Στη «σέντρα» ο Μπόρις Τζόνσον – Η πρόταση μομφής και η επόμενη ημέρα

Ο Μπόρις Τζόνσον θα επιβιώσει – πλην μεγάλου απροόπτου – της πρότασης μομφής σε βάρος του, η ψηφοφορία για την οποία θα διεξαχθεί σήμερα το απόγευμα στην κοινοβουλευτική ομάδα του Συντηρητικού Κόμματος. Ήδη, άλλωστε, στο πλευρό του Τζόνσον έσπευσαν να ταχθούν δημοσίως δύο κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής του: Οι υπουργοί Οικονομικών και Εξωτερικών, Ρίσι Σουνάκ και Λιζ Τρας.

Ωστόσο, όπως σημειώνουν εδώ και καιρό αρκετά βρετανικά ΜΜΕ, το πλήγμα που θα δεχθεί ο Τζόνσον θα είναι ισχυρό, ειδικά εφόσον ο αριθμός όσων ψηφίσουν υπέρ της απομάκρυνσής του από την ηγεσία του κόμματος και την πρωθυπουργία είναι τριψήφιος, όπως έχει δείξει και η μέχρι σήμερα εμπειρία.

Υπενθυμίζεται ότι, με βάση όσα προβλέπονται θεσμικά, για να συζητηθεί μια πρόταση μομφής πρέπει να έχει καταθέσει σχετικές επιστολές τουλάχιστον το 15% των βουλευτών των Συντηρητικών – ήτοι, 54 σε σύνολο 359. Αυτό, όπως είχε άλλωστε προαναγγελθεί, έγινε στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου (πιθανώς και νωρίτερα, με τις εξελίξεις να καθυστερούν εξαιτίας των εορτασμών για τα 70 χρόνια βασιλείας της Ελισάβετ), με αποτέλεσμα ο πρόεδρος της επονομαζόμενης «Επιτροπής 1922», Γκρέιαμ Μπρέιντι, να ανακοινώσει την εκκίνηση της σχετικής διαδικασίας.

Επευφημίες και επίθεση

Κατά την διάρκεια του εορτασμού του Πλατινένιου Ιωβηλαίου της Βασίλισσας Ελισάβετ, ο Τζόνσον δέχτηκε έντονες επευφημίες από το συγκεντρωμένο πλήθος.

Ο άλλοτε φαινομενικά ανίκητος Τζόνσον δέχθηκε την Δευτέρα επίθεση από τον άλλοτε σύμμαχό του Jesse Norman και πρώην υπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι η παραμονή του πρωθυπουργού στην εξουσία προσβάλει τόσο το εκλογικό σώμα όσο και το κόμμα.

Προθέρμανση πριν την τελική αναμέτρηση

Σε αυτή τη φάση, ωστόσο, η ψηφοφορία που θα διεξαχθεί μοιάζει περισσότερο με ένα πρώτο μέτρημα δυνάμεων ανάμεσα στους (ολοένα περισσότερους) αντιπάλους του Τζόνσον εντός των Τόρις και τους υποστηρικτές του. Κι αυτό διότι θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, με βάση τα ως τώρα δεδομένα, να βρεθούν 180 βουλευτές οι οποίοι να ζητήσουν την αποπομπή του.

«Σήμερα δίνεται η ευκαιρία να τερματιστούν μήνες εικασιών και να επιτραπεί η κυβέρνηση να τραβήξει μια γραμμή και να προχωρήσει», σημείωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του Βρετανού πρωθυπουργού σε ανακοίνωση που εξέδωσε, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την επικράτησή του στην ψηφοφορία. Δυστυχώς γι’ αυτούς, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Ο δεύτερος γύρος της αναμέτρησης, ο οποίος δεν αναμένεται ότι θα αργήσει πολύ – ειδικά εάν το κυβερνόν κόμμα χάσει τις συμπληρωματικές εκλογές της 23^ης Ιουνίου (όπως έγινε πρόσφατα με τις δημοτικές στο Λονδίνο) – θα είναι αναμφίβολα πιο δύσκολος για τον Τζόνσον. Η αιτία δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι αρκετά κορυφαία στελέχη, ακόμη και μέλη της κυβέρνησης, εκτιμάται ότι θα έχουν στο μεταξύ πειστεί πως η ηγέτης τους έχει πλέον «καεί» και η παραμονή του στο τιμόνι μόνο κακό μπορεί να κάνει.

Τα σκάνδαλα και οι εκλογές

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται, άλλωστε, πως μετά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και τις αποκαλύψεις για τα κορωνοπάρτι στην Ντάουνινγκ Στριτ εν μέσω lockdown για την πανδημία, ο νυν πρωθυπουργός δεν έχει καμία ελπίδα να αντιστρέψει την εικόνα των δημοσκοπήσεων. Πολύ περισσότερο καθώς η οικονομική κρίση, η ακρίβεια και ο πληθωρισμός πλήττουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας και πολλαπλασιάζουν την οργή απέναντι στους κυβερνώντες. Αντιθέτως, όπως τονίζεται, η παραμονή του θα προσφέρει στους Εργατικούς του Κιρ Στάρμερ κυριολεκτικά… τη νίκη στο πιάτο.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στην προηγούμενη πρόταση μομφής που είχε κατατεθεί και συζητηθεί, τον Δεκέμβριο του 2018, η τότε πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, είχε λάβει 200 ψήφους υπέρ της έναντι 117 κατά. Όμως, το γεγονός ότι πάνω από το ένα τρίτο των βουλευτών (και ο Τζόνσον, που πρωταγωνίστησε στην ανατροπή της) την αποδοκίμασαν, την ανάγκασε να θέσει ένα χρονοδιάγραμμα πέντε μηνών για την αποχώρησή της.

Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικές εξελίξεις αναμένονται πυκνές το επόμενο διάστημα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κι αυτό, αναμφίβολα, θα έχει αντανάκλαση και σε όλα τα μέτωπα που αυτό εμπλέκεται άμεσα, όπως η διαμάχη με την ΕΕ για τις «ουρές» της συμφωνίας του Brexit, αλλά και τον πόλεμο στην Ουκρανία.