
Ηταν προφανές λάθος του Μητσοτάκη που μιλώντας στη Βουλή για τη Novartis αναφέρθηκε μόνο στα «δικά του» στελέχη και όχι σε όλους τους στόχους της σκευωρίας.
Ηταν λάθος του κυβερνητικού εκπροσώπου που αντί να ανασκευάσει την επομένη επέμεινε στον διαχωρισμό. Σε ζητήματα δημοκρατίας δεν υπάρχουν «δικοί μου» και «δικοί σου».
Ηταν λάθος του ΚΙΝΑΛ που δεν αντέδρασε αμέσως στη Βουλή. Χρειάστηκε μία μέρα (και ένας Βενιζέλος…) για να καταλάβει το λάθος κι όταν το κατάλαβε αντέδρασε κυρίως στον Μητσοτάκη και όχι για την ουσία της υπόθεσης.
Ηταν λάθος που εντελώς αναίτια το ΚΙΝΑΛ τσουβάλιασε τον Πολάκη με τη ΝΔ όταν ο Πολάκης κατέλαβε το βήμα της Βουλής. Ουσιαστικά κάλυψε τον Πολάκη και εξ όσων γνωρίζουμε το ΚΙΝΑΛ δεν είναι αντικοινοβουλευτικό κόμμα.
Είναι λάθος η ακατανόητη παράταση της δικαστικής εκκαθάρισης, η νωχελική βραδυπορία της Δικαιοσύνης και τα αργόσυρτα ανακλαστικά της κυβέρνησης. Η βραδύτητα καλλιεργεί υπόνοιες, ακόμη και αβάσιμες.
Είναι λάθος να νομίζουν κάποιοι ότι μια πρωτοφανής υπονόμευση της δημοκρατίας μπορεί να ξεχαστεί σε κάποιο ανακριτικό συρτάρι, να συμψηφιστεί με διάφορες αρλούμπες ή «να πέσουν στα μαλακά» οι υπαίτιοι.
Είναι διαρκές λάθος του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχουν πάρει ακόμη τις αποστάσεις τους από αυτήν τη βρωμερή ιστορία και τους πρωταγωνιστές της.
Πρέπει να καταλάβουν πως όσο δεν την κλείνουν, θα την κουβαλούν. Σαν παλιά αμαρτία.
Και απλώς όσο παρατείνεται η εικόνα συγχρωτισμού μιας δημοκρατικής αριστερής παράταξης με έναν άθλιο πολιτικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό υπόκοσμο βάζουν πολιτικά και ηθικά εμπόδια στον εαυτό τους.
Μετά τα λάθη, να πω και μερικά σωστά.
Ηταν σωστή η επίθεση του Μητσοτάκη με αφορμή τη Novartis και η υπόμνηση διά στόματος Πρωθυπουργού ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν κουβεντιάζουμε για πολιτικές ή δημοσιογραφικές απόψεις αλλά έχουμε (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) να κάνουμε με μια συμμορία.
Ηταν σωστή η αντίδραση του Βενιζέλου και κυρίως η υπόμνηση ότι η εκτροπή αντιμετωπίστηκε από ένα ευρύ δημοκρατικό μέτωπο κι όχι από κάποιον κομματικό στρατό.
Είναι σωστή η (έστω καθυστερημένη κι ελαφρώς μπερδεμένη) αντίδραση του ΚΙΝΑΛ.
Είναι σωστή η γενική αντίληψη που φαίνεται πλέον να επικρατεί ότι η υπόθεση οφείλει να πάει μέχρι τέλους χωρίς προσχήματα, λοξοδρομήσεις ή συμψηφισμούς.
Δεν θα ήταν άσχημα μάλιστα αν η διαδικασία περνούσε σε πιο γρήγορους ρυθμούς.
Και είναι ασφαλώς ευτύχημα που υπάρχει ο Πολάκης να θυμίζει συνεχώς από τι γλίτωσε η δημοκρατία μας στο πρόσφατο παρελθόν κι από τι πρέπει να φυλάγεται στο προσεχές μέλλον.


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα