Η ευκαιρία του Ανδρουλάκη

Η πανηγυρική εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, και μάλιστα επί του πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, νίκη που τον ψηλώνει πολιτικά, δημιουργεί νέα δεδομένα στο ευρύτερο τοπίο της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.

Ναι σοσιαλδημοκρατίας, γιατί αυτή ήταν το σημείο αναφοράς επί πάρα πολλά χρόνια για την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ. Και σε αυτή την σοσιαλδημοκρατία πρέπει να δώσει πνοή ο Ν. Ανδρουλάκης. Θα μπορέσει; Η πορεία θα δείξει.

Ο ίδιος όμως έχει ένα μεγάλο όπλο, αυτό της αυξημένης πολιτικής νομιμοποίησης μέσω της ιδιαίτερα σημαντικής  συμμετοχής. Σε μια εποχή που τα κόμματα ως πολιτικά υποκείμενα απαξιώνονται σε πόλη την Ευρώπη, η μεγάλη συμμετοχή σε μια εσωκομματική διαδικασία, ενός κόμματος του 7-8% λέει πολλά.

Ο νέος αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής – ΠαΣοΚ έχει πολλά δεδομένα υπέρ του, εκτός από την ηλικία του. Αρκεί να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει ο χώρος για να κάνει την αναγκαία επανεκκίνηση και να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικού επαναπατρισμού ψηφοφόρων που είχαν μετοικήσει πολιτικά τα τελευταία χρόνια.

Το ΠαΣοΚ έχει ρίζες στην ελληνική κοινωνία και μετά από μια οδυνηρή δεκαετία μνημονιακής Οδύσσειας, είναι ίσως η πρώτη φορά που δημιουργούνται συνθήκες καλές για αύξηση των ποσοστών του και ενίσχυσης της δυναμικής του. Η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά κράτησε όρθιο το Κίνημα Αλλαγής εν μέσω πολιτικών τρικυμιών και καλείται πλέον ο νέος αρχηγός να αποδείξει πραγματικά ό,τι άξιζε την στήριξη του κόσμου.

Βασικά καλείται πρώτα απ’ όλα να δικαιώσει τις προσδοκίες χιλιάδων και κυρίως να πείσει πως μπορεί να κάνει υπερβάσεις, ρήξεις και ανατροπές.

Ο όρος πολιτική αυτονομία που χρησιμοποίησε σημαίνει πολλά και μένει να φανεί σε πρακτικό επίπεδο πως θα το πραγματώσει για να γίνει η επανεκκίνηση που έχει ανάγκη η ελληνική σοσιαλδημοκρατία.

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν.  Ο πήχης λόγω και της μεγάλης συμμετοχής είναι αρκετά ψηλά και αυτή είναι εντολή για ενότητα και δουλειά. Ο αείμνηστος Γεννηματάς έλεγε, «δουλειά, δουλειά, δουλειά» και αυτό πρέπει να το αποδείξει η νέα ηγεσία με μαχητική και στιβαρή αντιπολίτευση και με την κατάθεση ρεαλιστικών προτάσεων που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.

Ο Ανδρουλάκης πατάει πάνω στη μεγάλη πολιτική κληρονομιά του ΠαΣοΚ που δεν σβήνεται, αλλά μπορεί να αξιοποιηθεί και να το  ενδυναμώσει και πάλι.

Στο χέρι του είναι εάν αυτή η πολιτική κληρονομιά που είναι πολιτικό χρυσάφι δεν θα γίνει κάρβουνο.