισε και διαταράχτηκε από τις επιπτώσεις μιας πενιχρής διατροφής και μιας υπερβολικής κατανάλωσης ναρκωτικών. Το 1976 πέθανε σε πτήση από το Ακαπούλκο του Μεξικού προς το Χιούστον του Τέξας για να αναζητήσει ιατρική περίθαλψη.

Μετά τον θάνατό του, προέκυψε σημαντική νομική συζήτηση σχετικά με τη διάθεση της περιουσίας του. Εμφανίστηκαν αρκετές «διαθήκες», συμπεριλαμβανομένης μιας που βρέθηκε στα γραφεία της εκκλησίας των Μορμόνων στο Σολτ Λέικ Σίτι, αλλά όλες τελικά κηρύχθηκαν πλαστές.