
Ως σήμερα που ήρθε ο λογαριασμός του ηλεκτρικού για το σπίτι των παππούδων στο χωριό, ήμουν πεπεισμένος ότι ο Εμανουέλ Μακρόν θα κερδίσει. Όχι επειδή δεν είχαν έρθει φουσκωμένοι λογαριασμοί ως τώρα αλλά οι διαφορές ήσαν ανεκτές, ίδιας τάξης μεγέθους με αυτούς του κ. Τσίπρα, ο οποίος ανέφερε στους Δελφούς ότι πέρυσι πλήρωνε 200 ευρώ και φέτος πληρώνει 400.
Για τούτο είχα βρει ενοχλητική την αναφορά του κ. Μητσοτάκη, στο πολυπρισματικό Φόρουμ των Δελφών πάλι, ότι αν η Ένωση δεν λάβει μέτρα για τις τιμές των ενεργειακών προϊόντων «θα το κάνουμε σε εθνικό επίπεδο». Αλλιώς «θα δυναμώσουμε φωνές λαϊκισμού. Θα είναι τεράστιο λάθος, για οικονομικούς λόγους να χάσουμε την λαϊκή στήριξη». Ωραία λαϊκιστική δικαιολογία, είχα σκεφθεί: πληρώνεις για «λαϊκή στήριξη», ψηφοθηρείς δηλαδή, πριν το κάνουν οι «λαϊκιστές».
Αλλά ο λογαριασμός που είδα είναι εξωφρενικός: για κατανάλωση 212 kWh που με βάση την τιμή συμβολαίου (0,09 €/kWh) χρεώνονται 19€, η δυσνόητη και δυσώνυμη «Αναπροσαρμογή Χρέωσης Προμήθειας» που προστίθεται είναι 317€, δηλαδή 17πλάσια! Είναι δυνατόν; Πολλαπλασιάστηκε η τιμή του αερίου ή του πετρελαίου στη χονδρική επί 17; Πώς δικαιολογείται αυτή η «αναπροσαρμογή»;
Το χειρότερο είναι πως η συγκεκριμένη «αναπροσαρμογή» είναι πολλαπλάσια από άλλες της ίδιας εταιρείας σε άλλους λογαριασμούς: για 484 kWh κατοικίας στην Αθήνα -εκδόθηκε προ ημερών και αυτός- η αναπροσαρμογή είναι μόνο 148€. Δηλαδή, στην Αθήνα η «αναπροσαρμογή» ανά kWh είναι 30 λεπτά, στο χωριό είναι 1,50€ – πενταπλάσια. Έγραψα στην εταιρεία και περιμένω εξηγήσεις – αν δεν είναι ικανοποιητικές νομίζω ότι δικαιούμαι να κοινοποιήσω το όνομά της χωρίς την άδεια του κ. Γεωργιάδη.
Σίγουρα, κάποιοι αλγόριθμοι δικαιολογούν τον εξωφρενικό λογαριασμό και τα υπέρογκα κέρδη, τα υπέροχα μπόνους και μερίσματα στελεχών και μετόχων της εταιρείας. Αλλά δεν δικαιολογούν το ότι η Δύση συμπαρίσταται στην Ουκρανία και κάποιοι Δυτικοί γίνονται πάμπλουτοι εις βάρος των πολλών, ανοίγοντας τον δρόμο στους αντιδυτικούς: αν στη Γαλλία αυτές τις ημέρες μοιράζονται τέτοιοι λογαριασμοί, η Μαρίν Λεπέν θα κερδίσει. Όχι επειδή δεν θα μπορούν να τους πληρώσουν οι καταναλωτές αλλά επειδή θα νιώσουν ότι τους εξαπατούν, ότι τους θεωρούν ηλίθιους όταν τους θέτουν το δίλημμα «ειρήνη ή κλιματιστικά;».
Ο κ. Μητσοτάκης ας μη μοιράσει πάλι κρατικές ενισχύσεις από τους φόρους μας ή από δανεικά, θα αισθανθούμε ακόμα περισσότερο ηλίθιοι γιατί θα καταλήξουν απλώς στα χρηματοκιβώτια των παρόχων. Ας συμμαζέψει τους ηλεκτροφόρους «Ζαχάρωφ του 21ου αιώνα».


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα