
Θα μπορούσε να ήταν μια συζήτηση καφενείου…
Θα μπορούσε να ήταν μια στιγμή κομπορρημοσύνης στα κοινωνικά δίκτυα…
Θα μπορούσε να ήταν απλά ένα τίποτα…
Τα όσα όμως διημείφθησαν στο τραπέζωμα του δημάρχου της Σπάρτης Πέτρου Δούκα στον τέως υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιο Λιβανό και τη γαλάζια παρέα για τις αποζημιώσεις (τα τριχίλιαρα) των πυροπλήκτων της Ηλείας και πώς όλα αυτά επηρέασαν την εκλογική αναμέτρηση του 2007, δυστυχώς είναι η ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Ή αν θέλετε είναι μέρος της ελληνικής πολιτικής ζωής που έρχεται από άλλες εποχές, έχει βαθιές ρίζες στο πολιτικό σύστημα και στα κόμματα εξουσίας και, το χειρότερο, αποτελεί διαχρονικά την τελευταία λύση σε όποιον φοβάται ότι χάνει την εξουσία. Οπως εύστοχα και με απόλυτη ειλικρίνεια είπε η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, «ήταν μια εικόνα που παρέπεμπε σε όλα τα κακά στερεότυπα της πολιτικής, ήταν λογική Μαυρογιαλούρου», τονίζοντας πως αδίκησε με αυτόν τον τρόπο την – τότε – κυβέρνηση Καραμανλή στην οποία ήταν μέλος.
Οσο για τη στάση του κ. Λιβανού, «άξιο και έντιμο άνθρωπο» όπως τον χαρακτήρισε, είπε δυο λόγια που θα τον ακολουθούν: «Εδειξε έλλειψη ενσυναίσθησης και δεν υπάρχει πολιτική χωρίς ενσυναίσθηση. Δεν μπορείς να κάνεις χαβαλέ με τέτοιου είδους καταστροφές».
Ποιος δεν συμφωνεί; Αυτό όμως που απασχολεί όλους όσοι παρακολουθούν την πολιτική σκηνή για να πάρουν οικονομικές αποφάσεις είναι ότι το πολιτικό «στριπτίζ» που εξελίχθηκε με πρωταγωνιστές υπουργούς και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας – του κυβερνώντος κόμματος – αυξάνει τον δείκτη αβεβαιότητας, οξύνει εσωκομματικές αντιθέσεις, δημιουργεί αμφιβολίες και ερωτηματικά για την κατεύθυνση που θα πάρει η οικονομική πολιτική όσο πλησιάζουμε στις εκλογές και σε κάθε περίπτωση θολώνει την εικόνα.
Το δυστύχημα είναι ότι το βιντεάκι της «εποποιίας του 2007» (τι ειρωνεία, γυρίστηκε με φόντο την ελληνική σημαία, την ευρωπαϊκή και τα λάβαρα του Δήμου Σπάρτης) επιβεβαιώνει όλους όσοι πιστεύουν ότι το πολιτικό ρίσκο της Ελλάδας ήταν και παραμένει υψηλό για την οικονομία και τις αποφάσεις τους.


Latest News

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε