
Για μια χώρα που θεωρεί ότι μπορεί να επιβάλλει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη με τα όπλα, η Αμερική δεν αντιμετωπίζει με την ίδια αυστηρότητα τον εαυτό της.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι μετά από 50 χρόνια το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε να ακυρώσει την κατοχύρωση της άμβλωσης ως δικαιώματος.
Απόφαση που δικαιώνει όλες εκείνες τις ακραίες συντηρητικής δυνάμεις στις ΗΠΑ που χρόνια τώρα θέλουν να ακυρώσουν το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν οι ίδιες για το τι θα γίνει με το σώμα τους.
Απόφαση που παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που σε άλλες χώρες τα θεωρούμε αυτονόητα.
Απόφαση που σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα για τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ή θα εκτίθενται στον κίνδυνο των παράνομων αμβλώσεων.
Απόφαση που έρχεται σε σύγκρουση με την πρόοδο που έχει υπάρξει σε άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής σε σχέση με την ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών.
Απόφαση που στην πραγματικότητα στηρίζεται σε μια βαθιά σεξιστική και πατριαρχική αντίληψη για τη γυναίκα και τον ρόλο της στην κοινωνική ζωή.
Και αυτό που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία είναι ο τρόπος με τον οποίο εδώ και χρόνια μεθοδεύτηκε αυτή η απόφαση, καθώς υπήρξε μια τεράστια πολιτική επένδυση της αμερικανικής δεξιάς σε αυτό το ζήτημα. Κάτι που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η ακροδεξιά λογική μπορεί να πάρει πολλά πρόσωπα και να δοκιμάσει να εκφραστεί μέσα από διάφορα ζητήματα.
Όμως, υπάρχει και ένα συνολικότερο θέμα εδώ. Οι ΗΠΑ διεκδικούν εδώ και δεκαετίες να είναι η ηγέτιδα δύναμη του «ελεύθερου κόσμου», του κόσμου όπου τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες.
Παρ’ όλα αυτά στο ίδιο τους το εσωτερικό όχι μόνο δεν είναι πλήρως σεβαστά τα δικαιώματα, αλλά πλέον περιορίζονται κιόλας.
Μήπως θα έπρεπε την επόμενη φορά που θα θελήσουν να κουνήσουν απειλητικά το δάχτυλό σε κάποιον άλλον, να σκεφτούν πόσο προβληματική είναι η κατάσταση στο εσωτερικό τους;


Latest News

Το ψέμα, τροφή ευπρόσδεκτη από τις μάζες
Είναι πια γενικά αποδεκτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέκτησε την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο με μια σειρά ψευδών υποσχέσεων

Παγκόσμια ταραχή, με ευθύνη της Δύσης;
Η κίνηση της κυρίας Πελόζι μπορεί να παίξει τον ρόλο του καταλύτη και να οδηγήσει στην ανατροπή για την οποία προειδοποίησε ο Zβ. Μπρζεζίνσκι στο «Η Μεγάλη Σκακιέρα», το 1997

Ο Ψυχάρης που έζησα
Ως δημοσιογράφος, ο Ψυχάρης ήταν άπιαστος

Αύγουστος προκλήσεων για το Μαξίμου
Τι σχεδιάζει να εξαγγείλει από τη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός – Η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στις προεκλογικές παροχές και στα δημοσιονομικά περιθώρια

Ψηφιακή επανάσταση και …φτωχοποίηση
Για να προχωρήσει το εγχείρημα των έξυπνων πόλεων δεν αρκεί να εστιάσουμε μόνο στις υποδομές. Χρειάζεται να εκπαιδευτούν οι άνθρωποι.

Παρακολουθήσεις: Σημαντική η παραδοχή λάθους, όμως χρειάζονται περισσότερες απαντήσεις
Ο πρωθυπουργός παραδεχόμενος ότι ήταν εσφαλμένη η παρακολούθηση Ανδρουλάκη επέδειξε αίσθηση πολιτικής ευθύνης. Όμως, η ελληνική κοινωνία χρειάζεται άμεσα πολύ περισσότερες απαντήσεις

Μια περιττή κρίση
Δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος τη συγκεκριμένη αυτή στιγμή (και με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας) να επισκεφθεί την Ταϊπέι η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής

Διονύσης Σιμόπουλος: O σπουδαίος οδηγός στο ταξίδι της γνώσης
Ο Διονύσης Σιμόπουλος βοήθησε όσο λίγοι να αγαπήσουμε την επιστήμη. Και αυτό είναι πολύ μεγάλη υπόθεση

Ο αδιανόητος πόλεμος (μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας)
Ο πρόεδρος Ερντογάν ως ευφυής ηγέτης δεν μπορεί παρά να λάβει υπ’ όψιν του ορισμένες καίριες διαπιστώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία

Πες τους τα κι εσύ
Κατάφερε λοιπόν το καμάρι μας, ο homo sapiens, επιστρατεύοντας την αιχμή της τεχνολογίας, να επιστρέψει επικοινωνιακά στην εποχή των προφορικών και ανεξέλεγκτων κουτσομπολιών, στον πολιτισμό του «κάπου πήγα, κάποιον είδα, κάτι μου είπε να σου πω»;