Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με τον βαθμό που θα επιστρέψει η προ-πανδημική κοινωνική ζωή και πόσο αυτό θα διαρκέσει.
Λίγα είναι γνωστά για τις παραχωρήσεις μεταξύ της δημόσιας υγείας και της οικονομικής δραστηριότητας στο πλαίσιο της πανδημίας. Τα ποσοστά αύξησης του ΑΕΠ είναι παραπλανητικά. Η Ιταλία υπέστη μεγάλες απώλειες ζωών και πτώση ΑΕΠ πέρυσι όχι επειδή η πολιτική της απάντηση ήταν ανεπαρκής, αλλά επειδή ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που επλήγη, και ως εκ τούτου έπρεπε να ανταποκριθεί στο απρόβλεπτο σοκ με οικονομικά δαπανηρά μέτρα.
Την άνοιξη του 2020, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες κατάφεραν να μειώσουν τον ρυθμό μόλυνσης μέσα σε λίγες εβδομάδες. Εδώ, η αντίστοιχη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας κυμαινόταν από περίπου 15% στη Γερμανία (όπου το πρώτο κύμα ήταν ήπιο) έως σχεδόν 30% στη Γαλλία, όπου η βιομηχανία σταμάτησε εντελώς και το ένα τέταρτο των ιδιωτικών υπαλλήλων μπήκε σε αναστολή. Η θεραπεία ήταν αποτελεσματική, αλλά είχε πολύ υψηλό οικονομικό κόστος.
Αντίθετα, όταν η Ευρώπη προχώρησε σε νέους περιορισμούς το φθινόπωρο, το οικονομικό κόστος των μέτρων δημόσιας υγείας ήταν πολύ χαμηλότερο. Ο λόγος είναι ότι οι κυβερνήσεις είχαν μάθει από το πρώτο κύμα. Η απόκριση δεύτερου κύματος ήταν λιγότερο αυστηρή αλλά καλύτερα στοχευμένη. Μάσκες και προστατευτικός εξοπλισμός ήταν ευρύτερα διαθέσιμοι και οι εταιρείες είχαν μάθει να προσαρμόζονται στους περιορισμούς. Ορισμένες από αυτές τις προσαρμογές έχουν αποδειχθεί διαρκείς: οι ηλεκτρονικές πληρωμές έχουν λάβει σημαντική ώθηση. Το ηλεκτρονικό εμπόριο ανθεί.
Οσο για το μέλλον, η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση παραλλαγών θα έκανε πιο πιθανές τις περαιτέρω προσαρμογές. Αλλά αν αυτές οι παραλλαγές είναι πιο μεταδοτικές, το κόστος θα αυξηθεί. Οι εταιρείες που διατηρούνται σε ζωή με παροχές ρευστότητας και αναβολές καταβολής φόρου δεν θα επιβιώσουν και οι εργαζόμενοι που βρίσκονται ακόμη σε αναστολή είτε θα χάσουν τις δεξιότητές τους είτε τη δουλειά τους. Θα απαιτηθούν σημαντικές προσπάθειες για να τους βοηθήσουν να αλλάξουν επαγγέλματα. Οσο περισσότερο διαρκεί η πανδημία, τόσο πιο σοβαρή θα είναι η ζημιά και τόσο υψηλότερο είναι το κόστος. Επομένως, μια πραγματικά παγκόσμια κίνηση εμβολιασμού παραμένει ζωτικής σημασίας. Εν τω μεταξύ, οι κυβερνήσεις πρέπει να προετοιμαστούν για τον κίνδυνο περιοδικών επιδημιών επινοώντας νέες πολιτικές για τον περιορισμό του κοινωνικού, οικονομικού και φορολογικού κόστους τους.
Ο Ολιβιέ Μπλανσάρ είναι πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του Peterson Institute for International Economics.
Ο Ζαν Πιζανί Φερί είναι εταίρος της ομάδας σκέψης Bruegel και εταίρος του Peterson Institute for International Economics. Κατέχει την έδρα Tommaso Padoa-Schioppa στο European University Institute.
Latest News
Το χαρακίρι του Ισραήλ
Η ισχύς είναι σαν το ωστικό κύμα που καταστρέφει ότι βρει μπροστά του μέσα στο πεδίο της εμβέλειάς της
Τραπεζική αργία για το Καθολικό Πάσχα και παρατάσεις
Όπως το συνηθίζει η ελληνική διοίκηση, έδωσε την τελευταία στιγμή
H Γερμανία πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις
Pολλές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης θα κοστίσουν ακριβά
Οι έννοιες του Νοήματος και της Διαδικασίας στο σύγχρονο Μάνατζμεντ
Η κατανόηση πρέπει επιτακτικά να αντικαταστήσει τη ξέφρενη διαδικασία, διαφορετικά το μάνατζμεντ θα συνεχίσει να είναι μια απανθρωποποιημένη βιομηχανία τέτοιων παράλογων κανονισμών
Δημόσιο vs Ιδιώτες, σημειώσατε ΣΔΙΤ!
Η αέναη διαμάχη κρατιστών και αντικρατιστών συνθέτει τελικά και αυτή ένα ψευδοδίλημμα
Διοικητικές κυρώσεις για τη διαβίβαση δεδομένων στην πλατφόρμα myDATA – Γ’ Μέρος
Έναρξη, διαδικασία και λεπτομέρειες εφαρμογής των κυρώσεων
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας «αντίβαρο» στις αβεβαιότητες
Η οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί χρηματοδοτικούς πόρους
Συνεχείς επενδύσεις στην πορεία προς την αναβάθμιση
Το Χρηματιστήριο Αθηνών καλείται να προσελκύσει νέες εταιρείες και να αυξήσει το βάθος της αγοράς του
Δυναμικά στις αποκρατικοποιήσεις, δυναμικά στην ανάπτυξη
Σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο οικονομικά τη χώρα
Προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ένας φορέας ως αναθέτουσα αρχή και οργανισμός δημοσίου δικαίου
Η πρόσφατη περίπτωση του ΣτΕ με το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας & Τεχνολογίας