
Από τη στιγμή που ο κ. Ανδρουλάκης, εξελέγη, μαζικά και πανηγυρικά, κυβερνήτης στο σκάφος του ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ, ο αέρας πνέει ούριος στα πανιά του. Η κοινωνία των πολιτών αντιμετώπισε με συμπάθεια τον νέο -και εν πολλοίς άγνωστο- ηγέτη, η κοινωνία των πολιτικών συνεχίζει να τον μετρά για να δει πώς θα τον φέρει στα μέτρα της ώστε να τον εξουδετερώσει.
Το συνέδριο πήγε πολύ καλά, πολλοί δύσπιστοι από τον χώρο του «παλαιού ΠαΣοΚ» που παρακολουθούν τα πολιτικά όχι ως επαγγελματίες αλλά ως αμετανόητα ενεργοί πολίτες, άρχισαν να αισιοδοξούν ότι η δική τους Αριστερά, η Δημοκρατική Αριστερά, η Σοσιαλδημοκρατική Αριστερά, αποκτά σιγά-σιγά νέο πρόσωπο και μπορεί να γίνει ικανή να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ουαιώνα, που ξεκίνησε στην Ευρώπη μας με τους καλύτερους οιωνούς λόγω της καθιέρωσης του ευρώ -οιωνούς που τους διέψευσαν διαδοχικά η παγκόσμια τραπεζική κρίση, η κρυμμένη κάτω από το χαλί χρεοκοπίας της χώρας μας, η πανδημία – ώσπου τελικά ήρθε το χειρότερο, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και ο πόλεμος.
Οι καιροί έγιναν δύσκολοι και αβέβαιοι και για τούτο είναι απαιτητικοί, όμως ο πολιτικός ανταγωνισμός συνεχίζει να περιορίζεται σε αυτό που ο πολύπειρος Κώστας Σημίτης περιέγραψε σαν «αντιπαράθεση (στην οποία) το ενδιαφέρον στρέφεται στον τρόπο με τον οποίο θα εκθέσουμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους και πώς θα δημιουργήσουμε μια εικόνα γνώσεων και επιδιώξεων παρ’ όλο που δεν έχουμε εξετάσει ουσιαστικά τις δυσκολίες και τους περιορισμούς», εξέταση που αποτελεί προϋπόθεση για να είναι κάποιο κόμμα αποτελεσματικό «κόμμα δράσης».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης λοιπόν καλείται να ηγηθεί κόμματος «γνώσης και δράσης» και όχι εντυπωσιοθηρικού και ψηφοθηρικού μηχανισμού για την άλωση των Παλαιών Ανακτόρων και του Μεγάρου Μαξίμου. Δεν είναι εύκολο, ούτε υποχρεωτικό, ούτε καν σύνηθες – σύνηθες είναι το ακριβώς αντίθετο, η ανάληψη της εξουσίας επειδή οι προηγούμενοι «κάηκαν», γιατί οι διεκδικητές έπεισαν ότι οι κατέχοντες είναι χειρότεροι από τους ίδιους.
Πρόκειται κάθε φορά για την εκλογή του «μη χείρονος» – όχι «με πολιτικά κριτήρια προγράμματος και αποτελεσματικότητας αλλά με κριτήρια ηθικά: «οι άλλοι» είναι κλέφτες, τυχοδιώκτες, ανεύθυνοι, προδότες, δημαγωγοί, αυταρχικοί, νεοφιλελεύθεροι, λαϊκιστές. Από αυτή την περιορισμένη γκάμα επιθέτων αντλούνται τα «επιχειρήματα» που αποδεικνύουν ότι οι αντίπαλοι είναι χειρότεροι από εμάς.
Οι καιροί είναι δύσκολοι, οι τοπικές θάλασσες σε αναταραχή και οι παγκόσμιοι ωκεανοί φουρτουνιασμένοι. Ας ευχηθούμε το σκάφος του νέου ΠαΣοΚ να είναι καλοτάξιδο, κυβερνήτης και πλήρωμα να το οδηγούν με γνώση και τέχνη.


Latest News

AEI: Πότε ένα εξεταστικό σύστημα είναι δίκαιο
Οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι ένας διαγωνισμός κατάταξης των υποψηφίων και η θεματοδοσία τους κρίνεται επιτυχής όταν οι βαθμολογίες εμφανίζονται σε όλο το βαθμολογικό εύρος: από το 0 έως το 100.

«Αmerica is back!»
Φτάσαμε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ της περασμένης εβδομάδας, όπου ο Μπάιντεν ούτε λίγο ούτε πολύ ανακοίνωσε την τεράστια ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη με μια δύναμη κάπου 300.000 (!) στρατιωτών.

Η «άχρηστη γνώση» ως όπλο μαζικής αποβλάκωσης
Σε μια εποχή όπου κυριαρχούν οι γνώσεις και η ελεύθερη κυκλοφορία τους, ο κόσμος βυθίζεται σ’ έναν πρωτότυπο σκοταδισμό που θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες

Και το αβγό και η κότα
Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις και η απλή αναλογική

Ταμείο Ανάκαμψης: Μην το χαραμίσουμε σε ασήμαντα μικροέργα
Αρθρο του καθηγητή και πρώην υπουργού Νίκου Χριστοδουλάκη στην ειδική έκδοση του ΟΤ για την οικονομία στο «Βήμα της Κυριακής»

Επιτέλους επετράπη ο ενάλιος τουρισμός
Μετά από 30 χρόνια

Το βάρος του 2015
Η Ελλάδα έχασε τότε χρόνο και δυνάμεις

Ακτινογραφία μέσα στην κρίση: κίνδυνοι και πλεονεκτήματα
Τι συμβαίνει στην ελληνική οικονομία

Σέικερ
Κανένας δεν γνωρίζει ποιο «μήνυμα» θα κυριαρχήσει στις ερχόμενες εκλογές

Αυτό το άδικο 650άρι
Τι είδους δεύτερη ευκαιρία είναι αυτή που δίνεται σε μια συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών και όχι σε όλους