Για μια χώρα που θεωρεί ότι μπορεί να επιβάλλει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη με τα όπλα, η Αμερική δεν αντιμετωπίζει με την ίδια αυστηρότητα τον εαυτό της.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι μετά από 50 χρόνια το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε να ακυρώσει την κατοχύρωση της άμβλωσης ως δικαιώματος.
Απόφαση που δικαιώνει όλες εκείνες τις ακραίες συντηρητικής δυνάμεις στις ΗΠΑ που χρόνια τώρα θέλουν να ακυρώσουν το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν οι ίδιες για το τι θα γίνει με το σώμα τους.
Απόφαση που παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που σε άλλες χώρες τα θεωρούμε αυτονόητα.
Απόφαση που σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα για τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ή θα εκτίθενται στον κίνδυνο των παράνομων αμβλώσεων.
Απόφαση που έρχεται σε σύγκρουση με την πρόοδο που έχει υπάρξει σε άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής σε σχέση με την ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών.
Απόφαση που στην πραγματικότητα στηρίζεται σε μια βαθιά σεξιστική και πατριαρχική αντίληψη για τη γυναίκα και τον ρόλο της στην κοινωνική ζωή.
Και αυτό που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία είναι ο τρόπος με τον οποίο εδώ και χρόνια μεθοδεύτηκε αυτή η απόφαση, καθώς υπήρξε μια τεράστια πολιτική επένδυση της αμερικανικής δεξιάς σε αυτό το ζήτημα. Κάτι που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η ακροδεξιά λογική μπορεί να πάρει πολλά πρόσωπα και να δοκιμάσει να εκφραστεί μέσα από διάφορα ζητήματα.
Όμως, υπάρχει και ένα συνολικότερο θέμα εδώ. Οι ΗΠΑ διεκδικούν εδώ και δεκαετίες να είναι η ηγέτιδα δύναμη του «ελεύθερου κόσμου», του κόσμου όπου τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες.
Παρ’ όλα αυτά στο ίδιο τους το εσωτερικό όχι μόνο δεν είναι πλήρως σεβαστά τα δικαιώματα, αλλά πλέον περιορίζονται κιόλας.
Μήπως θα έπρεπε την επόμενη φορά που θα θελήσουν να κουνήσουν απειλητικά το δάχτυλό σε κάποιον άλλον, να σκεφτούν πόσο προβληματική είναι η κατάσταση στο εσωτερικό τους;
Latest News
Μπορούμε να αλλάξουμε;
Ο κόσμος έχει αλλάξει. Νέες δυνάμεις έχουν δημιουργηθεί που δεν μπορεί κανείς να τις υποτιμήσει.
Θεσσαλία: Η επόμενη μέρα…
Ολα τα μαθηματικά μοντέλα δείχνουν ότι, ακολουθώντας την πεπατημένη, σε 10-15 χρόνια ο Θεσσαλικός κάμπος θα έχει ερημοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό
Πόσο έτοιμοι είμαστε;
Για όσους δεν κατάλαβαν, τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης αρχίζουν και σχηματίζονται
Ορφανές υποδομές
Τι αποκαλύπτει η περίπτωση του Flyover
De Imbecillitate: Ο Μέγας Κίνδυνος
Η ανησυχητική επικαιρότητα ενός σημαντικού άρθρου του Ευάγγελου Λεμπέση, που γράφτηκε το 1941.
Η επόμενη μέρα του ιρανικού χτυπήματος στο Ισραήλ
Το κρίσιμο ερώτημα παραμένει εάν θα υπάρξει ανταπάντηση στην επίθεση του Ιράν και πέρασμα σε περιφερειακή σύγκρουση στη Μέση Ανατολή
Δεν θα μας τα λύσει η Λαγκάρντ
Προφανώς έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε για να πούμε ότι η τραπεζική πίστη συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας
Τι γεννά τη βία;
Η συζήτηση για τα υπαρκτά προβλήματα βίαιων συμπεριφορών και μορφών εκφοβισμού μέσα στα σχολεία κινδυνεύει να μείνει μια συζήτηση που εντοπίζει μορφές παραβατικότητας
Ο υποψιασμένος Χατζηδάκης
Η οικονομική ιστορία έχει δείξει όμως ότι η μείωση των τιμών των τροφίμων επιτυγχάνεται μόνο με οικονομική ύφεση
Ολοι στον ίδιο «κουβά»
Το χειρότερο όλων και το πιο άδικο είναι ότι έριχναν όλους τους δανειολήπτες στον ίδιο «κουβά»